Daniel Eibl

---

Kariera teatralna

Daniel Eibl miał niezwykle bogatą i różnorodną karierę teatralną, która zapoczątkowała się w okresie od 1861 do 1864 roku, gdy był członkiem chórów Warszawskich Teatrów Rządowych. Następnie, w latach 1864-1866, jego talenty artystyczne rozkwitły w teatrze lwowskim. Od 1866 roku związał się z zespołami teatrów prowincjonalnych, wśród których wyróżniał się Paweł Ratajewicz, z którym współpracował przez większość swojego życia, choć z przerwami na angaż w innych grupach artystycznych. W 1868 roku występował pod skrzydłami Anastazego Trapszy, a rok później wystąpił w zespole Antoniego Raszewskiego, gdzie pracował do 1870 roku.

Kolejnym istotnym etapem w jego karierze były występy w warszawskich teatrach ogródkowych, takich jak „Eldorado” oraz „Alhambra”. W sezonie 1872/1873 był także związany z teatrem w Poznaniu. Jego osiągnięcia artystyczne obejmują krótki okres w sierpniu 1870 roku, kiedy to wspólnie z Józefem Bendą kierował zespołem teatralnym w Częstochowie, co dodatkowo podlegało jego wszechstronnej działalności na polskiej scenie teatralnej.

W trakcie swej kariery Eibl zagrał wiele znaczących ról, w tym Barona Le Coqua w „Dziesięciu córkach na wydaniu”, Szczoteczkę w „Burszach”, Szymona w „Skrzypcach czarodziejskich”, Sarmienta w „Gadułach” oraz Lubomira w „Zrzędności i przekorze”. Te różnorodne kreacje świadczą o jego talencie i umiejętności adaptacyjne w sztuce teatralnej.

Życie prywatne

Daniel Eibl miał interesujące pochodzenie, jako syn szewca, który był pochodzenia austriackiego, oraz Francuzki. W jego rodzinie kultura artystyczna była widoczna, dzięki braciom: Cyprianowi, Bazyliemu oraz Piotrowi, którzy podjęli pracę w Warszawskich Teatrach Rządowych.

W 1867 roku Eibl zawarł związek małżeński z aktorką teatralną, Apolonią z Popków.

---

Oceń: Daniel Eibl

---