Instytut Łączności

---

Historia

Janusz Groszkowski, znany na całym świecie polski elektronik, w 1934 roku założył instytut badawczy skoncentrowany na telekomunikacji, znany jako Państwowy Instytut Telekomunikacyjny. W 1951 roku instytut został podzielony na dwie jednostki: Przemysłowy Instytut Telekomunikacji oraz Instytut Łączności. Ten ostatni w 1958 roku przeniósł swoją siedzibę do Warszawy-Miedzeszyn, a w kolejnych latach powstały jego oddziały w takich miastach jak Wrocław (1956), Gdańsk (1962), Pułtusk (1973) oraz Warszawa na Służewcu (1987). Oprócz głównej siedziby w Warszawie, w dalszym ciągu istnieją także biura w Gdańsku i Wrocławiu.

W trakcie swojej historii Instytut odegrał kluczową rolę w rozwoju telewizji w Polsce, w tym zarówno w wersji czarno-białej, jak i kolorowej, która to miała swoją premierę w 1961 roku podczas pierwszego eksperymentalnego pokazu. Instytut wniósł także znaczący wkład w cyfryzację systemów central i transmisji telefonicznych od 1972 roku, a w latach 90. był zaangażowany w pionierskie prace związane z radiofonią oraz telewizją cyfrową w kraju.

W latach 70. i 80. XX wieku Instytut pełnił rolę koordynatora oraz głównego realizatora kluczowych programów badawczo-rozwojowych związanych z telekomunikacją. Po przemianach ustrojowych w 1989 roku, działalność rynkowa Instytutu znacznie się rozszerzyła, a jego laboratoria rozpoczęły świadczenie usług homologacyjnych. Do dzisiaj akredytowane laboratoria przeprowadzają badania zgodności urządzeń z wymaganiami zasadniczymi oraz wzorcowanie przyrządów.

W latach 2005–2008 Instytut prowadził Program Wieloletni „Rozwój telekomunikacji i poczty w dobie społeczeństwa informacyjnego”, który miał na celu wsparcie instytucji rządowych takich jak ministerstwa czy Urząd Komunikacji Elektronicznej. W 2005 roku Instytut Łączności (ang. National Institute of Telecommunications) zyskał status państwowego instytutu badawczego, co wiązało się z dodatkowymi obowiązkami w zakresie planowania oraz realizacji polityki państwowej.

W ostatnich latach, Instytut przywiązywał dużą wagę do uczestnictwa w ważnych krajowych oraz międzynarodowych programach badawczych, notując jednocześnie istotne osiągnięcia w dziedzinie konstrukcji urządzeń i systemów telekomunikacyjnych. Wspierając rozwój instytutu oraz kadry naukowej, ważną rolę odgrywa Rada Naukowa, która działa nieprzerwanie od 1954 roku.

Aktualna działalność

Instytut Łączności, który osiąga przychody przekraczające 24 miliony złotych i zatrudnia ponad 200 specjalistów, jest obecnie kluczowym „centrum wiedzy” w dziedzinie telekomunikacji oraz technik informacyjnych. Prowadzi różnorodne badania naukowe, a także prace rozwojowe i eksperymentalne, zapewniając wysoko specjalistyczne usługi techniczne. Instytut nie tylko prowadzi własne badania, ale także udostępnia zdobytą wiedzę oraz kwalifikacje w celu wsparcia organów administracyjnych, partnerów rynkowych oraz realizacji projektów kluczowych dla społeczeństwa i gospodarki.

Na początku 2013 roku Instytut był zaangażowany w realizację lub koordynację 17 projektów badawczych, co potwierdza jego aktywność w obszarze nauki i techniki.

W skład działalności Instytutu wchodzą różnorodne obszary, w tym:

• publikacje, w tym blisko 150 artykułów naukowych w roku 2012 oraz uzyskiwanie stopni naukowych,
• organizacja cyklicznych krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych,
• prace w zakresie normalizacji krajowej i międzynarodowej,
• kalibrowanie i wzorcowanie wzorców oraz urządzeń pomiarowych w akredytowanych laboratoriach,
• realizacja programów badania biegłości oraz porównania międzylaboratoryjne,
• projektowanie aparatury i systemów,
• działalność wydawnicza, w tym kwartalniki: „Telekomunikacja i Techniki Informacyjne” oraz „Journal of Telecommunications and Information Technology”, a także publikacje książkowe,
• działania edukacyjne.

Preferowane obszary badań naukowych Instytutu obejmują:

• przewodową i bezprzewodową infrastrukturę telekomunikacyjną,
• sieci przyszłości oraz architektury,
• zarządzanie siecią,
• usługi internetowe,
• optyczne oraz fotoniczne systemy transmisyjne,
• transmisję radiową oraz telewizyjną, w tym radio kognitywne,
• systemy informacyjne, hurtownie danych oraz wspomaganie decyzji,
• telekomunikacyjne techniki cyfrowe, w tym szerokopasmowy internet i cyfryzację systemów analogowych,
• zarządzanie widmem częstotliwości oraz planowanie sieci radiowych,
• kompatybilność elektromagnetyczną,
• nowoczesną energetykę telekomunikacyjną,
• usługi pocztowe oraz rynek,
• aspekty ekonomiczne i prawne telekomunikacji,
• metrologię oraz testy laboratoryjne,
• normalizację.

---

Oceń: Instytut Łączności

---