Anna Bacciarelli

---

Życiorys

Anna Bacciarelli, w zależności od różnych źródeł, przyszła na świat w 1770 roku lub w listopadzie 1771 roku w Warszawie. Jej rodzice, Fryderyka i Marcello Bacciarelli, będący malarzami, nauczyli ją sztuki malarskiej, co miało znaczący wpływ na jej twórczość.

Artystka specjalizowała się głównie w miniaturach portretowych, zdobieniu tabakierków oraz puzderków. Oprócz tego jej dorobek obejmował także obrazy historyczne oraz religijne. Przykładem jej talentu jest miniaturowy portret Zofii Wittowej, który obecnie znajduje się w Muzeum Narodowym w Poznaniu. Wyróżnia się także portret nieznanej kobiety przebranej w strój grecki oraz popiersie mężczyzny w białej peruce, które pierwotnie znajdowało się w muzeum ks. Lubomirskich we Lwowie. Ciekawym dziełem jest jej obraz Zwiastowanie NMP, który można zobaczyć w ołtarzu Kościoła Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Odechowie, a który został przemalowany w 1952 roku.

W Muzeum Narodowym w Warszawie znajduje się istotny rysunek sygnowany przez Annę: przedstawia Pałac Igelstoma w chwili pożaru, który miał miejsce podczas powstania w 1794 roku. Rok później, w 1797 roku, artystka wykonała kopię obrazu Róża autorstwa Gerarda van Spaendocka, którą wysłała królowi Stanisławowi Augustowi. Król, przebywający w Petersburgu, odesłał obraz z powrotem.

Niektóre z jej miniatur zdobiły tabakierki, które były prezentowane na Wystawie Dzieł Sztuki Stosowanej w Przemyślu w 1881 roku, a także na wystawie retrospektywnej w 1898 roku w Warszawie. Wśród znanych prac znajdują się: Amorek strzelający z łuku, Stanisław August z klepsydrą oraz Portret dwóch uczonych – wszystkie te miniatury to kopie dzieł jej ojca. Wystawa Koła Artystów Polskich w 1899 roku, wystawa Pamiątek starej Warszawy w 1911 roku, a także IX wystawa TOnZP w 1918 roku również miały w swoim zestawie prace Bacciarelli.

Warto również wspomnieć, że Anna Bacciarelli była utalentowaną śpiewaczką, regularnie występującą u dworu króla Stanisława Augusta. Jej koncerty obejmowały wykonania zarówno w języku polskim, jak i włoskim, co przyczyniło się do jej sporej popularności. W 1782 roku została sportretowana przez Louisa Marteau, a kilka lat później, w 1801 roku, miniaturowy portret stworzony według autoportretu wykonał Wincenty Lesseur. Ten reprezentatywny portret przez wiele lat znajdował się w zbiorach Tarnowskich w pałacu w Dzikowie. Jej portret sporządził także ojciec, a różne wersje portretu zostały przygotowane zarówno dla króla, jak i dla rodziny. Istnieje tez prawdopodobieństwo, że pozowała do znakomitego obrazu ojca, noszącego tytuł Damy w zawoju.

---

Oceń: Anna Bacciarelli

---