Dariusz Szpakowski

---

Życiorys

Wczesne lata

Dariusz Szpakowski, znany komentator sportowy, już w młodości wykazywał zainteresowania różnymi dziedzinami, takimi jak sport, motoryzacja oraz medycyna. Jako młody mężczyzna, był aktywnie zaangażowany w koszykówkę, grając w Legii Warszawa. W 1969 roku ukończył XVIII Liceum Ogólnokształcące im. Jana Zamoyskiego w Warszawie, co otworzyło mu drzwi do dalszej edukacji.

Rok ten oznaczał dla niego także początek studiów w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Gdańsku-Oliwie. W tym czasie, Dariusz prowadził uczelniany radiowęzeł, co często odbywało się kosztem jego zajęć. Po ukończeniu studiów w WSWF postanowił kontynuować naukę, zapisując się na studia magisterskie w AWF w Warszawie. Od 1973 roku, równolegle do nauki, rozpoczął pracę jako dziennikarz sportowy w Rozgłośni Harcerskiej. Również pisał teksty dla „Świata Młodych”.

W 1976 roku, wspólnie z Włodzimierzem Szaranowiczem i Henrykiem Urbasiem, zaczął pracować na etacie w Polskim Radiu. Na tym stanowisku uczyli go profesjonaliści: Bohdan Tomaszewski i Bogdan Tuszyński stali się jego mentorami, a Gustaw Holoubek odpowiadał za naukę wymowy. Szpakowski, jako sprawozdawca, relacjonował na antenie mecze piłkarskie, współtworzył audycje takie jak Kronika sportowa, Przy muzyce o sporcie oraz Studio S-13. Ciekawostką jest, że w czasie swojego debiutu w Studio S-13, wygłosił informację o wyniku meczu: „zero zero, do przerwy zero zero”.

Popełniłem logiczny błąd, pech jednak chciał, że na jachcie słuchał mnie szef Radiokomitetu Maciej Szczepański, który zaprosił też znajomych. Jeden z nich zapytał: „Co to za ludzie u ciebie pracują?” „Pracują? Już nie pracują”, odparł prezes, nazywany Krwawym Maćkiem. Zanosiło się na zwolnienie, ale skończyło się zawieszeniem na 57 dni.

Dariusz miał okazję skomentować swój pierwszy mecz piłkarskiej reprezentacji Polski 24 kwietnia 1976 roku (0:2 z Francją). W kolejnych latach komentował wiele ważnych wydarzeń, w tym Mistrzostwa Świata i Europy, a także relacje z igrzysk olimpijskich, co z pewnością wpłynęło na jego dalszą karierę.

Kariera w telewizji

W 1983 roku Dariusz Szpakowski dołączył do redakcji sportowej Telewizji Polskiej, gdzie 17 kwietnia skomentował swój pierwszy mecz w telewizji, a był to mecz piłkarskiej reprezentacji Polski (1:1 z Finlandią).

Przez lata na antenie TVP komentował mecze z dziesięciu edycji piłkarskich mistrzostw świata (MŚ 1986, MŚ 1990, MŚ 1994, MŚ 1998, MŚ 2002, MŚ 2006, MŚ 2010, MŚ 2014, MŚ 2018 i MŚ 2022) oraz dziesięciu edycji mistrzostw Europy (ME 1984, ME 1988, ME 1992, ME 1996, ME 2000, ME 2004, ME 2012, ME 2016, ME 2020 i ME 2024). Jako osoba znana w środowisku sportowym, wielokrotnie prowadził programy oraz był gospodarzem wydarzeń sportowych.

Do jego programów telewizyjnych należały Studio Sport oraz Sportowa niedziela i Sportowa sobota. Od 2006 roku prowadzi swój autorski program piłkarski 4-4-2 emitowany w TVP Sport. Jego relacje obejmowały również mecze ekstraklasy oraz Pucharu Polski oraz ważne wydarzenia takie jak Copa América 2011 i 2015, czy Puchar Konfederacji 2013 i 2017.

Podczas relacjonowania spotkania Anglia – Polska na eliminacjach Euro 1992, powitał widzów słowami: „Ze stadionu Wembley wita państwa Dariusz Ciszewski!”. Z czasem Dariusz stał się jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w polskim sporcie.

W 2002 roku, decyzją prezesa TVP Roberta Kwiatkowskiego, został odsunięty od komentowania, ograniczając swoją pracę do pojawiania się w porannym programie Kawa czy herbata?. W 2003 roku pełnił funkcję wydawcy programu Tylko futbol. Po pewnym czasie, po ustąpieniu Kwiatkowskiego, Szpakowski wrócił do komentowania, a jego powrotem był półfinał Ligi Mistrzów Chelsea FC – AS Monaco (2:2) w 2004 roku.

W późniejszych latach jego komentarze stały się bardziej krytyczne. W 2009 roku, w trakcie meczu eliminacji MŚ 2010, wygłosił długi monolog krytykujący trenera Leo Beenhakkera oraz całą reprezentację, co zyskało ogromne zainteresowanie społeczne przedostając się do ogólnopolskiej debaty o stanie polskiego futbolu.

Punktem kulminacyjnym była również sytuacja z lipca 2014 roku, kiedy to błędnie pomylił dwóch znakomitych piłkarzy, Leo Messiego i Diego Maradonę podczas ćwierćfinału Mistrzostw Świata. Jego obecność w mediach pozostawała stała, a zauważalny wzrost zainteresowania jego osobą nastał od momentu założenia konta na Twitterze w 2016 roku, które szybko zdobyło szerokie grono obserwujących.

