Józef Herman

---

Życiorys

Wczesne życie i edukacja

Józef Herman przyszedł na świat w Warszawie, w rodzinie żydowskiej, dnia 3 stycznia 1911 roku. W swojej wczesnej karierze zawodowej związał się z grafiką, co jednak okazało się jedynie preludium do jego późniejszych artystycznych eksploracji.

Kariera

W 1938 roku, mając zaledwie 27 lat, postanowił opuścić Polskę, kierując się do Brukseli. Był to krok podyktowany rosnącym w kraju antysemityzmem. W Belgię trafił do środowiska artystycznego, nawiązał kontakty z wieloma znanymi twórcami, co przyczyniło się do jego rozwoju artystycznego. Po rozpoczęciu II wojny światowej i niemieckiej inwazji na Belgię, Herman szukał schronienia najpierw we Francji, a następnie w Wielkiej Brytanii. W Glasgow, gdzie na początku osiedlił się, poznał znanego polskiego artystę Jankela Adlera. W latach 1940–1943 przyczynił się do znaczącego wzrostu aktywności artystycznej w tym mieście. W późniejszym okresie przeniósł się do Londynu, gdzie związał się z grupą europejskich emigrantów w tym również z Węgrem Michaelem Peto, z którym utrzymywał bliskie relacje. Po wojnie, gdy Peto zdecydował się na karierę fotografa, Herman wspierał go w tym przedsięwzięciu. W 1942 roku, za pośrednictwem Czerwonego Krzyża, dowiedział się o tragicznej śmierci całej rodziny w warszawskim getcie. W 1943 roku zorganizował swoją premierową wystawę w Londynie, współpracując z L.S. Lowrym. Jego własny styl malarski wyróżniał się odważnymi formami i minimalistycznymi detalami.

Okres powojenny

Artysta w swoich pracach skupił się na ukazywaniu życia ludzi pracy, takich jak zbieracze winogron, rybacy oraz górnicy, którzy stali się jego szczególną inspiracją w czasie jedenastu lat spędzonych w Ystradgynlais, górniczej osadzie w Południowej Walii, gdzie osiedlił się w 1944 roku. Tam zyskał sympatię lokalnej społeczności, która nazywała go ciepło Joe Bach (Mały Joe). Wśród jego artystycznych przyjaciół z Walii znajdował się również malarz Will Roberts, zamieszkujący Neath. W 1951 roku, dostając zlecenie na mural z okazji Festiwalu Wielkiej Brytanii, postanowił, że jego tematem będą właśnie górnicy. Jego dzieło „Górnicy” (1951) przedstawia sześciu mężczyzn odpoczywających po pracy. Herman opisał to dzieło jako jedno z kluczowych w swojej karierze. Mural można podziwiać w Glynn Vivian Art Gallery, powiązanej z Swansea Museum. Niektóre z prac artysty trafiły do zbiorów siostrzyczek Davies, wpływowych mecenasek sztuki w Walii, które w połowie XX wieku przekazały do Muzeum Narodowego Walii kolekcję 260 własnych dzieł, wzbogacając tamtejsze zasoby. W 1955 roku z powodu problemów zdrowotnych związanych z wilgotnym klimatem, Herman opuścił Walię, przebywając chwilowo w Hiszpanii, po czym wrócił do Londynu. W 1962 roku zdobył złoty medal na National Eisteddfod w Walii. Po tragicznym wydarzeniu, jakim była śmierć ich małej córki, w 1972 roku z żoną Nini Ettlinger przeprowadzili się do zachodniego Londynu. W 1981 roku artysta został uhonorowany Orderem Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE) za wkład w sztukę brytyjską, a w 1990 roku został wybrany członkiem Royal Academy of Arts. Józef Herman zmarł w lutym 2000 roku.

Nagrody i wyróżnienia

W 2004 roku powstała Fundacja Józefa Hermana w Ystradgynlais, która ma na celu upamiętnienie artysty oraz jego niezwykłego dorobku. Fundacja zachęca do zgłębiania twórczości Hermana oraz wspiera różnorodne inicjatywy artystyczne w regionie Południowej Walii.

W 2010 roku miała miejsce premiera sztuki autorstwa Michaela Watersa zatytułowanej „The Secret of Belonging”, poświęconej Józefowi Hermanowi oraz jego życiu w Ystradgynlais. Produkcja została zrealizowana przez National Theatre Wales i wzbogacona o nowoczesną muzykę ludową skomponowaną przez Andy’ego Jonesa, wykonania podjęło się Antic Theatre. Sztuka najpierw wystąpiła w Swansea, a następnie zyskała popularność na trasie po Południowej Walii w kwietniu i maju 2010 roku.

---

Oceń: Józef Herman

---