Alicja Lichtenbaum-Lasecka, znana również jako Lichtenbaum Alicja, urodziła się 4 lutego 1895 roku w Warszawie, a zmarła 5 sierpnia 1944 roku w tym samym mieście. Była to niezwykła postać, która z zaangażowaniem poświęciła swoje życie dla sprawy narodowej.
W swojej działalności patriotycznej i niepodległościowej, Alicja odgrywała kluczową rolę jako członkini Polskiej Organizacji Wojskowej. Jej wysiłki nie ograniczały się jednak tylko do tej formacji.
Jako pracownica Biura Informacji i Propagandy KG ZWZ-AK, Alicja zajmowała się szerokim zakresem działań informacyjnych i propagandowych. Dodatkowo, pełniła funkcję łączniczki w Dywersji i Sabotażu Kobiet Kierownictwa Dywersji KG AK, oraz w KON (Konwent Organizacji Niepodległościowych), co świadczy o jej uniwersalnych umiejętnościach i determinacji w dążeniu do wolności Polski.
Życiorys
Alicja Lichtenbaum-Lasecka przyszła na świat 2 lutego 1895 roku w Warszawie, w rodzinie żydowskiej o wykształceniu inteligenckim. Jej ojcem był Lejb Lichtenbaum, ekonomista, zaś matka to Chana Ejzenman. Rodzina osiedliła się przy ulicy Marszałkowskiej.
Po zakończeniu nauki w pensji żeńskiej prowadzonej przez Tołwińską, rozpoczęła studia na kursach pedagogicznych pod kierunkiem Jana Miłkowskiego oraz uczęszczała na wykłady organizowane przez Wolną Wszechnicę Polską. Następnie ukończyła Szkołę Handlową w Monachium. Przed wybuchem I wojny światowej, Alicja wyjechała do Zurychu, gdzie rozpoczęła studia na tamtejszym Uniwersytecie, kładąc nacisk na historię.
W Zurychu zaczęła również swoją działalność w Towarzystwie Bratniej Pomocy oraz Samopomocy Polskiej. W 1915 roku przeniosła się na uniwersytet paryski.
Jeszcze w roku 1916 Alicja wróciła do kraju i dołączyła do Polskiej Organizacji Wojskowej oraz Ligi Kobiet Polskich Pogotowia Wojennego „B”. Jej rola w obliczu wojny była znacząca; pełniła funkcję sekretarki w Komendzie Okręgu Warszawa-Praga I POW, a później do grudnia 1917 roku była sekretarką w Komendzie Placu w Warszawie. Pomimo ukończenia kursu sanitarnego i odbycia praktyk w szpitalu, została przydzielona do kolportażu, w ramach którego działała do listopada 1918 roku.
W chwili rozbrojenia niemieckiego wojska, Alicja pracowała w Komendzie Garnizonowej w Warszawie, używając wtedy pseudonimu „Lila Lasecka”. Równocześnie, angażowała się społecznie jako nauczycielka w zakładach dobroczynnych.
W trakcie wojny polsko-bolszewickiej, współpracowała z Dowództwem Okręgu Korpusu nr I w Warszawie. W maju 1920 roku wyruszyła jako kurierka do sztabu 3. Armii w Kijowie, a później została wysłana do Lidy, gdzie pracowała w sztabie 2. Armii. W listopadzie 1920 roku otrzymała przydział jako asesor do Komendy Garnizonu Warszawa, a następnie do Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Gdy wybuchła II wojna światowa, a Warszawa kapituluje, Alicja przystępuje do Służby Zwycięstwu Polski. W tej organizacji pełniła funkcję szefowej kolportażu Dromaderek, a od 1940 roku prowadziła punkt rozdzielczy prasy w Wydziale Kolportażu Biura Informacji i Propagandy KG ZWZ-AK. Od października 1942 roku stała się członkinią Konwentu Organizacji Niepodległościowych, posługując się pseudonimem „Maria”.
W kwietniu 1942 roku przeszła z kolportażu BIP KG AK do oddziału Dywersji i Sabotażu Kobiet (DYSK) w Związku Odwetu KG AK. Jej mieszkanie na ul. Skolimowskiej 6 stanowiło bazę dla kierownictwa Wydziału V BIP KG ZWZ-AK.
Po wybuchu powstania warszawskiego, Alicja przyjęła funkcję łączniczki szefa Wydziału V BIP KG ZWZ-AK, transportując prasę powstańczą z Śródmieścia na Powiśle. Tragicznie zginęła 5 sierpnia 1944 roku, u zbiegu ulic Nowy Świat i Pierackiego (dzisiejsza ul. Foksal), niosąc prasę na ul. Oboźną. Zmarła, przebiegając przez ulicę Nowego Światu. Jej ciało spoczywa w bezimiennej mogile przy ul. Pierackiego.
Ordery i odznaczenia
Alicja Lichtenbaum-Lasecka była osobą, która otrzymała wiele wyróżnień i medali za swoje osiągnięcia. Poniżej przedstawiamy listę odznaczeń, które uzyskała:
- medal Niepodległości 1931,
- krzyż Niepodległości,
- krzyż POW 6 sierpnia 1919.
Przypisy
- Powstańcze Biogramy - Alicja Lichtenbaum [online], www.1944.pl [dostęp 29.09.2024 r.]
- SuperS. User SuperS., Anna Buchmann | Młodzież z ziem polskich na uniwersytecie zuryskim w latach 1933-1906 [online], www.mabpz.org [dostęp 29.09.2024 r.]
- Tomasz Strzembosz, Oddziały szturmowe konspiracyjnej Warszawy 1939-1944, Warszawa 1983.
- Wierni Polsce. Ludzie konspiracji piłsudczykowskiej 1939-1947. Warszawa 2005.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Franciszek Doleżal | Marceli Nowotko | Tomasz Dolecki | Lech Czapla | Jan Jaskanis | Piotr Wnorowski | Robert Gwiazdowski | Maria Smereczyńska | Andrzej Derlatka | Henryk Holland | Henryk Floyar-Rajchman | Piotr Naimski | Paweł Abramski | Zbigniew Czajkowski (polityk) | Barbara Jędrzejczyk | Andrzej Emeryk Mańkowski | Leon Bregman | Zbigniew Zapasiewicz (ojciec) | Jan Alcyato | Michał KornatowskiOceń: Alicja Lichtenbaum-Lasecka