Andrzej Głoskowski był uznawanym polskim aktorem, który przez wiele lat swoją obecnością wzbogacał zarówno teatr, jak i kino. Urodził się 25 września 1935 roku w Warszawie, mieście, które w znaczny sposób wpłynęło na jego artystyczny rozwój. Jego talent i pasja do sztuki scenicznej zyskały uznanie wśród licznych widzów i krytyków.
Śmierć artysty miała miejsce 8 września 2019 roku w Łodzi, co zgromadziło liczne wspomnienia oraz hołdy ze strony jego kolegów oraz fanów. W ciągu swojej kariery Głoskowski zagrał w wielu pamiętnych produkcjach, zarówno teatralnych, jak i filmowych, co uczyniło go znaczącą postacią na polskiej scenie artystycznej.
Życiorys
W 1958 roku Andrzej Głoskowski uzyskał dyplom na PWST w Krakowie. Tego samego roku, 7 listopada, odbył swój debiut na scenie teatralnej. Od tego momentu jego kariera aktorska nabrała tempa, a on sam występował w wielu znaczących teatrach w Polsce.
Jego pierwszym miejscem pracy był Teatr Rozmaitości w Krakowie, gdzie pracował w latach 1958–1959. Następnie przeniósł się do Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, który był jego domem artystycznym w latach 1959–1962.
W ciągu swojej kariery Głoskowski miał także przyjemność występować w Teatrze Nowym w Łodzi w dwóch kadencjach w latach 1962–1964 oraz 1989–1990. Kolejnym przystankiem na jego teatralnej mapie był Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi, gdzie spędził lata 1964–1989, a następnie powrócił tam w latach 1990-1996.
Filmografia
Filmografia Andrzeja Głoskowskiego przedstawia jego różnorodne osiągnięcia w polskiej kinematografii. W ciągu swojej kariery artystycznej zagrał w wielu znaczących produkcjach telewizyjnych i filmowych, co przyczyniło się do jego uznania w branży.
- 1970: Przygoda Stasia − sędzia,
- 1970: Doktor Ewa − Jan Bielak (odc. 9),
- 1973: Czarne chmury − Jan Stolpecki, mieszczanin z Lecka (odc. 1),
- 1978: Życie na gorąco − dziennikarz w Bazylei, przyjaciel Maja (odc. 5),
- 1978: Rodzina Połanieckich − Wilkowski, sekundant przy pojedynku Maszki i Gątowskiego (odc. 4),
- 1978: Do krwi ostatniej… − Arlet, sekretarz majora Wysokońskiego,
- 1978: Biały mazur,
- 1979: Podróż do Arabii − gość na przyjęciu u Barbary i Tadeusza,
- 1979: Placówka − geometra,
- 1979: Kobieta i kobieta − sekretarz partii w zakładach odzieżowych,
- 1981: Znachor,
- 1981: Fantazja dur-moll − mężczyzna zainteresowany wynajęciem pokoju,
- 1983: Mgła − lekarz,
- 1983: Marynia − Wilkowski, sekundant przy pojedynku Maszki i Gątowskiego,
- 1984: Rycerze i rabusie − jurysta Tarnowskiego (odc. 5),
- 1984: Lawina − mężczyzna słuchający artykułu Karłowicza,
- 1987: Mr Tański,
- 1987: Komediantka − Zieleniewski, wielbiciel Janki,
- 1990: Maria Curie − wysłannik Instytutu Pasteura,
- 1990: Dziewczyna z Mazur − Bolesław Darski, mąż Barbary,
- 1991: Skarga − Kowalczyk, ojciec zabitych dziewczynek,
- 1991: Pogranicze w ogniu − doktor Jan Patera, agent Abwehry w Polsce (odc. 12 i 13),
- 1992: Daens,
- 1993: Moja historia − lekarz (cz. 1),
- 2003-2005: Sprawa na dziś − profesor Koryncki,
- 1985: Ben – lektor,
- 1999: Kamienny sen Guanche – lektor.
W ciągu swojej kariery Andrzej Głoskowski miał okazję zagrać w wielu ważnych projektach, co odzwierciedla różnorodność jego ról oraz postaci, które ożywił na ekranie. Jego talent aktorski sprawił, że zdobył uznanie zarówno wśród widzów, jak i krytyków.
Teatr Telewizji
Andrzej Głoskowski ma na swoim koncie występy w wielu spektaklach Teatru Telewizji. Jego talent został dostrzegany w licznych produkcjach telewizyjnych, w których przyciągał uwagę widzów swoim aktorstwem. W 1980 roku zagrał rolę Nemoura w znanym spektaklu „Kwiaty dla Algernona”, co stanowi jedno z jego najbardziej pamiętnych wystąpień.
Dodatkowo, w 1984 roku wystąpił w roli Mambeta w sztuce „Wejście na Fudżi-Jamę”, pokazując swoją wszechstronność jako aktor.
Odznaczenia i nagrody
Andrzej Głoskowski, znany z bogatej działalności artystycznej, otrzymał szereg wyróżnień, które potwierdzają jego znaczący wkład w kulturę i sztukę. Poniżej przedstawione są niektóre z jego najważniejszych odznaczeń oraz nagród:
- Odznaka Honorowa Miasta Łodzi, przyznana w 1974 roku,
- Odznaka Zasłużony Działacz Kultury z 1976 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, który otrzymał w 1979 roku,
- Nagroda artystyczna Dyrektora Wydziału Kultury i Sztuki miasta Łodzi z 1981 roku,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1989 roku,
- Nagroda wojewody łódzkiego za osiągnięcia artystyczne z 1998 roku,
- Ponadto, w 1999 roku, otrzymał nagrodę podczas Ogólnopolskiego Konkursu na Inscenizację Dzieł Polskich Romantyków za rolę Pafnucego w „Śnie srebrnym Salomei”,
- Odznaka „Za Zasługi dla Miasta Łodzi”, którą przyznano mu również w 1999 roku.
Przypisy
- Nekrolog. nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 16.09.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Andrzej Łukasik (kontrabasista) | Elżbieta Chojnacka | Feliks Frydman | Malwina Buss | Artur Sikorski | Jerzy Boniński | Aleksander Regulski | Piotr Pręgowski (aktor) | August Fryderyk Duranowski | Jan Antoni Biernacki | Stanisław Belski | Wiesław Zieliński (fotograf) | Anna Górna | Bogdan Łoszewski | Agnieszka Zwierko-Wiercioch | Czesław Byszewski | Urszula Dębska | Jan Ścisło | Bilon (raper) | Mariusz Leszczyński (aktor)Oceń: Andrzej Głoskowski