Teatr Imka

Teatry

Teatr IMKA, który powstał w marcu 2010 roku, jest prywatnym teatrem z siedzibą w Warszawie. Założycielem teatru jest znany aktor Tomasz Karolak, który odgrywa kluczową rolę jako Dyrektor Artystyczny. Początkowo teatr miał swoją siedzibę w historycznym gmachu należącym do międzynarodowej organizacji YMCA, usytuowanym przy ulicy Marii Konopnickiej 6, w pobliżu placu Trzech Krzyży.

W czerwcu 2020 roku zrealizowano przeniesienie sceny Teatru IMKA do nowego lokalu znajdującego się przy ul. Kocjana 3, w dzielnicy Bemowo. Nowa lokalizacja umożliwiła rozwój i poszerzenie oferty artystycznej. Teatr ukazuje sztuki najbardziej uznawanych twórców teatralnych, takich jak Mikołaj Grabowski, Krystian Lupa, czy Maja Kleczewska. Dodatkowo, współpraca z innymi artystami, takimi jak Monika Strzępka, Marek Kalita, Krzysztof Materna, Artur Tyszkiewicz, Remigiusz Brzyk, Łukasz Kos, Piotr Sieklucki oraz Michał Siegoczyński, wzbogaca repertuar teatru.

W 2014 roku dokonano uhonorowania Tomasza Karolaka przez ówczesną minister kultury i dziedzictwa narodowego, Małgorzatę Omilanowską, która przyznała mu Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Dodatkowo, w 2013 roku Teatr IMKA zainicjował Festiwal POLSKA W IMCE, który odbywa się dzięki współpracy z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Festiwal ten jest dowodem na dynamiczny rozwój i znaczenie teatru na polskiej scenie kulturalnej.

Historia

Teatr IMKA, został założony w marcu 2010 roku, kiedy to odbywały się próby do spektaklu „O północy przybyłem do Widawy, czyli opis obyczajów III”. To trzeci odcinek cyklu „Opis obyczajów” w reżyserii Mikołaja Grabowskiego, który stał się legendą teatralną, non stop obecny w repertuarze. Pierwsza premiera miała miejsce w Rzeczycy już 19 marca 2010, a kolejna odbyła się w Katowicach podczas XII Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Reżyserskiej INTERPRETACJE, co miało miejsce 21 marca 2010, a następnie w samym Teatrze IMKA – 28 marca 2010.

W tymże roku na scenie IMKI zrealizowano także premiery dwóch spektakli: „Sprzedawców gumek” Hanocha Levina w reżyserii Artura Tyszkiewicza oraz „Dzienników” Witolda Gombrowicza, również w reżyserii Mikołaja Grabowskiego. W wakacje (od 26 lipca do 13 sierpnia 2010) zorganizowano warsztaty aktorskie pt. „Letnia szkoła aktorstwa filmowego i telewizyjnego”, które były wspierane przez Miasto Stołeczne Warszawę. Te warsztaty cieszyły się dużym zainteresowaniem i były kontynuowane przez następne lata.

W 2011 roku na afiszu zadebiutowały przedstawienia „Wodzirej” w reżyserii Remigiusza Brzyka oraz „Generał” w reżyserii Aleksandry Popławskiej i Marka Kality. Teatr IMKA zdobył wyróżnienie w rankingu „Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2010/2011” w miesięczniku „Teatr”, w kat. „Najlepsza nowa polska sztuka”. Na początku swojej działalności spektakle reżyserował także Krzysztof Materna, znany satyryk i reżyser, który stworzył popularny do dziś spektakl „Henryk Sienkiewicz. Greatest Hits”.

W kolejnych latach na scenie Teatru IMKA odbyło się wiele koprodukcji z wiodącymi instytucjami teatralnymi w Polsce. Na przykład, w koprodukcji z Nowym Teatrem w Warszawie powstał spektakl „Ichś Fiszer” w 2012 roku, a także w kooperacji z Teatrem Łaźnia Nowa w Krakowie zrealizowano pierwszy w Polsce serial teatralny „Klątwa, odcinki z czasu beznadziei” w 2014 roku, w reżyserii Moniki Strzępki. W tym samym roku powstało również „Maciej Korbowa i Bellatrix” (2015) w reżyserii Krystiana Lupy oraz spektakl „Cienie. Eurydyka mówi:” w 2014 roku, zrealizowany w ramach współpracy z Teatrem Muzycznym Capitol oraz Teatrem Polskim im. H. Konieczki w Bydgoszczy, gdzie na deskach teatru zadebiutowała Kasia Nosowska, znana wokalistka zespołu Hey.

