Teodor Rygier


Teodor Rygier to postać wybitna w polskiej sztuce, której działalność pozostawiła trwały ślad na kartach historii. Urodził się 9 października 1841 roku w Warszawie, co z pewnością wpłynęło na jego późniejszy rozwój artystyczny i zdobycie uznania w rodzimym kraju.

Rygier, jako polski rzeźbiarz, swą karierę artystyczną realizował zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jego twórczość charakteryzowała się wyjątkowym zmysłem formy oraz dbałością o detale, co czyniło jego dzieła niezwykle cenionymi wśród współczesnych mu artystów.

Zmarł 18 grudnia 1913 roku w Rzymie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny oraz wspomnienia wśród tych, którzy mieli zaszczyt podziwiać jego prace.

Życiorys

Teodor Rygier był utalentowanym artystą, którego kariera rozpoczęła się w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie uczył się w latach 1856–1861 pod czujnym okiem Konstantego Hegla. Po ukończeniu nauki w Warszawie, artysta podjął dalsze studia m.in. w Dreźnie, Monachium, a także w Wiedniu, gdzie w 1863 roku zgłosił się do Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, biorąc udział w Bildhauerklasse. Następnie, w latach 1865–1866, Rygier spędził czas w Berlinie oraz Paryżu, rozwijając swój warsztat i styl artystyczny.

W 1873 roku przeniósł się na dłużej do Florencji, gdzie pozostał do 1886 roku, a następnie osiedlił się w Rzymie od 1888 roku. Artysta najlepiej znany był z tworzenia monumentalnych pomników oraz rzeźb o tematyce alegorycznej. Jego wystarczająco znanym dziełem jest pomnik Adama Mickiewicza, który zdobi Kraków. Kolejnym z jego dzieł jest popiersie Juliusza Kossaka z 1884 roku, umieszczone na elewacji Pałacu Sztuki, widoczne od strony Plant.

W jego dorobku artystycznym znajdują się również inne rzeźby, w tym „Bachantka” z 1882 roku, prezentująca młodą dziewczynę tańczącą, która znajduje się w Muzeum Narodowym w Sukiennicach. W latach 1880-1881 stworzył rzeźby „Duch Opiekuńczy Galicji” oraz „Praca i Oświata”, które ozdobiły fasadę Sejmu Galicyjskiego we Lwowie.

Rygier zmarł w Rzymie, a jego ciało spoczęło na cmentarzu Campo Verano. Życie osobiste artysty również miało swoje zawirowania – z żoną Sabiną Różycką nie doczekał się potomstwa, jednak z jedną ze swoich modelek miał córkę, Marię, która przyszła na świat w 1898 roku i wyszła za mąż za Corradiego.

Przypisy

  1. I. Królewska Akademia Sztuk Pięknych..., [w:] H.H. Stępień H.H., M.M. Liczbińska M.M., Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828-1914 (materiały źródłowe), wyd. II, Kraków: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Chors, 01.01.1994 r., s. 8, ISBN 83-903086-1-4.

Oceń: Teodor Rygier

Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:10