Włodzimierz Kaczmarek był postacią wyjątkową w polskiej kulturze i nauce. Urodził się 15 maja 1930 roku w Warszawie, a jego życiorys doczekał się wielu istotnych osiągnięć i zasług. Zmarł 16 kwietnia 2010 roku w Szczecinie.
Był nie tylko etnografem i archeologiem, ale także znanym dziennikarzem radiowym i telewizyjnym. Jego praca w dziedzinie etnografii oraz archeologii przyczyniła się do lepszego zrozumienia polskiej kultury i historii.
Życiorys
Włodzimierz Kaczmarek pochodził z rodziny o wojskowych tradycjach, jako syn Franciszka, zawodowego żołnierza. Okres II wojny światowej spędził w Komorowie, niedaleko Ostrowi Mazowieckiej. Po jej zakończeniu, od października 1945 roku, jego życie było związane ze Szczecinem. Studia z zakresu archeologii i etnografii ukończył na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Wrocławskiego w 1953 roku.
Dodatkowo, wykazał się chęcią zdobywania wiedzy, kończąc Szkołę Jungów – Marynarzy i Rybaków Dalekomorskich. W okresie od 1 lipca 1959 roku do 15 listopada 1964 roku pełnił funkcję pracownika Muzeum Pomorza Zachodniego, gdzie zajmował się etnograficznymi zbiorami z regionu Pomorza, a także przeprowadzał inwentaryzację kolekcji afrykańskich.
W 1964 roku rozpoczął swoją karierę dziennikarską, na początku w Polskim Radio Szczecin, gdzie pracował aż do 1980 roku. Następnie kontynuował działalność w Ośrodku Telewizyjnym. Jego syn, Szymon, również odniósł sukcesy w branży medialnej, a także był współzałożycielem zespołu muzycznego Sklep z Ptasimi Piórami.
Niestety, Włodzimierz zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Jego pamięć została uhonorowana poprzez pochowanie na cmentarzu Centralnym (kw. 73B-4-14) w Szczecinie.
Praca naukowa
W 1959 roku rozpoczął pracę w Dziale Morskim Muzeum Pomorza Zachodniego w Szczecinie. Był pionierem w organizacji gabinetu etnograficznego, co stanowiło istotny krok w kierunku rozwijania zbiorów etnograficznych regionu. W latach 1959–1964 koncentrował się na badaniach rybołówstwa bałtyckiego oraz śródlądowego Pomorza Zachodniego. Wyniki jego badań były publikowane na łamach „Materiałów Zachodniopomorskich”, w tym szeregu artykułów i książek, które przyczyniły się do wzbogacenia wiedzy na temat lokalnej gospodarki rybackiej.
- 1961 – Techniki powroźnicze i sieciarskie (artykuł),
- 1961 – Połów łososi na Drawie (artykuł),
- 1964 – Rybołówstwo obszaru ujściowego Odry (książka).
Radio
Włodzimierz Kaczmarek to postać, która wprowadziła znaczący wkład w dziennikarstwo radiowe w Polsce. Swoją karierę w Polskim Radiu Szczecin rozpoczął w 1964 roku. W tym czasie obejmował wiele istotnych ról, w tym kierowanie Redakcją Młodzieżowo-Społeczną i Oświatową. Jego twórczość obejmowała m.in. tworzenie cykli programów, które dotyczyły osadników wojskowych na Pomorzu Zachodnim oraz produkcję niezliczonych audycji i reportaży, które przyciągały uwagę słuchaczy.
Obdarzony pięknym i ciepłym głosem, Kaczmarek stał się wzorem do naśladowania dla młodych dziennikarzy i reporterów. Jego sposób prowadzenia programów oraz umiejętność angażowania słuchaczy sprawiał, że cieszył się ogromnym uznaniem wśród fanów mediów radiowych.
Wybrane reportaże i audycje radiowe
- 1965 – Inauguracja Roku Pomorza Zachodniego (z Ryszardem Strzelbickim),
- 1966 – Latarnik z Out Skarriers (słuchowisko radiowe),
- 1966 – Mówią żeglarze ze „Śmiałego”,
- 1966 – Ostry dyżur,
- 1967 – Cena życia i cena wdzięczności,
- 1967 – Gospoda Pod Dobrą Gwiazdą (z Lesławem Skinderem),
- 1968 – Morze i nastolatki (z Lesławem Skinderem),
- 1968 – To już 20 lat (z Lesławem Skinderem),
- 1969 – Kawiarnia Pod Busolą (z Janem Sylwestrzakiem),
- 1969 – Kołobrzeg,
- 1970 – Fizylierzy,
- 1972 – Grudka ziemi,
- 1972 – Po sztormie,
- 1972 – 1000 rejsów „Sołdka” (z Ryszardem Bogunowiczem),
- 1973 – To idzie młodość,
- 1976 – Naszym żołnierzom,
- 1978 – Gość w dom,
- 1978 – Książkę to on już ma…,
- 1979 – Kronika sobotniego dnia,
- 1979 – Pod znakiem rodła,
- 1979 – Przeważnie ich nie znany,
- 1980 – Reportaż z przeszłości,
- 1980 – Turzyn przed świtem.
