Czesław Byszewski

Kultura i sztuka

Czesław Byszewski to postać, która wpisała się w historię polskiego teatru i radia. Urodził się 27 lutego 1915 roku w Warszawie, a zmarł 29 grudnia 1997 roku w tym samym mieście. Jego talent aktorski i zawrotna kariera sprawiły, że stał się znany nie tylko jako aktor, ale również jako lektor Polskiego Radia oraz aktor dubbingu.

W przedwojennych latach młodzieńczych Byszewski zdobył wykształcenie w Szkole Głównej Handlowej. Po wojnie, w latach 1945-1947, kontynuował swoją edukację jako słuchacz Miejskiej Szkoły Dramatycznej prowadzonej przez Janusza Strachockiego. Od 1948 roku rozpoczął pracę jako lektor w audycji radiowej „Muzyka i Aktualności”, gdzie zyskał ogromną popularność, występując w 3000 programach tej audycji.

W 1953 roku Byszewski nawiązał współpracę ze Studiem Opracowań Dialogowych w Łodzi, gdzie był jednym z głównych aktorów dubbingowych. Jego niezapomniane role, takie jak użyczenie głosu Henry’emu Fondzie w znanym filmie „12 gniewnych ludziach”, na zawsze pozostaną w pamięci miłośników kina i teatru.

W dodatku, w latach 1948-1950 występował w Teatrze Dzieci Warszawy, a później, od 1950 do 1968 roku, w Teatrze Powszechnym. Następnie, w latach 1969–1980, był związany z Teatrem Narodowym. Jego kariera była niezwykle bogata i zróżnicowana, co czyni go jedną z ikonicznych postaci polskiej sceny artystycznej.

Po zakończeniu swojego artystycznego żywota, Byszewski zmarł 29 grudnia 1997 roku. Jego życie i praca zostały uwieńczone pochówkiem na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 210-6-10).

Filmografia

Czesław Byszewski to postać, która zasłynęła w polskim kinie poprzez swoje różnorodne role filmowe na przestrzeni lat. Jego filmografia obejmuje wiele znaczących tytułów:

  • 1980: Zamach stanu jako adwokat W. Szumański,
  • 1980: Powstanie Listopadowe 1830-1831 jako Adam Jerzy Czartoryski,
  • 1979: Sekret Enigmy jako generał Vuillemin, dowódca francuskiego lotnictwa,
  • 1978: Romans Teresy Hennert jako najor Bielski,
  • 1977: Śmierć prezydenta jako Julian Nowak,
  • 1977: Gdzie woda czysta i trawa zielona jako zastępca dyrektora,
  • 1972: Polski Prometeusz Ignacy Łukasiewicz jako lektor,
  • 1979: Tajemnica Enigmy jako generał Vuillemin, dowódca francuskiego lotnictwa (gościnnie),
  • 1973: Wielka miłość Balzaka,
  • 1971: Brydż jako docent Jabczyński,
  • 1969−1970: Gniewko, syn rybaka jako Cedrowicz (odc. 1),
  • 1965: Podziemny front jako Ryszard, dowódca batalionu.

Polski dubbing

Czesław Byszewski, znany z zaangażowania w polski dubbing, ma na swoim koncie szereg znaczących ról, które przyczyniły się do wzbogacenia polskiej kultury filmowej.

  • 1956, okup,
  • 1957, dziesięciu gniewnych ludzi – ławnik nr 2,
  • 1976, ja, klaudiusz – pizon.

Odznaczenia

Czesław Byszewski otrzymał wiele odznaczeń w ciągu swojego życia, które świadczą o jego wkładzie w różne dziedziny. Poniżej przedstawiono listę przyznanych mu wyróżnień:

  • 1955 – Medal 10-lecia,
  • 1957 – Złoty Krzyż Zasługi,
  • 1966 – Odznaka 1000-lecia,
  • 1973 – Brązowy Medal za Zasłużoną Obronę Kraju,
  • 1977 – Złota Odznaka za zasługi dla Warszawy.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: BYSZEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 01.11.2019 r.]

Oceń: Czesław Byszewski

★★★★★
Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:21