Joanna Lichocka

---

Życiorys

Wykształcenie

Joanna Lichocka zdobyła swoje wykształcenie w obszarze polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Dodatkowo, ukończyła studia podyplomowe związane z literaturą na Uniwersytecie Jagiellońskim, co pozwoliło jej pogłębić wiedzę i umiejętności w tym zakresie.

Działalność zawodowa

Swój pierwszy krok w dziennikarstwie postawiła w 1991 roku, debiutując w redakcji „Tygodnika Solidarność”, gdzie z zaangażowaniem pracowała aż do 1993 roku. Następnie w jej portfolio pojawiły się współprace z różnymi środowiskami medialnymi, takimi jak „Życie Warszawy” oraz Teleexpress emitowanym przez TVP. Już od 1994 roku prowadziła programy informacyjne i publicystyczne w Polsacie, jednak jej działalność zakończyła się w 2001 roku wskutek protestu przeciwko powołaniu Dariusza Szymczychy na stanowisko szefa informacji.

Późniejsze lata Lichocka spędziła na pracy w takich tytułach jak „Życie”, gdzie współpracowała w latach 2001–2002, a także w „Przyjaciółce” (2003) jako zastępczyni redaktora naczelnego. W 2005 roku współpracowała z „Ozonem”, a kolejny rok przyniósł jej współpracę z „Dziennikiem”. W latach 2006–2009 była publicystką „Rzeczpospolitej”, a w 2009 roku dołączyła do zespołu „Newsweek Polska”. Jej kariera medialna nie zakończyła się na tym etapie, bowiem współpracowała również z tygodnikiem „Gazeta Polska” oraz pełniła funkcję zastępczyni redaktora naczelnego w „Gazecie Polskiej Codziennie” i „Do Rzeczy”.

W okresie 2004–2006 Lichocka pracowała w telewizji TV Puls, gdzie prezentowała program publicystyczny Puls Wieczoru. W latach 2007–2009 sprawowała funkcję prowadzącej program Forum w TVP1, a później w TVP Info. Jej komentarze były obecne w programie publicystycznym Antysalon Ziemkiewicza aż do 2010 roku. W owym czasie prowadziła również programy Z refleksem i Kwadrans po ósmej w TVP1 oraz pełniła rolę jednego z prowadzących podczas dwóch debat prezydenckich między Bronisławem Komorowskim a Jarosławem Kaczyńskim. Jej zachowanie podczas tej debaty zostało określone przez Radę Etyki Mediów jako stronnicze, co wywołało pewne kontrowersje. Po sporze z Grzegorzem Miecugowem, który podważał jej obiektywizm w prowadzeniu gazety, wygrała proces cywilny.

Po zakończeniu współpracy z TVP w 2010 roku Joanna Lichocka rozpoczęła produkcję filmów dokumentalnych, w tym poświęconych Lechowi Kaczyńskiemu. W 2013 roku dołączyła do grona prowadzących w Telewizji Republika, gdzie prezentowała programy publicystyczne pod nazwą Wolne głosy. Jej zaangażowanie w działalność polityczną zaczęło się wraz z członkostwem w warszawskim oddziale Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, z którego zrezygnowała w sierpniu 2015 roku, by zająć się polityką w ramach Prawa i Sprawiedliwości.

Działalność polityczna

W październiku 2015 roku Joanna Lichocka brała udział w wyborach parlamentarnych, gdzie zdobyła 24 122 głosy, co zaowocowało uzyskaniem mandatu poselskiego z listy PiS w okręgu kaliskim. W lipcu 2016 została powołana przez Sejm na członka Rady Mediów Narodowych dzięki rekomendacji PiS. W 2019 roku nie udało jej się zdobyć miejsca w Parlamencie Europejskim, pomimo że uzyskała aż 72 769 głosów. Jednak w tych samych wyborach krajowych, ubiegała się o reelekcję i jako liderka listy PiS w okręgu sieradzkim zdobyła 45 823 głosy. W lipcu 2022 roku ponownie została powołana przez Sejm do Rady Mediów Narodowych, a w 2023 roku uzyskała mandat poselski po raz trzeci, zdobywając 36 060 głosów. Planując przyszłość, w 2024 roku zdecydowała się wystartować z ramienia PiS w wyborach do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 6.

