Lucjan Zdzisław Rudnicki

Rudnicki grał na pozycji bramkarza, a swoją karierę sportową rozpoczynał jako wychowanek Warszawianki. W tym klubie występował od 1928 do 1939 roku, a w okresie 1934–1939 brał udział w rozgrywkach I ligi, gdzie zdołał rozegrać 46 meczów. W tych czasach był uznawany za jednego z lepszych bramkarzy w swoim regionie.

Po zakończeniu II wojny światowej, Lucjan Rudnicki kontynuował swoją karierę w klubie Syrena Warszawa, w którym grał do 1948 roku. Jego umiejętności przyciągnęły uwagę sztabu reprezentacji narodowej, w związku z czym zadebiutował w barwach Polski w meczu przeciwko Łotwie 6 września 1936 roku w Rydze, który zakończył się remisem 3:3. W tym spotkaniu Rudnicki bronił od 65. minuty i puścił trzy bramki, co stanowiło istotny moment w jego karierze.

Nie tylko piłka nożna była jego pasją, ponieważ Lucjan Rudnicki był również bramkarzem w piłce ręcznej. Po zakończeniu swojej kariery sportowej, zaangażował się w pracę trenerską w warszawskich drużynach piłkarskich, gdzie dzielił się swoim doświadczeniem z młodszymi pokoleniami.

Rudnicki zmarł w 1964 roku, a jego urna spoczywa na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 5B-6-32). Jego wkład w rozwój piłki nożnej w Polsce pozostaje niezatarte w pamięci wielu miłośników sportu.