Janusz Termer

Kultura i sztuka

Janusz Termer, urodzony 11 października 1939 roku w Warszawie, jest postacią o wielkim dorobku w polskim życiu literackim. Jako literat i krytyk literacki, przyczynił się znacząco do kształtowania myśli krytycznej w literaturze polskiej.

Jego prace również w znaczący sposób nawiązują do roli dziennikarstwa w analizie i interpretacji dzieł literackich, co stanowi istotny element jego działalności twórczej.

Życiorys

Janusz Termer swoją edukację zakończył w 1964 roku, uzyskując dyplom na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Filologii Polskiej. W późniejszych latach aktywnie uczestniczył w życiu literackim, nawiązując współpracę z wieloma renomowanymi czasopismami, takimi jak „Współczesność”, „Kierunki”, „Przegląd Humanistyczny”, „Kultura”, „Miesięcznik Literacki” oraz „Polonistyka”. Od 1964 do 1969 pełnił rolę pracownika naukowego w Instytucie Książki i Czytelnictwa Biblioteki Narodowej w Warszawie.

W latach 1970-1972 był doktorantem na swoim macierzystym uniwersytecie, a w kolejnych latach, od 1974 do 1979, redagował miesięcznik literacki „Nowy Wyraz”. Po tym okresie, w latach 1985-1990, objął stanowisko redaktora naczelnego w „Nowych Książkach”. Od 1991 roku współpracował z różnymi mediami, między innymi z PAP, „Nową Europą” oraz kwartalnikiem „Autograf”.

Janusz Termer od 1971 roku jest również członkiem Związku Literatów Polskich, a także członkiem zarządu Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC).

Publikacje książkowe

Janusz Termer jest autorem wielu znaczących książek, a jego prace obejmują różnorodne tematy związane z literaturą oraz krytyką literacką. Poniżej przedstawiamy kompletne zestawienie jego publikacji:

  • Wilhelm Mach, 1978,
  • Juliusz Słowacki, Beniowski: poemat, 1991,
  • Zesłańcy. Losy zesłańców w prozie Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Aleksandra Waty, Igora Newerlego, Haliny Auderskiej, Jerzego Krzysztonia i Aleksandra Sołżenicyna, szkic, 1990,
  • Wobec wojny. O prozie Zofii Nałkowskiej, Tadeusza Borowskiego, Mirona Białoszewskiego, Stanisława Dygata, Tadeusza Nowaka, szkic, 1990,
  • Leksykon poetów, 1997 (wyd. II 1999),
  • Leksykon prozaików, 2001,
  • Leksykon 155 najważniejszych książek świata, 2003,
  • Leksykon dramatopisarzy, 2008.

Warto wspomnieć, że w współpracy z Tomaszem Miłkowskim, Janusz Termer opracował także następujące dzieła:

  • Leksykon lektur szkolnych, 1993,
  • Słownik postaci literackich, 1998,
  • Słownik dzieł i tematów literatury polskiej, 1999 (wyd. IV 2006),
  • Uniwersalny słownik literatury, 2006.

Oceń: Janusz Termer

★★★★★
Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:11