Estera Wodnar

Kultura i sztuka

Estera Wodnar, znana również jako Estera Wodnarowa, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego teatru. Urodziła się 9 sierpnia 1912 roku w Warszawie, a swoje życie artystyczne związała na stałe z tym miastem, gdzie również zmarła 23 października 1993 roku.

Była żydowskiego pochodzenia, co dodatkowo wzbogaciło jej twórczość o różnorodne wpływy kulturowe oraz artystyczne. Jej osiągnięcia jako reżyserki teatralnej miały wpływ na rozwój polskiej sceny. Warto przyjrzeć się życiu i dokonaniom Estery Wodnar, by zrozumieć jej wkład w kulturę i sztukę.

Życiorys

Estera Wodnar była osobą zaangażowaną w sztukę teatralną już przed wybuchem II wojny światowej. W tym okresie była słuchaczką wydziału reżyserii w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej, gdzie rozwijała swoje umiejętności artystyczne. Dodatkowo, aktywnie działała w amatorskich teatrach robotniczych, pełniąc rolę zarówno aktorki, jak i reżysera.

W obliczu wojennej rzeczywistości, podjęła pracę jako spikerka w sekcji polskiej radzieckiego radia z siedzibą w Saratowie. Równocześnie służyła jako żołnierz w 1 Dywizji im. Tadeusza Kościuszki, wykazując się wielką odwagą i determinacją w trudnych czasach.

Po wojnie, w latach 1944–1956, Estera zajmowała stanowisko asystenta reżysera oraz samodzielnego reżysera w teatrach w Łodzi oraz Warszawie. Jej talent i umiejętności były również wykorzystywane w Teatrze Telewizji, gdzie wnosiła swoje doświadczenie i wizje artystyczne.

W uznaniu jej osiągnięć, 19 stycznia 1955 roku, na wniosek Ministra Kultury i Sztuki, została uhonorowana Medalem 10-lecia Polski Ludowej, co stanowiło wyraz państwowego docenienia jej pracy w dziedzinie kultury.

W 1974 roku opublikowała książkę zatytułowaną Polskie sceny robotnicze 1918–1939. Wybór dokumentów i relacji, w której zawarła cenne dokumenty i relacje dotyczące polskiego teatru robotniczego.

Estera Wodnar spoczywa obok swojego męża Mieczysława (1909–2001) na cmentarzu żydowskim w Warszawie przy ulicy Okopowej, w sektorze 2a-2-30, gdzie upamiętniono jej wkład w kulturę i sztukę.

Kariera

Kariera Estery Wodnar to bogata historia związana z teatrem i reżyserią, która rozciąga się na wiele lat. Jej talent i zaangażowanie w sztuki sceniczne zaowocowały współpracą z wieloma renomowanymi teatrami w Polsce.

Asystent reżysera

Teatr Ateneum w Warszawie

  • 1955: Neapol – miasto milionerów
  • 1955: Chatterton

Teatr Narodowy im. Wojska Polskiego w Warszawie

  • 1951: Odezwa na murze
  • 1949: Jegor Bułyczow i inni

Teatr Nowy w Warszawie

  • 1949: Zemsta nietoperza
  • 1949: Tu mówi Tajmyr

Teatr Wojska Polskiego w Łodzi

  • 1945: Wesele

Teatr Wojska Polskiego w Lublinie

  • 1944: Wesele

Teatr I Dywizji WP im. Kościuszki

  • 1944: Śluby panieńskie

Reżyser

Teatr Telewizji

  • 1954: Długi język. Bezbronna istota. Chirurgia
  • 1954: Humoreski

W trakcie swojej kariery Wodnar pracowała jako asystent reżysera w różnych teatrach, co pozwoliło jej zdobyć cenne doświadczenie i umiejętności. Jej działalność obejmowała znaczące produkcje teatralne, które pozostawiły trwały ślad w polskiej kulturze.

Przypisy

  1. Estera Wodnar, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 26.11.2023 r.]
  2. Estera Wodnar w bazie Filmweb
  3. Grób Estery Wodnar w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
  4. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  5. Długi język. Bezbronna istota. Chirurgia w bazie filmpolski.pl

Oceń: Estera Wodnar

★★★★★
Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:22