Andrzej Zajączkowski (filmowiec)

---

Życiorys

Andrzej Zajączkowski, uznany jako wybitny twórca filmowy, jest absolwentem Liceum im. Tadeusza Reytana w Warszawie oraz Wydziału Rehabilitacji Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Ukończył również Wydział Filmowy i Telewizyjny Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (FAMU) w 1971 roku.

W 1980 roku, we współpracy z Andrzejem Chodakowskim, zrealizował film dokumentalny pt. „Robotnicy ’80”, który opowiadał o strajku w Stoczni Gdańskiej z sierpnia 1980 roku. Dwa lata później film ten zdobył znaczące wyróżnienie – nagrodę Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych (FIPRESCI) na 11. Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych i Dokumentalnych w Lille we Francji.

Andrzej Zajączkowski może poszczycić się innymi nagrodami za swoje osiągnięcia filmowe. Otrzymał m.in. „Srebrnego Lajkonika” za film „Ósmy kontynent” (1974) oraz dwukrotnie „Brązowego Lajkonika” za filmy „Temperatura wrzenia” (1976) i „Zwycięzcy” (1978) na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie. Jego film „Okruch lustra” zyskał uznanie, zdobywając „Złoty Szczupak” na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie (1979), a także zdobywając nagrody na XXVIII Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Mannheim (1979) oraz na VIII Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych i Dokumentalnych w Lille (1979).

W lutym 1982 roku, w wyniku wprowadzenia stanu wojennego w Polsce, Andrzej Zajączkowski został zwolniony z pracy w Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie. W okresie do 1989 roku współpracował z podziemną Oficyną Wydawniczą NOWA, pracując jako montażysta kaset dźwiękowych. W latach 1990−1995 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Pradze. Obecnie jest członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich.

---

Oceń: Andrzej Zajączkowski (filmowiec)

---