Konrad Sebastian Winkler, ur. 20 stycznia 1882 roku w Warszawie, pozostaje jedną z najbardziej interesujących postaci w polskim świecie sztuki. Jego kariera obejmowała różnorodne dziedziny, co czyni go malarzem, krytykiem oraz teoretykiem sztuki.
Winkler, który zmarł 16 stycznia 1962 roku w Krakowie, był również znanym formistą oraz pasjonatem szermierki, co sugeruje jego wszechstronny talent i zainteresowania, które mówiły nie tylko o jego artystycznych zamiłowaniach, ale także o aktywnym stylu życia.
Życiorys
Konrad Winkler to postać, która w znaczący sposób wpisała się w historię polskiej sztuki i kultury. Ukończył gimnazjum w Nowym Sączu, a jego dalsza edukacja obejmowała studia z zakresu teorii oraz historii sztuki na Uniwersytecie Lwowskim w latach 1907-1908. Następnie rozwijał swoje umiejętności malarskie, ucząc się pod okiem Ignacego Pieńkowskiego w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w 1916 roku oraz kontynuując naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Winkler brał udział w I wojnie światowej jako żołnierz 2 pułku ułanów Legionów Polskich. W 1917 roku wkroczył w świat sztuki jako członek grupy Formistów, która pierwotnie nosiła nazwę Ekspresjoniści Polscy. W latach 1919-1921 redagował pismo Formiści, które stanowiło platformę dla nowego kierunku w sztuce i literaturze, znanego jako formizm. Współredaktorami byli m.in. Tytus Czyżewski oraz Leon Chwistek.
W życiu zawodowym Winklera istotną rolę odgrywała jego funkcja kierownika artystycznego w różnych pismach, takich jak „Kurier Poranny”, „Przegląd Wieczorny” oraz „Polska Zbrojna”. W latach 1924-1927 kontynuował swoją edukację artystyczną w Akademii Lothe’a w Paryżu. W 1936 roku odbyła się wystawa jego prac w Warszawie, na której zaprezentowano dorobek artysty, obejmujący zarówno okres formistyczny, jak i późniejsze naturalistyczne pejzaże oraz martwe natury. Jego dzieła są obecne w polskich galeriach XX wieku, w tym w Muzeum Narodowym w Krakowie oraz w Muzeum Narodowym w Kielcach.
Winkler miał również znaczący wpływ na rozwój szermierki sportowej w Polsce. Jako jeden z prekursorów tego sportu, rozpoczął swoją przygodę ze szermierką w czasie studiów we Lwowie. W 1910 roku współorganizował Krakowski Klub Szermierzy, a później aktywnie uczestniczył w działań AZS Kraków. Jego umiejętności zaowocowały udziałem w Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 1924 roku, gdzie walczył zarówno indywidualnie we florecie, jak i w drużynie szermierzy na szabli. W tym samym roku, w wieku 42 lat, został mistrzem Polski w obu dyscyplinach: szabli i florecie.
Ostatecznie Konrad Winkler zmarł w Krakowie. Syn jego osiągnięć artystycznych oraz sportowych przechodzi do historii, a jego grób znajduje się na cmentarzu Rakowickim, w kwaterze LXXII-8-15.
Artykuły i opracowania
Oto wybrane publikacje Konrada Winklera, które ukazują jego znaczący wkład w zrozumienie i rozwój formizmu w sztuce:
- Formizm na tle współczesnych kierunków w sztuce. Kraków 1921,
- Formiści polscy. Monografie Artystyczne XIV. 1927,
- Na trzydziestolecie formizmu, „Dziennik Polski” (Dodatek Literacki) 1947, nr 65.
Przypisy
- Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 30.11.2021 r.]
- a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 342–343. [dostęp 30.11.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Tadeusz Rolke | Adam Zięcina | Krystyna Meissner | Karol Tausig | Irena Kuran-Bogucka | Andrzej Kwieciński | Agnieszka Sławińska | Ruth Baum | Daniel Eibl | Marek Szypulski | Krzysztof Świętochowski | Wiesław Fijałkowski (rzeźbiarz) | Henryk Bobiński | Edward Sielicki | Jacek Korczakowski | Stanisław Baliński (poeta) | Janusz Leśniewski | Grzegorz Skurski | Maurycy Minkowski | Zbigniew SafjanOceń: Konrad Winkler