W 2013 roku Teatr IMKA uruchomił Festiwal POLSKA W IMCE, któremu przewodniczy Jacek Cieślak, krytyk teatralny i publicysta. Producentką wydarzenia jest Ewa Jedynasty. Rok później, w ramach współpracy z Fundacją Edukacyjną Jana Karskiego, Laboratory for Global Performance and Politics przy Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie oraz StreetSign Center for Literature and Performance w Chapel Hill, przygotowano sztukę „Remember this: walking with Jan Karski” w reżyserii Dereka Goldmana, z główną rolą, w której wystąpił David Strathairn.

W marcu 2015 roku Teatr IMKA zaprezentował „Dzienniki” w Copernicus Center w Chicago, co poszerzyło jego zasięg na międzynarodową scenę. W latach 2015-2020 miały miejsce kolejne koprodukcje, m.in. z Teatrem Gudejko oraz Teatrem Garnizon Sztuki, co zaowocowało przedstawieniami zarówno klasyki dramatu, jak i komediami w ramach projektu „IMKA Light”.

Rok 2020 był przełomowy dla Teatru IMKA, gdyż stracił swoją dotychczasową siedzibę na ul. Konopnickiej 6 w Warszawie, na rzecz Teatru Garnizon Sztuki, co wzbudziło duże emocje medialne. Od czerwca tego samego roku nowym domem teatru stał się budynek przy ul. Kocjana 3 w dzielnicy Bemowo.

Na nowej scenie, 20-21 lutego 2021 roku, odbywało się przedstawienie inaugurujące. Zrealizowano wówczas polską adaptację hiszpańskiej bajki „Byk Ferdynand” na podstawie bestselleru „Byczek Fernando” Munro Leafa z 1936 roku. W ramach produkcji zagrali m.in. Tomasz Karolak oraz Viola Kołakowska, a za reżyserię odpowiadał Tomasz Karolak. Spektakl zakończył się podziękowaniami dla publiczności, oraz zaproszeniem na scenę Pawła Księżaka, co miało szczególne znaczenie jako wsparcie dla idei ulokowania IMKI jako pierwszego profesjonalnego teatru w Bemowie.

Spektakle repertuarowe

Teatr IMKA ma zaszczyt prezentować różnorodne spektakle repertuarowe, które zachwycają publiczność swoją głębią oraz istotą. Poniżej przedstawiamy zestawienie wybranych przedstawień:

