Karolina Straus

---

Życiorys

Karolina Straus urodziła się w rodzinie znanego warszawskiego jubilera Henryka oraz Elżbiety Rozalii Lange, co zapewne wpłynęło na jej zainteresowanie sztuką i kulturą. Już w 1843 roku zaczęła kształcenie w szkole baletowej, a około 1850 roku dołączyła do zespołu baletowego Warszawskich Teatrów Rządowych. Jej talent dał się poznać na prestiżowej scenie Teatru Wielkiego oraz w renomowanym Teatrze Rozmaitości w Warszawie.

W 1853 roku, po odejściu primabaleriny Konstancji Turczynowicz, Karolina, wspólnie z siostrą Anną, zajęła jej miejsce na scenie, co stanowiło ważny krok w jej karierze baletowej. Ciekawostką z życia tancerki jest historia, iż podczas audiencji u cara Mikołaja I postulowała, aby tancerki baletu mogły cieszyć się przywilejem emerytury, co się później zrealizowało.

Karolina występowała w wielu znakomitych baletach, takich jak Esmeralda, Paquita, Asmodea, diabeł rozkochany, Korsarz, Marco Spada, czyli Córka rozbójnika oraz Modniarki, czyli Karnawał paryski, w choreografiach Romana Turczynowicza. Jej występy w Fauście w choreografii Carla Blasisa również spotkały się z dużym uznaniem wśród krytyków i publiczności.

Pod koniec swojej kariery Karolina doświadczyła kontuzji – zwichnęła nogę, co zmusiło ją do zakończenia występów 1 września 1862 roku. Po zakończeniu kariery artystycznej, w 1867 roku, poślubiła kupca Aleksandra Hummla. Jej życie zakończyło się w Warszawie, a jej ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu ewangelicko-augsburskim, w kwaterze (al. 22, rz. 1, m. 40).

Ważniejsze role

Karolina Straus to postać, która na długo zapisała się w historii sztuki baletowej. Jej występy na scenie w latach 1852-1860 pozostawiły niezatarte ślady w pamięci miłośników tańca. Oto niektóre z jej najważniejszych ról:

• 1852: Kupidyn – Miłość przebudzona, choreografia Filippo Taglioni, muzyka: Giacomo Panizza, Józef Stefani,
• 1853: Solistka – Żniwiarze, choreografia Heinrich Recke i Roman Turczynowicz, muzyka: Anton Emil Titl, Józef Stefani,
• 1853: Lelia – Asmodea, diabeł rozkochany, choreografia Roman Turczynowicz wg Le diable amoureux Josepha Maziliera, muzyka: Giuseppe Alessandro Scaramelli Scaramelli, Józef Stefani,
• 1853: Esmeralda – Esmeralda, choreografia Roman Turczynowicz wg Jules’a Perrota, muzyka: Cesare Pugni, Józef Stefani,
• 1855: Paquita – Paquita, czyli Cyganie, choreografia Roman Turczynowicz wg Josepha Maziliera, muzyka: Édouard Deldevez, Józef Stefani,
• 1856: Fiorellina – Wyspa miłości, choreografia Roman Turczynowicz, muzyka: Wenzel Gährich, Józef Stefani, Franciszek Maciej Małgocki, Władysław Majeranowski,
• 1856: Małgorzata – Faust, choreografia Carlo Blasis, muzyka: Luigi Casamorata, Luigi Viviani, François Fétis, Francesco Blasis, Placido Mandanici, Giovanni Bajetti,
• 1857: Solistka – Dwa dni karnawału w Wenecji, choreografia Carlo Blasis, muzyka: Jan Quattrini,
• 1857: Medora – Korsarz, choreografia Roman Turczynowicz wg Josepha Maziliera, muzyka: Adolphe Adam, Józef Stefani,
• 1858: Angela – Marco Spada, czyli Córka rozbójnika, choreografia Roman Turczynowicz wg Josepha Maziliera, muzyka: Daniel Auber / Gabriel Rożniecki,
• 1859: Adelina – Modniarki, czyli Karnawał paryski, choreografia Roman Turczynowicz wg Pasquale’a Borriego, muzyka: Matthias Strebinger / Gabriel Rożniecki,
• 1860: Maria – Dziewice jeziora, choreografia Roman Turczynowicz, muzyka: Gabriel Rożniecki.

Te spektakle pokazują niezwykły talent i wszechstronność Karoliny Straus, jej wkład w rozwój baletu oraz znaczenie, jakie miała w polskiej sztuce baletowej.

---

Oceń: Karolina Straus

---