Henryk Przeździecki (sportowiec)

Na lodowisku zajmował pozycję bramkarza i reprezentował barwy warszawskich drużyn, takich jak Legia, gdzie grał w latach 1931–1936 oraz 1945–1952, a także AZS Warszawa w okresie 1937–1939. Wraz z zespołem Legii zdobył dwa mistrzostwa Polski oraz jedno wicemistrzostwo. Jego kariera międzynarodowa była równie imponująca, jako dwukrotny uczestnik igrzysk olimpijskich: w 1936 roku w Garmisch-Partenkirchen oraz w 1948 roku w St. Moritz. W 1937 roku był częścią polskiej kadry w turnieju o mistrzostwo świata.

Przeździecki był wychowankiem Orkanu Warszawa, jednak w latach 1926–1938 jego talent ukazywał się głównie w Legii. W 1935 roku miał zaszczyt zagrać w jedynym meczu w piłkarskiej reprezentacji Polski przeciwko Łotwie. Jego losy w trakcie II wojny światowej były dramatyczne – w 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej, gdzie został wzięty do niewoli, a resztę konfliktu spędził w stalagu II B Hammerstein oraz w Prenzlau.

Po zakończeniu wojny, Henryk Przeździecki podjął działalność zarówno w hokeju, jako członek Legii, jak i w piłce nożnej w Syrenie Warszawa. Po zakończeniu kariery sportowej, jego pasja do sportu przeniosła się w działanie jako trener, gdyż w latach 1953–1957 prowadził hokeistów Legii oraz współpracował z kadrą narodową. Jego znakomity wkład w polski sport zostanie zapamiętany na zawsze.

Henryk Przeździecki spoczywa na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie w kwaterze W-XII-2, rząd 8, grób 5.