  • Ayrton Senna da Silva, autorstwa Roberta Bolesto, w reżyserii Łukasza Kosa; premiera odbyła się 15 grudnia 2013 roku.
  • Bielska. Boczarska. Grabowski. Karolak., spektakl osnuty na dramatych takich jak „Kto się boi Virginii Woolf”, „Rzeź”, czy „Sceny z życia małżeńskiego”, w reżyserii Mikołaja Grabowskiego; premiera w dniu 23 lutego 2013 roku.
  • Cienie. Eurydyka mówi:, inspirowany tekstem Elfriede Jelinek „Schatten (Eurydike sagt)”, w reżyserii Mai Kleczewskiej; współpraca z Teatrem Muzycznym Capitol oraz Teatrem Polskim w Bydgoszczy. Premiera miała miejsce 20 marca i 26 marca 2014 roku oraz 3 czerwca 2014 roku w Teatrze IMKA. Głównymi sponsorami przedstawienia są Griffin Art Space oraz Dom Handlowy Renoma.
  • Dzienniki, na podstawie „Dzienników” Witolda Gombrowicza, w reżyserii Mikołaja Grabowskiego; premiera odbyła się 21 grudnia 2010 roku.
  • Generał, autorstwa Jarosława Jakubowskiego, w reżyserii Aleksandry Popławskiej i Marka Kality; premiera 21 kwietnia 2011 roku.
  • Hamlet, według tekstu William Shakespeare „Hamlet”, w adaptacji i reżyserii Joanny Drozdy; pierwsza premiera miała miejsce 9 kwietnia 2015 roku.
  • Henryk Sienkiewicz. Greatest Hits, w reżyserii Krzysztofa Materny, z tekstami piosenek autorstwa Macieja Stuhra; premiera 9 grudnia 2011 roku.
  • Ichś Fiszer, na podstawie „Ikhsh Fisher” autorstwa Hanocha Levina, w adaptacji i reżyserii Marka Kality; premiera w dniu 28 października 2012 roku w projekcie współpracy z Nowym Teatrem w Warszawie.
  • JA – Rockowy lot, w wykonaniu Arkadiusza Jakubika oraz zespołu Dr Misio, w reżyserii Michała Siegoczyńskiego; premiera 16 września 2010 roku.
  • Klątwa, odcinki z czasów beznadziei, w reżyserii Moniki Strzępki, opracowanie tekstu Paweł Demirski; koprodukcja z Teatrem Łaźnia Nowa; premierowe odcinki miały miejsce w marcu i czerwcu 2014 roku zarówno w Krakowie jak i Teatrze IMKA.
  • Kopenhaga, na podstawie tekstu Michaela Frayna, w reżyserii Waldemara Krzystka; premiera 6 czerwca 2012 roku.
  • Król dramatu, autorstwa Marka Modzelewskiego, w adaptacji i reżyserii Łukasza Kosa; premiera 18 maja 2012 roku.
  • Kwartet, według tekstu Bogusława Schaeffera, w reżyserii Mikołaja Grabowskiego; premiera miała miejsce 24 lipca 2010 roku.
  • Lubiewo: Ciotowski Bicz, na podstawie powieści Michała Witkowskiego, w reżyserii Piotra Siekluckiego; koprodukcja z Teatrem Nowym w Krakowie; premierowa prezentacja 21 czerwca 2013, oraz 22 czerwca w Teatrze IMKA.
  • Maciej Korbowa i Bellatrix, na podstawie dramatu Stanisława Ignacego Witkiewicza, w reżyserii Krystiana Lupy; koprodukcja z Teatrem Łaźnia Nowa, premiery w dniach 28 kwietnia i 8 czerwca 2015 roku.
  • Momotaro, w reżyserii Tomasza Karolaka oraz Jakuba Przebindowskiego; premiera odbyła się 14 lutego 2015 roku.
  • Operetka, na podstawie „Operetki” Gombrowicza, pod baczną reżyserią Mikołaja Grabowskiego; premiera 5 kwietnia 2014 roku.
  • O północy przybyłem do Widawy, czyli opis obyczajów III, w reżyserii Mikołaja Grabowskiego; premierowe prezentacje odbyły się 19 marca, 21 marca oraz 28 marca 2010 roku.
  • Remember this: walking with Jan Karski, spektakl dedykowany Janowi Karskiemu, w reżyserii Dereka Goldmana; premiera 29 oraz 30 października 2014 roku.
  • Sprzedawcy gumek, na podstawie „Socharej gumi” Hanocha Levina, w reżyserii Artura Tyszkiewicza; premiera 25 czerwca 2010 roku.
  • Twoje pocałunki Mołotowa, na podstawie tekstu Gustavo Otta „Tu Ternura Molotov”, w reżyserii Wojciecha Błacha; premiera 11 stycznia 2014 roku.
  • Warszawa – Grabiny 6:12, w nawiązaniu do powieści „Bocian i Lola” Mirosława Nahacza; w reżyserii Piotra Ratajczaka; premiera miała miejsce 6 kwietnia 2012 roku.
  • Wodzirej, spektakl inspirowany scenariuszem Feliksa Falka, w reżyserii Remigiusza Bryka; premiera 19 marca 2011 roku.

Spektakle w ramach festiwalu Polska w Imce

I edycja – 2013

W ramach pierwszej edycji festiwalu, prezentowane były różnorodne spektakle, które przyciągnęły uwagę zarówno widzów, jak i krytyków teatralnych. Oto lista wybranych przedstawień:

II edycja – 2014

Druga edycja festiwalu również przyniosła szereg emocjonujących przedstawień:

  • Bitwa warszawska 1920, Narodowy Stary Teatr w Krakowie; tekst Paweł Demirski; reżyseria Monika Strzępka,
  • Pływalnia, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie; według „Kręgu Personalnego 3:1” Larsa Noréna; reżyseria i opieka pedagogiczna Krystian Lupa,
  • Był sobie Polak, Polak, Polak i Diabeł, Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie; tekst Paweł Demirski; reżyseria oraz scenografia Remigiusz Brzyk,
  • Smutki Tropików, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie; reżyseria Paweł Świątek,
  • Rodzeństwo, Narodowy Stary Teatr w Krakowie; według Thomasa Bernharda; reżyseria Krystian Lupa,
  • Jan Peszek. Podwójne solo, „Scenariusz dla nieistniejącego, lecz możliwego aktora instrumentalnego” według Bogusława Schaeffera; reżyseria Jan Peszek; „Dośpiewanie. Autobiografia”, reżyseria Cezarego Tomaszewskiego,
  • Caryca Katarzyna, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach; reżyseria Wiktor Rubin.

