Antonina Komorowska

Proces jej kształcenia na śpiewaczkę operową zakończył się debutem w 1844 roku, kiedy to wystąpiła w roli Julii w operze "Montecchi i Capuletti", jednak występ ten nie przyniósł jej sukcesu. W tym samym roku, podążając za miłością, poślubiła aktora Józefa Komorowskiego. W wyniku jego wpływu, postanowiła zmienić ścieżkę kariery na aktorstwo dramatyczne.

Wkrótce po tym zadebiutowała w tytułowej roli w spektaklu "Estella" zagranym w Teatrze Rozmaitości, zdobywając angaż w zespole Teatrów Warszawskich. „Z upływem lat talent jej rozwijał się i (...) opanowała warsztat aktorski (głos, gest) do tego stopnia, że przeobraziła się w artystkę skończoną.” Jak zauważyła "Gazeta Warszawska" w 1848 roku, talent Antoniny był na najwyższym poziomie.

Jednak życie osobiste nie szło jej tak pomyślnie jak kariera zawodowa. W 1849 roku doszło do rozwodu z Józefem Komorowskim. Po pewnym czasie, w 1854 roku, wyszła za kolejnego mężczyznę, urzędnika Tunzelmana, co ostatecznie skutkowało jej decyzją o rezygnacji z kariery teatralnej.