Aleksandra Faucher


Aleksandra Wincentyna Zofia Faucher, znana również jako polska pianistka oraz wpływowa działaczka społeczna, urodziła się 22 stycznia 1812 roku w Warszawie. Była członkinią rodziny Wołowskich, noszącą herb Czerwony (Na Kaskach).

Jej życie zakończyło się 5 maja 1905 roku w Paryżu, gdzie pozostawiła po sobie bogaty dorobek artystyczny oraz znaczący wkład w działalność społeczną, który do dziś pozostaje inspiracją dla wielu.

Życiorys

Aleksandra Faucher, będąca przedstawicielką nobilitowanej rodziny frankistowskiej Wołowskich herbu Czerwony (Na Kaskach), była córką Franciszka Eliasza Wołowskiego (1786-1844), który pełnił funkcję członka Sejmu w latach 1830-1831, oraz Tekli z Wołowskich (1787-1871). Jej chrzest odbył się 28 stycznia 1812 w parafii Św. Jana w Warszawie, gdzie otrzymała imiona Aleksandra Wincentyna Zofia Wołowska.

Aleksandra była utalentowaną pianistką, która miała zaszczyt być uczennicą Fryderyka Chopina. Wyróżnił ją on, dedykując „pannie Aleksandrze Wołowskiej” skomponowany w Paryżu mazurek sztambuchowy B-dur. Ten wyjątkowy utwór, którego autograf nosił datę 24 czerwca 1832, został wklejony przez nią do sztambucha. Jej cioteczny wnuk, Feliks Jasieński, charakteryzował ją słowami „kobieta bardzo muzykalna i wybitnie inteligentna”.

W dniu 22 lipca 1834 roku, pełniąc rolę druhny, uczestniczyła w ceremonii ślubnej Celiny z Szymanowskich oraz Adama Mickiewicza. Matka Celiny, Maria Szymanowska, także pianistka, pochodziła z rodziny Wołowskich, co podkreślało ich muzyczne i rodzinne powiązania. Po ślubie Mickiewiczów, Aleksandra pełniła funkcję opiekunki ich dzieci, co świadczy o zaufaniu, jakim cieszyła się w tej znakomitej rodzinie.

W dniu 18 lipca 1837 roku, nawiązując do francuskiej elity, wyszła za Léona Fauchera (1803-1856), ówczesnego ministra spraw wewnętrznych, co otworzyło przed nią nowe możliwości. Ich małżeństwo pozwoliło jej zaangażować się w działalność filantropijną; prowadziła przytułek dla starców oraz sierot wśród polskich emigrantów. Aleksandra była również współzałożycielką Towarzystwa Dobroczynności Dam Polskich w Paryżu oraz współpracowała z pismem „Revue des Deux Mondes”.

Ostatecznie zmarła i została pochowana w Paryżu na cmentarzu Père-Lachaise, w kwaterze 26, część północno-zachodnia, gdzie spoczywają liczne postacie związane z historią i kulturą Francji.


Oceń: Aleksandra Faucher

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:24