III edycja – 2015

Trzecia edycja festiwalu dostarczyła również wielu intrygujących spektakli, które znalazły uznanie w oczach widowni:

  • Iwona, księżniczka Burgunda, Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu; tekst Witold Gombrowicz; reżyseria i scenografia Krzysztof Garbaczewski,
  • Antygona w Nowym Jorku, Narodowy Teatr Dramatyczny im. Tarasa Szewczenki w Charkowie; według Janusza Głowackiego; reżyseria Andrzej Szczytko,
  • Joplin, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu; na podstawie „Żywcem pogrzebana”, „Krąg Personalny 3:1” oraz „Zabriskie Point” w reżyserii Michelangelo Antonioniego; scenariusz i reżyseria Tomasz Gawron,
  • Wesele, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie; filia we Wrocławiu; tekst Stanisława Wyspiańskiego; reżyseria Monika Strzępka,
  • Dziady, Teatr Nowym im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu; według Adama Mickiewicza; reżyseria Radosław Rychcik,
  • Król Ubu, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie; tekst Alfred Jarry; reżyseria Jan Klata.

Zespół aktorski

W zespole Teatru IMKA można znaleźć znakomitych artystów, którzy wnoszą do wystawianych produkcji niepowtarzalny talent i pasję. Współpracują z nimi takie osoby jak: Piotr Adamczyk, Karolina Adamczyk, Dominik Bąk, Klara Bielawka, Iwona Bielska, Krystian Biłko, Wojciech Błach, Magdalena Boczarska, Olga Bołądź, Tomasz Borkowski, Janusz Chabior, Magdalena Cielecka, Michał Czachor, Krzysztof Dracz, Joanna Drozda, Dobromir Dymecki, Zbigniew Dziduch, Jan Frycz, Ewa Gorzelak, Andrzej Grabowski, Magdalena Grąziowska, Oskar Hamerski, Arkadiusz Jakubik, Mariusz Jakus, Marcin Kalisz, Natalia Kalita, Marek Kalita, Anna Kłos-Kleszczewska, Hanna Konarowska, Andrzej Konopka, Cezary Kosiński, Adam Krawczuk, Mateusz Król, Benoit Le Gros, Piotr Żurawski, Małgorzata Maślanka, Olga Mysłowska, Katarzyna Nosowska, Krzysztof Ogłoza, Sebastian Pawlak, Maciej Pesta, Jan Peszek, Aleksandra Pisula, Agnieszka Podsiadlik, Piotr Polak, Jacek Poniedziałek, Urszula Popiel, Aleksandra Popławska, Jakub Przebindowski, Radomir Rospondek, Agnieszka Roszkowska, Wojciech Sikora, Łukasz Simlat, Agnieszka Skrzypczak, Patrycja Soliman, Sandra Staniszewska, Piotr Stramowski, Alona Szostak, Paweł Tomaszewski, Robert Wabich, Andrzej Wichrowski, Maciej Wierzbicki, Małgorzata Witkowska, Julia Wyszyńska, Rafał Zawierucha, Anna Paruszyńska, Izabela Warykiewicz, Krzysztof Wieszczek, Barbara Szotek-Stonawski, Joanna Żurawska-Federowicz, Paweł Deląg, Radosław Krzyżowski, Tadeusz Łomnicki oraz Artur Rzegocki.

Reżyserzy

W Teatrze Imka można spotkać wielu utalentowanych reżyserów, którzy przyczyniają się do tworzenia znakomitych spektakli. Wśród nich znajdują się Mikołaj Grabowski, Krystian Lupa, Monika Strzępka oraz Maja Kleczewska, którzy są znani ze swoich wyjątkowych wizji artystycznych.

Inni reżyserzy, tacy jak Michał Siegoczyński, Piotr Sieklucki, Artur Tyszkiewicz i Remigiusz Brzyk, również przyczyniają się do bogactwa repertuaru tego teatru. Ich prace zyskują uznanie zarówno wśród widzów, jak i krytyków.