Telewizja
Włodzimierz Kaczmarek to uznany dziennikarz związany z Ośrodkiem Telewizyjnym w Szczecinie od 1980 roku. W latach 1990–1992 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego, koncentrując się na publicystyce społecznej oraz morskiej. Jego prace zostały docenione poprzez liczne wyróżnienia i nagrody za zrealizowane programy oraz cykle programowe, które przyciągały uwagę widzów.
W okresie 1983–1984 był odpowiedzialny za przygotowanie serii reportaży dotyczących rybołówstwa bałtyckiego i dalekomorskiego w ramach ogólnopolskiego cyklu dokumentalnego pt. Gdzie diabeł mówi dobranoc. Dodatkowo, w latach 1990–2000 Kaczmarek realizował różnorodne programy dla Redakcji Edukacyjnej TVP. Warto podkreślić, że jest również autorem wielu pamiętnych filmów przyrodniczych.
Wybrane filmy i reportaże telewizyjne
- 1980-1983 – Szkice pomorskie (cykl),
- 1982 – N.N. – nieznany,
- 1986 – Trudny sezon – realizacja,
- 1989 – Morze Beringa – realizacja,
- 1999 – Dolina Dolnej Odry – realizacja,
- 1994-2004 – Skarby przyrody (cykl filmów przyrodniczych, czas programu ok. 20-25 min.),
- 1999-2001 – Piąta pora roku (cykl filmów przyrodniczych, czas programu ok. 18 min.) – scenariusz, realizacja, komentarz autora,
- 2002 – Bataliony – realizacja,
- 2007-2008 – Bliżej ludzi (cykl reportaży, czas programu ok. 8 min.),
- 2009 – Wrzosy – realizacja,
- ? – Od świtu do świtu (cykl impresji przyrodniczych, czas programu ok. 1-5 min.),
- ? – Ambicje i aspiracje – Chorąży,
- ? – Relacja nie tylko z zebrania – Goleniów,
- ? – Roman Węgrzyn – bezdomny.
Nagrody
Włodzimierz Kaczmarek osiągnął istotne sukcesy w swojej karierze filmowej, czego dowodem są jego liczne nagrody przyznawane za różne projekty.
- 1987 – Srebrna Fregata za najlepszy film zrealizowany w ośrodku TV za film, Trudny sezon, na XI Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Morskich w Szczecinie,
- 1987 – Nagroda specjalna za zestaw filmowy, Tryptyk bałtycki, na XI Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Morskich w Szczecinie.
Ciekawostki
W 1980 roku Włodzimierz Kaczmarek został przedstawiony jako bohater filmu dokumentalnego reżyserowanego przez Andrzeja Androchowicza, zatytułowanego XXXV lat PR Szczecin. W produkcji tej ukazano istotne wydarzenia i kontekst społeczny tamtych czasów.
W 1992 roku szczecińska Wytwórnia Telewizyjno-Filmowa Alfa zaprezentowała telewizyjny film dokumentalny, którego tytuł brzmiał Szczecin 1992 r. W tej produkcji Kaczmarek pełnił rolę lektora, dodając intrygujący wymiar narracji.
- Szczecin 1992 – Wytwórnia Telewizyjno-Filmowa Alfa,
Kolejne miesiące przyniosły w 2009 roku powstanie reportażu autorstwa Janusza Wachowicza, który nosił tytuł Krzyk Żurawi. Włodzimierz Kaczmarek był jego centralną postacią, a materiał ukazywał jego znaczące osiągnięcia.
- Krzyk Żurawi – Polskie Radio Szczecin (09.04.2009),
W 2014 roku Ośrodek TVP Szczecin postanowił wzbogacić swoje archiwum o reportaż z cyklu Zdarzyło się przed laty, który skupił się na osobie Włodzimierza Kaczmarka. Materiał nosił tytuł Ludzie telewizji – Włodzimierz Kaczmarek – Poeta słowa i obrazu, w którym przybliżono jego wkład w kulturę i sztukę medialną.
- Ludzie telewizji – Włodzimierz Kaczmarek – Telewizja Polska, Ośrodek w Szczecinie.
Przypisy
- Tak wyglądał Szczecin w 1992 roku. Niesamowite ujęcia z lotu ptaka. www.szczecin.wyborcza.pl. [dostęp 25.02.2016 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Jerzy Boniecki (publicysta) | Konrad Kołodziejski | Dariusz Szpakowski | Anna Rastawicka | Piotr Zaremba (dziennikarz) | Aleksandra Kaczkowska | Piotr Pytlakowski | Joanna Lichocka | Joanna Czeczott | Tomasz Borysiuk | Jacek Kęcik | Patrycja Kotecka-Ziobro | Tadeusz Natanson (wydawca) | Jacek Moskwa | Zygmunt Oskierko | Teresa Bochwic | Maciej Gudowski | Ludwik Krasucki | Jarosław Maciej Goliszewski | Aleksander KropiwnickiOceń: Włodzimierz Kaczmarek