Zdzisław Gierwatowski

---

Życiorys

Karierę sportową Zdzisława Gierwatowskiego rozpoczęła się w Orkanie Warszawa, skąd trafił do warszawskiej Polonii. Związał swoją karierę z tym klubem w latach 1938–1939 oraz 1945–1950. W ciągu swojego występu w lidze rozegrał 39 meczów, w których zdobył 6 bramek. Grał najczęściej na pozycji lewego obrońcy, u boku Władysława Szczepaniaka, legendy „Czarnych Koszul” oraz ważnej postaci w warszawskim sporcie. Był uznawany za jednego z najlepszych obrońców ligowych w latach czterdziestych, charakteryzując się słuszną posturą oraz twardą i nieustępliwą postawą na boisku.

W trakcie II wojny światowej Gierwatowski uczestniczył w okupacyjnych mistrzostwach stolicy. Wziął czynny udział w powstaniu warszawskim, a along with Ireną Kwiatkowską, znaną aktorką, był bohaterem brawurowej ucieczki z obozu pruszkowskiego. Jego odwaga i determinacja w trudnych czasach były godne podziwu.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Zdzisław pozostał w klubie, gdzie pracował jako trener. W 2000 roku przekazał symboliczną buławę mistrzowską kapitanowi drużyny Polonii Warszawa. Obok Jerzego Szularza, był ostatnim żyjącym członkiem „złotej jedenastki” – pierwszych stołecznych mistrzów Polski.

Zmarł w Warszawie i został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 87A-3-20), gdzie spoczywają nie tylko znane osoby, ale także ci, którzy przyczynili się do rozwoju lokalnej społeczności i kultury sportowej.

---

Oceń: Zdzisław Gierwatowski

---