Jeszcze inni artyści, tacy jak Łukasz Kos, Krzysztof Materna oraz Tomasz Karolak, również wnoszą swój wkład w wyrazistość i innowacyjność przedstawień, które przyciągają szeroką publiczność.

Nagrody i wyróżnienia

Teatr IMKA zyskał uznanie i prestiż w krótkim okresie swojego istnienia, a jego dorobek wzbogacają liczne nagrody oraz wyróżnienia. Oto kluczowe osiągnięcia, które podkreślają znaczenie tego miejsca na kulturalnej mapie Polski.

W 2014 roku prof. Małgorzata Omilanowska z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego uhonorowała Dyrektora Artystycznego Teatru IMKA, Tomasza Karolaka, Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Ten sam rok przyniósł teatrze wyróżnienia w zestawieniu „Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2013/2014” prestiżowego miesięcznika „Teatr”. W poszczególnych kategoriach wyróżniono:

  • Najlepszą nową polską sztukę – „Ayrton Senna da Silva” autorstwa Roberta Bolesto w reżyserii Łukasza Kosa,
  • Najlepszą rolę kobiecą – Klara Bielawka i Anna Kłos-Kleszczewska za występ w „Klątwie” w reżyserii Moniki Strzępki,
  • Najlepszy teatr – za „Klątwę” autorstwa Strzępki i Demirskiego, będącej wspólną produkcją warszawskiej IMKI i krakowskiej Łaźni Nowej.

W tym samym roku spektakl „Klątwa” zdobył również specjalne wyróżnienie jury Międzynarodowego Festiwalu Boska Komedia w Krakowie za wirtuozerię występującego zespołu, a także nagrody za:

  • Najlepszą aktorkę drugoplanową – Annę Kłos-Kleszczewską,
  • Najlepszego aktora drugoplanowego – Krzysztofa Dracza.

„Klątwa” została uhonorowana także Główną nagrodą aktorską dla Krzysztofa Dracza na Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy. Dodatkowo, spektakl „Cienie. Eurydyka mówi” zdobył nagrodę w kategorii najlepszej scenografii dla Katarzyny Borkowskiej na tym samym festiwalu.

W 2013 roku Teatr IMKA otrzymał WDECHĘ Publiczności za „Polska w IMCE. Niecodzienny Festiwal Teatralny”, która była finansowana przez Czytelników „Gazety Wyborczej Stołecznej” – „Co Jest Grane”, w kategorii Wydarzenie Roku.

W 2012 roku teatr zdobył Grand Prix podczas X Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego w Radomiu za przedstawienie „Dzienniki” w reżyserii Mikołaja Grabowskiego, a jury przyznało nagrody zarówno za zespołową, jak i indywidualną pracę reżysera.

Rok 2012 to również czas, gdy Mikołaj Grabowski odebrał nagrodę za scenariusz i reżyserię spektaklu „O północy przybyłem do Widawy, czyli opis obyczajów III” podczas XVI Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii TALIA.

W 2011 roku „Dzienniki” Gombrowicza były nominowane do Feliksów Warszawskich w trzech kategoriach: reżyserii (Mikołaj Grabowski), najlepszej roli kobiecej (Magdalena Cielecka) oraz najlepszej roli męskiej (Piotr Adamczyk).

Również w 2012 roku, jury 18. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej doceniło Marka Kalitę nagrodą za rolę Generała w spektaklu „Generał”, a także wyróżnieniem dla Aleksandry Popławskiej i Marka Kality za reżyserię.

Teatr IMKA z powodzeniem zdobywał nagrody i uznanie, co wskazuje na jego znaczenie w polskiej kulturze teatralnej. Wyróżnienia za 2011 rok obejmowały:

  • Nagrodę Główną 6. Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@port za „Generał” w reżyserii Aleksandry Popławskiej i Marka Kality,
  • Wyróżnienia w rankingu „Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2010/2011” dla różnych przedstawień i ich twórców,
  • Nagrodę od jury 36. Opolskich Konfrontacji Teatralnych za spektakl „Opis obyczajów III” oraz WDECHĘ 2011 w kategorii MIEJSCE – Teatr IMKA.

Wszystkie te osiągnięcia potwierdzają dynamiczny rozwój Teatru IMKA oraz jego wpływ na współczesną polską scenę teatralną.

Oceń: Teatr Imka

★★★★★
Średnia ocena:4.73 Liczba ocen:18