Kontrowersje

W 2016 roku Joanna Lichocka straciła prawo jazdy z powodu naruszenia przepisów, przekraczając dozwoloną prędkość 101 km/h w obszarze zabudowanym. Natomiast 13 lutego 2020 roku podczas piątego posiedzenia Sejmu IX kadencji, posłanka wykonała szokujący gest, pokazując środkowy palec w kierunku ław opozycji. Owa sytuacja stała się szeroko komentowana w mediach krajowych i zagranicznych, a Lichocka tłumaczyła, że miała na myśli coś zupełnie innego i że zdjęcia były manipulowane. Po pewnym czasie, po wygaśnięciu impulsu związanego z jej działaniem, przeprosiła za swoje zachowanie, przyznając rację, że powinna była być bardziej ostrożna w używaniu ekspresji. Zdarzenie stało się na tyle kontrowersyjne, że doprowadziło do jej odwołania z funkcji zastępczyni przewodniczącej sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu w lipcu 2020 roku, jednak już następnie została na to stanowisko wybrana ponownie. W sierpniu Komisja Etyki Poselskiej nałożyła na nią naganę, co skomentowała przez stwierdzenie odwołania się do Prezydium Sejmu, zaznaczając, że nie złamała zasad etyki. Do września 2020 roku Prezydium Sejmu, pod przewodnictwem Elżbiety Witek, Małgorzaty Gosiewskiej i Ryszarda Terleckiego, podjęło decyzję o anulowaniu kary. Badania przeprowadzone przez Instytut Badań Pollster w lutym 2020 roku ujawniły, że 63 proc. ludzi uważa, że Lichocka powinna złożyć mandat poselski, co wzbudziło ogromne zainteresowanie opinii publicznej. Wyrażenie „pokazać komuś gest Lichockiej” weszło do potocznego języka, stając się eufemizmem dla wulgarnego czynu. Wizerunek posłanki z tym gestem pojawił się nawet na billboardach, które zostały stworzone przy pomocy Fundacji Otwarty Dialog. Joanna Lichocka, reprezentowana przez prawników, w późniejszym czasie wystąpiła z roszczeniem o zadośćuczynienie, jednak Sąd Rejonowy Warszawa–Śródmieście orzekł, że działania Fundacji mieściły się w granicach dopuszczalnej krytyki.

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

W niniejszym artykule przedstawiamy wyniki Joanny Lichockiej w wyborach ogólnopolskich, które odzwierciedlają jej działalność polityczną oraz wpływ na polską scenę polityczną.

Rok wyborów	Nazwa komitetu		Rodzaj organu	Okręg wyborczy	Uzyskany wynik
2015	_	Prawo i Sprawiedliwość	Sejm VIII kadencji	nr 36	24 122 (6,64%)
2019			Parlament Europejski IX kadencji	nr 7	72 769 (6,07%)
2019			Sejm IX kadencji	nr 11	45 823 (9,96%)
2023			Sejm X kadencji		36 060 (6,76%)
2024			Parlament Europejski X kadencji	nr 6	41 472 (5,47%)

Życie prywatne

Joanna Lichocka jest osobą, która pochodzi z rodziny związanej z nauką, ponieważ jej matką jest profesor Halina Lichocka. W przeszłości była żoną Michała Bichniewicza, z którym ma wspólną córkę.

Wybrane publikacje

Oto wybrane publikacje Joanny Lichockiej, które reprezentują jej wkład w dziedzinę literacką oraz publicystyczną:

• Mgła (zbiór wywiadów z urzędnikami Kancelarii Prezydenta RP z okresu prezydentury Lecha Kaczyńskiego, współautor wraz z Marią Dłużewską), Wydawnictwo Zysk, Warszawa 2011,
• Przebudzenie (zbiór wywiadów z uczestnikami Marszów Pamięci na Krakowskim Przedmieściu), Wydawnictwo M, Warszawa 2012,
• III RP. Kulisy systemu (wywiad rzeka z Andrzejem Zybertowiczem), Słowa i Myśli, Warszawa 2013.

Filmografia

Joanna Lichocka jest znana z wielu osiągnięć w dziedzinie filmowej. Oto przegląd jej kluczowych projektów:

• Mgła (2011) – zarówno scenariusz, jak i reżyseria, współpraca z Marią Dłużewską,
• Pogarda (2011) – kolejne projekty, w których pełniła funkcję scenarzystki oraz reżyserki, również we współpracy z Marią Dłużewską,
• Przebudzenie (2011) – samej jej twórczości w zakresie scenariusza i reżyserii,
• Prezydent (2013) – projekt, w którym zrealizowała scenariusz oraz reżyserię w udanej współpracy z Jarosławem Rybickim.

Nagrody

Joanna Lichocka jest dwukrotną laureatką Głównej Nagrody Wolności Słowa, przyznawanej przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich. W 2013 roku została wyróżniona za wspólną pracę z Marią Dłużewską nad filmem dokumentalnym Pogarda.

Natomiast w 2014 roku, nagrodę otrzymała razem z Jarosławem Rybickim za film dokumentalny Prezydent.

---

Oceń: Joanna Lichocka

---