Mimo że w czerwcu 2023 roku Szpakowski zrezygnował z pracy w Telewizji Polskiej, to niejednokrotnie był zapraszany jako ekspert do programów sportowych. W grudniu tego samego roku zawarł nową umowę z TVP, a 22 grudnia ogłoszono, że objął stanowisko doradcy Telewizji Polskiej do spraw sportowych oraz powrócił do komentowania wydarzeń sportowych, w szczególności związanych z piłką nożną.

Życie prywatne

Jego żona to utalentowana aktorka Grażyna Strachota, z którą wspólnie wychowują dwie córki. Julia urodziła się w 1993 roku, natomiast Gabriela przyszła na świat w 1999 roku. To rodzina, która ceni sobie wspólne chwile i aktywności.

Dariusz jako pasjonat sportu, w szczególności piłki nożnej, wspiera Legię Warszawa. Oprócz emocji związanych z meczami, w wolnym czasie oddaje się również wędkarstwu. Ta forma rekreacji pozwala mu odprężyć się i cieszyć bliskością natury.

Filmografia

Dariusz Szpakowski, znany polski komentator sportowy, ma na swoim koncie wiele znaczących wystąpień w filmach i programach telewizyjnych. Poniżej znajduje się przegląd jego filmografii, w której wystąpił jako komentator i sprawozdawca.

• Piłkarski poker (1988) – komentator,
• Pięć minut przed gwizdkiem (1988) – sprawozdawca sportowy, a także konsultant przy tworzeniu tego filmu,
• Złotopolscy (1998) – dziennikarz (odc. 13),
• Klan (2002) – sprawozdawca sportowy (głos, odc. specjalny),
• Lubański… legenda futbolu (2007) – narrator (głos), a także współreżyser filmu (z Zygmuntem Lenkiewiczem),
• Samo życie (2002–2010) – komentator meczu (głos, odc. nieznany),
• Piorun (2008) – (głos),
• Piąty stadion (2012–2014) – komentator meczów (głos),
• Zambezia (2012) – (głos),
• Mundial. Gra o wszystko (2013) – on sam,
• Piłkarzyki rozrabiają (2013) – komentator (głos),
• Barwy szczęścia (2016, 2017, 2019) – dziennikarz (odc. 1438, 2030 i 2084), komentator sportowy (odc. 1522 i 1690),
• Trzecia połowa (2018) – komentator sportowy (głos),
• Lepsza połowa (2019) – komentator sportowy (głos).

Gry komputerowe

W 2005 roku Dariusz Szpakowski wspólnie z Włodzimierzem Szaranowiczem nagrał swój komentarz do polskiej wersji uznanego symulatora piłkarskiego – FIFA 06. Od tego czasu jego głos stał się nieodłącznym elementem tej kultowej serii, w której był obecny w dziewiętnastu odsłonach, takich jak FIFA 06, FIFA 07, 2006 FIFA World Cup, FIFA 08, FIFA 09, FIFA 10, FIFA 11, FIFA 12, UEFA Euro 2012, FIFA 13, FIFA 14, FIFA World, FIFA 15, FIFA 16, FIFA 17, FIFA 18, FIFA 19, FIFA 20 oraz FIFA 21.

Warto dodać, że od 2015 roku jego komentatorskim partnerem w grach FIFA 16 i kolejnych stał się Jacek Laskowski, co przyczyniło się do jeszcze większego urozmaicenia i dynamiki rozgrywki.

Jednak z dniem premiery FIFA 22, która miała miejsce w październiku 2021 roku, głos Dariusza Szpakowskiego przestał być używany, a jego rolę przejął Tomasz Smokowski, co stanowiło znaczącą zmianę w serii.

Swoim talentem komentatorskim Szpakowski wzbogacił także inne produkcje. Przykładem mogą być komputerowe symulatory skoków narciarskich, do których użyczył swojego głosu w grach takich jak Skoki narciarskie 2002: Polskie złoto, Skoki narciarskie 2003: Polski orzeł oraz Skoki narciarskie 2005. Jego wkład w świat gier komputerowych jest niewątpliwie znaczący i ceniony przez fanów tej formy rozrywki.

Odznaczenia i wyróżnienia

Dariusz Szpakowski, znany dziennikarz sportowy, zdobył liczne odznaczenia oraz wyróżnienia, które potwierdzają jego znaczenie w polskiej telewizji oraz sporcie.

• srebrny Krzyż Zasługi w 1999 roku,
• Piłkarski Oscar Canal+ za tytuł najlepszego komentatora telewizyjnego w 2000 roku,
• mosiężna tablica z nazwiskiem, odsłonięta w Złotym Kręgu Gloria Optimis AWF Warszawa w 2011 roku,
• Super Wiktor za całokształt twórczości, przyznany w 2013 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 2014 roku,
• Telekamera w kategorii Komentator sportowy w latach 2016, 2017 oraz 2018,
• Złota Telekamera w tej samej kategorii w 2019 roku,
• Nagroda specjalna od FIFA, miniaturowy Puchar Świata, przyznana w 2022 roku,
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski w 2024 roku.

---

Oceń: Dariusz Szpakowski

---