Mirosława Litmanowicz

---

Życiorys

Od lat pięćdziesiątych XX wieku aż do przełomu lat siedemdziesiątych Mirosława Litmanowicz znalazła się w gronie najlepszych polskich szachistek. Jej pierwsze zmagania w finale mistrzostw Polski kobiet miały miejsce w 1951 roku w Częstochowie. Przez kolejne dwa dziesięciolecia zdołała uczestniczyć w finałowych turniejach aż 16 razy, zdobywając w sumie osiem medali: jeden złoty (1968), pięć srebrnych (w latach 1957, 1958, 1964, 1969 i 1972) oraz dwa brązowe (1961 i 1967).

W okresie od 1957 do 1972 roku pięciokrotnie reprezentowała Polskę na szachowych olimpiadach, uzyskując łącznie 24½ pkt w 45 rozegranych partiach. Litmanowicz brała również udział w wielu międzynarodowych zawodach, przy czym jej najlepsze wyniki to: I miejsce w Bledzie (1957), I-II miejsce w Portorożu (1958), II miejsce w Wiedniu (1960), a także III-IV miejsce w Imperii (1962). Dodatkowo, zajmowała wysokie lokaty w Beverwijk (1965, IV-V miejsce), Piotrkowie Trybunalskim (II miejsce w 1966 i I-II miejsce w 1969), Ułan Bator (IV miejsce w 1968), Halle (II miejsce w 1969), Emmen (I-II miejsce w 1970) oraz w Moskwie (IV miejsce w 1971). Warto dodać, że czterokrotnie wystartowała w turniejach strefowych, które stanowiły eliminacje do mistrzostw świata.

W lutym 1974 roku zakończyła swoją aktywną karierę jako zawodniczka, kierując swoją energię ku pracy literackiej. Wśród jej wydanych książek wyróżniają się podręczniki do nauki gry, skierowane do dzieci i młodzieży oraz publikacje dotyczące strategii debiutowych. Jej osiągnięcia sportowe zostały docenione, w 1976 roku otrzymała Złoty Krzyż Zasługi.

Nieżyjąca już szachistka spoczywa naCmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.

Życie prywatne

Mirosława Litmanowicz była związana z Władysławem Litmanowiczem (1918–1992), który był nie tylko jej mężem, ale również osobą o bogatej biografii. Władysław Litmanowicz był utalentowanym szachistą, dziennikarzem oraz działaczem, który pełnił również funkcję sędziego szachowego. W latach powojennych zaangażował się w sędziowanie procesów stalinowskich, co czyniło go postacią kontrowersyjną i wpływową w swoim środowisku.

Wybrane publikacje

Oto wybrane publikacje autorstwa Mirosławy Litmanowicz, które wniosły znaczący wkład w dziedzinę edukacji szachowej oraz popularyzacji tej pasjonującej gry.

• Szachy. Podręcznik dla młodzieży, Warszawa 1981,
• Szachy. Podręcznik dla dzieci (3 tomy), Warszawa 1984,
• Jak rozpocząć partię szachową. Część A: Debiuty otwarte,
• Jak rozpocząć partię szachową. Część B: Debiuty półotwarte,
• Jak rozpocząć partię szachową. Część C: Debiuty zamknięte,
• Mamo, naucz mnie… Chcę grać w szachy, Warszawa 2013,
• Strategia i taktyka,
• Moja przygoda z szachami,
• VI Wszechświatowa Olimpiada Szachowa, Warszawa 1935,
• Karol Irzykowski. Pióro i szachy (wspólnie z Tomaszem Lissowskim),
• Arcymistrzyni, Wydawnictwo Szachowe PENELOPA, Warszawa 2010, ISBN 978-83-929131-8-4.

---

Oceń: Mirosława Litmanowicz

---