Adolf Zalberg-Piotrowski, znany również pod nazwiskiem Szwarcman, przyszedł na świat w roku 1887 w Warszawie. Jego życie zakończyło się tragicznie 17 września 1937 roku. Był on ważną postacią w historii Polski, angażującą się zarówno w socjaldemokratyczny, jak i komunistyczny ruch polityczny.
W szczególności, zyskał miano jednego z członków pierwszego Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, co podkreśla jego wpływ na rozwój ideologii lewicowych w kraju. Ponadto, w późniejszych latach swojej kariery, pełnił również funkcje dyplomatyczne w ZSRR, co potwierdza jego znaczenie w międzynarodowych relacjach politycznych tego okresu.
Życiorys
Adolf Zalberg-Piotrowski, syn Marka Zalberga, miał zawsze bliskie związki z działalnością polityczną. Już od 1904 roku był aktywnym członkiem SDKPiL. Jego zaangażowanie w politykę zaowocowało kolejnym krokiem, którym było przystąpienie do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski 16 grudnia 1918 roku. Współtworzył także jej pierwszy Komitet Centralny.
Jednak jego działalność nie była pozbawiona wyzwań. W okresie od grudnia 1918 do lutego 1919 pełnił funkcję redaktora w łódzkim piśmie „Komuna”, które wydawane było przez KPRP. W 1920 roku jego życie zmieniło się drastycznie, kiedy został internowany, a następnie aresztowany i skazany na pięć lat pozbawienia wolności.
W 1921 roku, w ramach wymiany więźniów politycznych, został wraz z rodziną przekazany przez polskie władze do Rosji Sowieckiej. Wkrótce po przybyciu do Rosji, przystąpił do RKP(b). Od 1921 do 1923 roku był sekretarzem Kolegium Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych RFSRR. Z kolei w latach 1923-1924 pełnił tę samą funkcję w ZSRR.
Jego kariera dyplomatyczna w ZSRR rozwijała się dynamicznie. Od 10 grudnia 1924 do 31 stycznia 1930 był ambasadorem ZSRR w Estonii. Następnie, od 31 stycznia do 21 grudnia 1930, reprezentował ZSRR na Litwie, a od 21 grudnia 1930 do 1 kwietnia 1933 pełnił funkcję ambasadora w Persji. Po tym czasie, do 10 listopada 1934, sprawował urząd ambasadora w Austrii, a równocześnie od 2 kwietnia do 10 listopada 1934 był ambasadorem na Węgrzech.
Po powrocie do ZSRR w latach 1934-1937 był pełnomocnikiem Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR w Ukraińskiej SRR. Jednak jego historia zakończyła się tragicznie. W czasie „wielkiej czystki”, 24 lipca 1937, został aresztowany przez NKWD i następnie rozstrzelany.
Bibliografia, linki
Przygotowana bibliografia dotycząca Adolfa Zalberga-Piotrowskiego obejmuje następujące pozycje:
- Zeszyty Historyczne nr 74, Paris 1985, wyd. Instytut Literacki s. 226,
- Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.),
Przypisy
- Maria Meglicka, Terenowa prasa Komunistycznej Partii Robotniczej Polski w pierwszym okresie jej działalności (XII.1918—VII.1919), Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego 6/1, 1967 r. s. 75. wersja elektroniczna
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Dariusz Wiśniewski | Jan Gawroński (dyplomata) | Adam Pragier | Stefan Bratman-Brodowski | Erazm Piltz | Władysław Orzechowski | Wacław Schayer | Dorota Safjan | Andrzej Lipski (poseł) | Alicja Schnepf | Jan Śpiewak (działacz społeczny) | Ignacy Niemczycki | Jacek Wojnarowski | Grzegorz Wojciechowski (działacz komunistyczny) | Urszula Zielińska | Grzegorz Marek Poznański | Jan Chyliński | Ewa Spychalska | Zenon Bancer | Aleksander OlchowiczOceń: Adolf Zalberg-Piotrowski