Mariusz Maszyński, urodzony 29 lipca 1888 roku w Warszawie, był nie tylko utalentowanym polskim aktorem, ale także recytatorem, malarzem oraz dramaturgiem. Jego życie miało tragiczny finał 6 sierpnia 1944 roku, kiedy to zmarł w swoim rodzinnym mieście.
Maszyński pozostawił po sobie znaczący ślad w polskiej kulturze, łącząc w swojej twórczości różnorodne dziedziny sztuki, co czyni go postacią niezwyczajną w historii polskiego teatru i sztuki.
Życiorys
Mariusz Maszyński był artystą wyjątkowym, którego życie było głęboko związane z kulturą i sztuką. Był synem kompozytoraPiotra Maszyńskiego, a także bratem aktora Juliana Krzewińskiego. W jego rodzinie talent artystyczny był przekazywany z pokolenia na pokolenie, co miało duży wpływ na jego przyszłą karierę.
Studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej, jednak postanowił związać swoje życie zawodowe głównie z aktorstwem. Od 1917 roku był związany z Teatrem Polskim, gdzie zdobył uznanie dzięki niezapomnianym rolom w takich spektaklach jak „Zemsta” Fredry, „Cyrano de Bergerac” Rostanda, „Rewizor” Gogola, czy „Murzyn warszawski” Słonimskiego.
Oprócz pracy na scenie, Mariusz brał również udział w produkcjach filmowych oraz był recytatorem w Polskim Radiu, gdzie czytał bajki dla dzieci. Zajmował się także dubbingowaniem filmów francuskich, co pokazywało jego wszechstronność i talent. Warto dodać, że był autorem trzech komedii, co świadczy o jego twórczej naturze.
W czasie I wojny światowej Mariusz wykorzystywał swoje zdolności malarskie do inwentaryzacji warszawskich zabytków. Jego prace z tego okresu zdobyły uznanie i były prezentowane w galerii „Zachęta” w 1920 roku. Pasjonował się również kolekcjonowaniem i konserwacją zabytkowych mebli, co dowodziło jego umiłowania do sztuki i historii.
Niestety, jego życie tragicznie zakończyło się w sierpniu 1944 roku podczas powstania warszawskiego, kiedy to zginął rozstrzelany przez członków RONA na warszawskiej Ochocie, gdzie mieszkał. Zginął razem z żoną i dwiema siostrami, a wojenną zawieruchę przeżyła jedynie jego córka Ewa.
Mariusz Maszyński spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kw. 23-3-25/26), gdzie jego pamięć jest wciąż żywa w sercach tych, którzy doceniają jego wkład w polską kulturę i sztukę.
Filmografia
Filmografia Mariusza Maszyńskiego obejmuje szereg istotnych dzieł, które są ważnym elementem polskiej kinematografii. Oto lista produkcji, które w znaczący sposób wpłynęły na rozwój polskiego filmu:
- 1921 – Ludzie bez jutra,
- 1922 – Zazdrość,
- 1927 – Zew morza,
- 1927 – Uśmiech losu,
- 1928 – Pan Tadeusz,
- 1928 – Przeznaczenie,
- 1932 – Biała trucizna,
- 1933 – Każdemu wolno kochać,
- 1936 – Straszny dwór.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: PIOTR MASZYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 14.01.2020 r.]
- Stanisław Niewiadomski: Warszawa jakiej nie ma. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988 r., s. 34. ISBN 83-06-01615-7.
- Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932 r., s. 124.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Agnieszka Grochowicz | Iwona Rulewicz | Marcin Podlewski | Janusz Hamerszmit | Edward Petzold | Andrzej Krzepkowski | Hubert Hilscher | Maria Palińska | Natalia Korczakowska | Marek Drążewski | Sława Orłowska-Czerwińska | Ryszard Sobiszewski | Eugeniusz Poreda | Jadwiga Dylewska | Michał Włodarczyk | Dagna Ślepowrońska | Krystyna Kozłowska (malarka) | Jarosław Kopaczewski | Jerzy Molga | Stefan FlukowskiOceń: Mariusz Maszyński