Elżbieta Maria Seferowicz, znana z domu jako Rutkowska, to wybitna postać w polskim życiu publicznym. Urodziła się 5 czerwca 1935 roku w Warszawie, tworząc tym samym fundamenty swojej kariery, która obejmuje różnorodne role i osiągnięcia.
Jako polska polityk, Elżbieta Seferowicz miała znaczący wpływ na kształtowanie polityki w kraju. Oprócz działalności politycznej, była również aktywną działaczką związkową, co świadczy o jej zaangażowaniu w sprawy pracownicze i społeczne.
W sferze zdrowia pełniła funkcję lekarki, co dodatkowo podkreśla jej wszechstronność i umiejętności w różnych dziedzinach. Była posłanką na Sejm zarówno X, jak i I kadencji, co mówi wiele o jej politycznej karierze i wpływie, jaki wywarła na polskie życie publiczne.
Życiorys
Elżbieta Seferowicz to wybitna postać w dziedzinie medycyny i polityki. Urodziła się jako córka Tadeusza, zmarłego w 1944 roku, oraz Marii, która odeszła w 2000 roku. Obaj rodzice byli aktywnymi działaczami Obozu Narodowo-Radykalnego. Po zakończeniu edukacji w 1962 roku, ukończyła studia na Wydziale LekarskimŚląskiej Akademii Medycznej w Katowicach.
W 1978 roku uzyskała stopień doktora nauk medycznych oraz specjalizację z zakresu dermatologii. Przez 38 lat, od 1953 do 1991 roku, pracowała na stanowisku felczerki i lekarza w szpitalach województwa katowickiego. W 1966 roku dołączyła do Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego jako jego członkini.
W latach 1972-1980 była członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Jednak po wybuchu „Solidarności” we wrześniu 1980 roku, wstąpiła do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, gdzie aktywnie uczestniczyła w prezydium sekcji krajowej służby zdrowia. W trudnym czasie stanu wojennego, od 13 grudnia 1981 do 14 lipca 1982 roku, została internowana.
W 1989 roku była członkiem komisji zakładowej Zespołu Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych w Katowicach, a także brała udział w komitetach organizacyjnych Okręgowej Izby Lekarskiej w Katowicach i Naczelnej Rady Lekarskiej. W latach 1989-1993 zasiadała w krajowym oraz regionalnym sekretariacie ochrony zdrowia „S”.
W okresie jej aktywności parlamentarnej, od 1989 do 1993 roku, pełniła mandat posłanki na Sejm X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego wybranego w okręgu gliwickim, a następnie z listy NSZZ „Solidarność” w okręgu katowickim. W czasie swojej kadencji przewodniczyła Komisji Zdrowia.
W latach 1994-1997 pracowała w Instytucie Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w Sosnowcu, a następnie, w okresie 1998-1999, była stałym doradcą Komisji Zdrowia w Sejmie III kadencji oraz doradcą wiceminister Anny Knysok. Po zakończeniu swojej kariery zawodowej, od roku 2000 pozostaje na emeryturze.
Odznaczenia i wyróżnienia
W 2009 roku Elżbieta Seferowicz została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W 2005 roku zdobyła wyróżnienie w postaci odznaki Śląskiej Izby Lekarskiej, przyznaną za zasługi dla lekarzy, oznaczoną jako „Zasłużony dla lekarzy Pro Medico”.
Przypisy
- Katarzyna Jóźwik: Maria Rutkowska-Kurcyuszowa (1910–2000). W: Słownik biograficzny polskiego obozu narodowego. Krzysztof Kawęcki (red.). T. 2. Warszawa: Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego, Wydawnictwo Neriton, 2021 r., s. 251.
- M.P. z 2009 r. nr 35, poz. 530.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Tadeusz Krępowiecki | Henryk Konic | Benedykt Askanas | Anna Krupka | Aleksandra Żaryn | Antoni Podolski | Kazimierz Kłosiński | Ewa Malinowska-Grupińska | Ludwika Wawelberg | Jerzy Góral | Paulina Bauman | Krzysztof Król (polityk) | Zofia Jaworska | Jerzy Jodłowski | Jerzy Podgórski | Henryk Brun | Henryk Holland | Andrzej Derlatka | Maria Smereczyńska | Robert GwiazdowskiOceń: Elżbieta Seferowicz