Janina Draczewska, znana również jako Janina Drac z Lejczyków, to postać, która zapisała się na kartach polskiego teatru oraz kina. Nieprzeciętna aktorka urodziła się 29 listopada 1891 roku w Warszawie. Jej życie artystyczne trwało przez wiele lat i pełne było niezapomnianych ról, które przyciągały uwagę widzów.
Zmarła 16 stycznia 1962 roku w Łodzi, po pozostawieniu po sobie bogatego dorobku artystycznego, który inspiruje kolejne pokolenia miłośników sztuki.
Życiorys
Janina Draczewska przyszedł na świat w rodzinie, której członkowie nosili nazwiska Lejczyk oraz Rybków. Jej siostra, Maria Lelska (1899–1974), również zajmowała się aktorstwem. Ukończyła gimnazjum żeńskie prowadzone przez J. Jankowską w Warszawie. W 1908 roku podjęła naukę w Szkole Aplikacyjnej przy WTR, jednak musiała ją przerwać w wyniku zamążpójścia.
W 1923 roku Janina zakończyła edukację na Oddziale Dramatycznym w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie i zadebiutowała na scenie Teatru im. Aleksandra Fredry w Warszawie. Jej kariera obejmowała wiele ważnych miejsc, w których występowała przez kolejne lata, w tym w teatrze „Semafor” we Lwowie w latach 1926–1927, oraz w „Rewii” w Warszawie (1927–1928).
W kolejnych latach występowała w Teatrze na Bielańskiej (1928–1929), Teatrze Miejskim w Grodnie (1929–1931), „Qui Pro quo” (1931–1932), „Jaskółce” (1932–1933), Ateneum oraz w Polskim (1933–1934). Pracowała również w Stołecznym Teatrze Powszechnym (1935/1936), zespole objazdowym „Płomyk” (1936/1937) oraz Teatrze Miejskim we Lwowie (1937/1938).
Podczas II wojny światowej Janina nie występowała w żadnym teatrze. Po wojnie powróciła na scenę, zaczynając od Teatru „Bajka” w Łodzi w 1945 roku, a następnie Teatru Kameralnego w Łodzi (1945/1946) oraz „Syreny” w Łodzi. Niezwykle znaczącą częścią jej kariery był także Teatr Polski w Bielsku, w którym występowała. Z kolei w latach 1949–1957 była związana z Teatrem Nowym w Łodzi.
Janina Draczewska była także żoną Aleksandra Draca, a ich córka, Jadwiga (1909–1991), miała bogate życie artystyczne, pełniąc funkcje tancerki, choreografa, aktorki, suflera, pedagoga oraz działaczki sportowej.
Filmografia
Janina Draczewska jest uznawana za ważną postać w polskim kinie, a jej filmografia odzwierciedla różnorodność ról, jakie zagrała w swoją karierę. Oto lista najważniejszych produkcji, w których wystąpiła:
- 1946: Zakazane piosenki w roli kioskarki,
- 1949: Za wami pójdą inni… jako służąca rodziców Anny,
- 1950: Pierwszy start,
- 1953: Przygoda na Mariensztacie jako kobieta w Złocieniu,
- 1953: Trzy opowieści w roli Bobrowej.
Przypisy
- Maria Lelska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 18.10.2023 r.]
- Jadwiga Drac – Encyklopedia Pomorza Zachodniego [online], pomeranica.pl [dostęp 18.10.2023 r.]
- a b Janina Draczewska w bazie filmpolski.pl
- Draczewska Janina, [w:] Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765–1965, Warszawa: PWN, 1973 r., s. 143–144.
- M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Krzysztof Aleksander Janczak | Władysław Bogusławski | Jarosław Mikołajewski | Zdzisław Jerzy Bolek | Stanisław Fitak | Anatol Stern | Dionizy Sidorski | Stefan Godlewski | Jakub Józef Orliński | Bolesława Zdanowska | Jarosław Szyszko | Danuta Głowacka | Dorota Radomska (śpiewaczka operowa) | Piotr Młodożeniec | Jadwiga Walewska | Ludwik Bouchard | Antoni Marianowicz | Maria Ukniewska | Ewa Głowacka | Janusz KoziołOceń: Janina Draczewska