W sercu Warszawy, przy ulicy Stefana Batorego 10, znajduje się Centralny Klub Studentów Politechniki Warszawskiej „Stodoła”. Jest to niezwykła przestrzeń, która pełni rolę klubu studenckiego, skupiającego się na różnorodnych formach aktywności. Politechnika Warszawska, do której należy ten klub, zapewnia studentom idealne warunki do rozwijania swoich pasji oraz integracji.
Klub, znany ze swojej gościnności, oferuje nie tylko miejsce do spotkań, ale także organizuje liczne wydarzenia, które wzbogacają życie studenckie w stolicy. „Stodoła” jest zatem punktem, który zazwyczaj łączy różne środowiska akademickie oraz umożliwia wymianę myśli i doświadczeń między studentami.
Siedziba
Pierwsze kroki Centralnego Klubu Studentów Politechniki Warszawskiej miały miejsce w baraku, który znajdował się przy ul. Emilii Plater. Obiekt ten został porzucony przez budowniczych Pałacu Kultury i Nauki i nazywany był „stodołą”. W tym tymczasowym lokalu mieściła się stołówka dla pracowników. Klub rozpoczynał swoją działalność właśnie tam w roku 1956.
Kolejnym miejscem, w którym zagościł klub, było nieco mniej ekskluzywne, tymczasowe lokum przy ul. Trębackiej. Było to zaplecze związane z odbudową Teatru Wielkiego. Następnie klub przeniósł się do świetlicy Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych, mieszczącej się przy ul. Wspólnej. Nieopodal znajdowało się również dawne kino Oka, usytuowane przy ul. Nowowiejskiej, w obiekcie będącym własnością wojska.
Od roku 1972 klub ma swoją stałą siedzibę w budynku usytuowanym przy ul. Stefana Batorego 10. Ten nowoczesny obiekt, który został wzniesiony w latach 1970–1972, został zaprojektowany przez znanych architektów: Leszka Sołonowicza, Janusza Pukaczewskiego oraz Tadeusza Szumilewicza. Warto również zauważyć, że to Jarosław Koziara był autorem pierwotnego wystroju wnętrz tego budynku.
Działalność
„Centralny Klub Studentów Politechniki Warszawskiej „Stodoła” funkcjonuje od 5 kwietnia 1956 roku i od samego początku pełnił rolę zielonego klombu warszawskiego życia jazzowego. W tym czasie miały miejsce pierwsze trzy edycje Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Jazzowej „Jazz Jamboree”, które odbyły się w latach 1958, 1959 oraz 1960. W 1964 roku, na wniosek Jerzego Bojanowskiego, ówczesnego prezesa klubu, powstał Klub Jazzu Tradycyjnego, który organizował „piątki jazzowe” w Stodole. Na scenie tego miejsca próbowały najbardziej znane zespoły jazzowe, takie jak Big Band „Stodoła”, Hagaw, Old Timers, Gold Washboard, Storyville Jazz Band oraz Vistula River Brass Band.
Ważnym aspektem życia klubu była również jego działalność kabaretowa oraz filmowa. Najpierw utworzono Dyskusyjny Klub Filmowy „Stodoła”, który z przyczyn technicznych funkcjonował poza jego murami, głównie w Kinie Iluzjon. W 1964 roku powstał Realizatorski Klub Filmowy, którego działalność opierała się na wykorzystaniu sprzętu klubu Hybrydy. Dzięki temu udało się zrealizować kilka filmów dokumentalnych oraz fabularną adaptację powieści „Powiedzmy Gantenbein” autorstwa Maksa Frischa. W 1957 roku w programie kabaretu studenckiego znalazł się także striptiz, co jest uważane za pierwszy taki występ w Warszawie.
W 1973 roku doszło do integracji różnych organizacji studenckich zajmujących się filmem, co zaowocowało powstaniem Studenckiego Centrum Filmowego, którego siedziba także została umiejscowiona w Stodole (wówczas już przy ul. Batorego). Nowo otwarty lokal był wyposażony w sprzęt umożliwiający profesjonalną produkcję filmów. W latach 1973-1977 zrealizowano tam kilkadziesiąt filmów krótkometrażowych, z których niektóre zdobyły nagrody na krajowych festiwalach filmowych. Na dwudziestolecie klubu powstał film Jerzego Karpińskiego „Korowód”, który uwiecznił najważniejsze momenty w historii Stodoły.”
Przypisy
- Ewa Klekot (red.): Dane warszawskie. Warszawa: Muzeum Warszawy, ISBN 978-83-65777-55-3.
- Grzegorz Sołtysiak, Jerzy S. Majewski: Warszawa. Ballada o okaleczonym mieście. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Baobab, 2006, ISBN 978-83-7626-380-9.
- a b c Krzysztof Jabłoński i in.: Warszawa: portret miasta. Warszawa: Arkady, 1984, ISBN 83-213-2993-4.
- a b c d Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1977.
Oceń: Centralny Klub Studentów Politechniki Warszawskiej „Stodoła”