Wincenty Łoskot

Kultura i sztuka

Wincenty Łoskot to postać, która pozostawiła niezatarte ślady w polskim teatrze i filmie. Urodził się 15 lipca 1890 roku w Warszawie, gdzie rozpoczął swoją artystyczną karierę. Jako aktor, zdobył serca widzów zarówno na scenie, jak i na dużym ekranie.

Jego talent satyryka wzbogacił polskiej kulturze rozrywkowej, a jego występy były pełne humoru i przenikliwości. Łoskot zmarł 12 lipca 1955 roku w Łodzi, pozostawiając po sobie znaczące osiągnięcia w sztuce teatralnej i filmowej.

Życiorys

W 1915 roku, po ukończeniu szkoły dramatycznej prowadzonej przez Jadwigę Hryniewiecką, Wincenty Łoskot zadebiutował na scenach warszawskiego Teatru Popularnego. Jego kariera aktorska rozwijała się dynamicznie, bowiem już w latach 1915/1916 występował dorywczo w Teatrze Rozmaitości. W 1917 roku dołączył do ekipy kabaretu Czarny Kot, co otworzyło przed nim drzwi do dalszych występów. Przez następne lata, aż do wybuchu II wojny światowej, był aktywnie zaangażowany w stołeczne kabarety, rewii i wodewilu.

W czasie swojej kariery współpracował z wieloma znanymi zespołami, takimi jak Marywil, Bagatela (1918), Argus, Dolina Szwajcarska (1919), Sto­łeczny (1919/20), Olimpia (1926), Eldorado, Wodewil (1927), Qui Pro Quo (1928), Mign­on (1928, 1932, 1933), Hel (1929), Muza (1930), Hollywood (1931), oraz Rakieta (1932). Oprócz występów na scenie, pisał również skecze, teksty piosenek oraz monologi, a także brał udział w opracowywaniu programów rewiowych. Pracował także w teatrach, takich jak Teatr im. Aleksandra Fredry (1924/1925), Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego oraz Teatr Praski (1925). Wcielił się również w epizodyczne role w filmach.

W trakcie II wojny światowej, Wincenty Łoskot występował w Teatrze Bohema (1942-1944). Po zakończeniu konfliktu zbrojnego osiedlił się w Łodzi, gdzie angażował się w teatrze Osa (1948-1951) oraz Teatrze Małym (1951-1954). Poza działalnością sceniczną był także pracownikiem Przedsiębiorstwa Państwowego Film Polski, gdzie pełnił rolę kierownika działu angażowania aktorów.

W 1920 roku zawarł związek małżeński z Janiną Madziarówną, która również była aktorką. Ich rodzinne życie wzbogacił syn, Zbigniew Łoskot, uznawany za utalentowanego malarza i grafika.

Wincenty Łoskot spoczywa w cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 166-3-20/21.

Filmografia

Wincenty Łoskot był utalentowanym aktorem, który zyskał uznanie w polskiej kinematografii. Jego filmografia obejmuje szereg niezapomnianych ról, które na zawsze zapisały się w historii polskiego filmu.

  • Jego wielka miłość (1936) – gość w knajpie,
  • Ada! To nie wypada! (1936) – restaurator,
  • Trójka hultajska (1937) – majster krawiecki,
  • Piętro wyżej (1937) – muzyk grający na fagocie,
  • Dorożkarz nr 13 (1937) – dorożkarz,
  • Zapomniana melodia (1938) – Jan, lokaj Rolicza,
  • Robert i Bertrand (1938),
  • Królowa przedmieścia (1938) – kelner w gospodzie,
  • Kobiety nad przepaścią (1938) – wieśniak na zabawie,
  • Ulica Graniczna (1948),
  • Dwie brygady (1950),
  • Młodość Chopina (1951) – zakrystian.

Przypisy

  1. Wincenty Łoskot. www.filmweb.pl. [dostęp 21.01.2021 r.]
  2. Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW ŁOSKOT, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 28.05.2019 r.]

Oceń: Wincenty Łoskot

★★★★★
Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:11