Tadeusz Wroński

---

Życiorys

Tadeusz Wroński był utalentowanym skrzypkiem, który już w wieku siedmiu lat zainaugurował swoją edukację muzyczną, rozpoczynając naukę gry na skrzypcach. Jego nauczycielem w latach młodzieńczych był renomowany profesor Józef Jarzębski. W 1934 roku zdał maturę w gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie, a rok później, w 1939 roku, ukończył z wyróżnieniem klasę skrzypiec w Konserwatorium Warszawskim.

Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 roku, podjął działalność artystyczną jako współzałożyciel oraz pierwszy koncertmistrz Filharmonii Bałtyckiej w Sopocie. W 1947 roku wyjechał na dwuletnie stypendium do Belgii. Tam, kształcąc się pod okiem prof. André Gertlera, ukończył Conservatoire Royale de Musique w Brukseli z wyróżnieniem (Premiere Prix). Po powrocie do kraju, w 1949 roku, objął stanowisko zastępcy profesora w warszawskim Konserwatorium.

W ciągu swojej kariery koncertował w różnych krajach Europy oraz Azji, zdobywając uznanie dzięki swoim umiejętnościom i talentowi. W 1955 roku wyróżniono go Podkomitetem Literatury i Sztuki Nagrody Państwowej za jego dokonania artystyczne oraz pedagogiczne w ciągu minionych dziesięciu lat. Z kolei w 1965 roku, na mocy uchwały, został profesorem nadzwyczajnym Akademii Muzycznej w Warszawie i wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował jako wykładowca w Indiana University School of Music w Bloomington.

W latach 1973–1975 pełnił funkcję rektora warszawskiej Akademii Muzycznej. Miał na swoim koncie wiele nagrań płytowych oraz telewizyjnych, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Wroński był także autorem wielu wydawnictw dotyczących skrzypiec oraz prac związanych z pedagogiką muzyczną, co przyniosło mu duże uznanie w środowisku muzycznym.

Był twórcą Instytutu Pedagogiki Muzycznej w Warszawie sowie stał się współzałożycielem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków oraz Stowarzyszenia Polskich Artystów Lutników. Dodatkowo został honorowym członkiem Stowarzyszenia Japońskich Pedagogów Smyczkowych, co świadczy o jego międzynarodowym uznaniu.

W 1993 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Tadeusz Wroński zmarł w Warszawie, a jego ostatnim miejscem spoczynku jest cmentarz Powązkowski (kwatera 215-1-17), gdzie został pochowany.

Ordery i odznaczenia

Osoba Tadeusza Wrońskiego posiada wyróżnienia, które świadczą o jego wkładzie w życie publiczne oraz działalność na rzecz kraju.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 11 lipca 1955 roku,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, którym odznaczono go 19 stycznia 1955 roku.

Juror

Tadeusz Wroński pełnił ważną rolę jako juror w licznych prestiżowych konkursach związanych z muzyką, zwłaszcza skrzypcową, lutniczą oraz kameralną. Jego doświadczenie obejmuje m.in.:

• Konkurs im. J.S. Bacha w Lipsku,
• Konkursy Henryka Wieniawskiego w Poznaniu,
• Konkursy Lutnicze i Kameralistyczne w Liège,
• Konkursy im. Carla Nielsena w Odense.

Pisarz

Tadeusz Wroński, znany autor wielu publikacji dotyczących techniki gry na skrzypcach, poświęca swoją twórczość tematom związanym z edukacją młodych skrzypków oraz duchowym wymiarem bycia artystą.

Wśród jego licznych dzieł znajdują się między innymi:

• zagadka gry skrzypcowej – obejmująca takie kwestie jak intonacja, aparat gry, technologia gry skrzypcowej oraz palcowanie,
• studium edytorskie dotyczące sonat i partyt J.S. Bacha,
• najnowsze prace zatytułowane „Zdolni i niezdolni”,
• realizacja tematu „O czym nie ma czasu mówić na lekcjach”,
• refleksje w „Magia życia”,
• dywagacje zawarte w „Artysta w krainie myśli”,
• oraz osobiste zapiski z „Resztek z mojej szuflady”.

Szachista

Tadeusz Wroński był entuzjastą szachów, który pasjonował się tą grą przez całe życie. Jego zainteresowania obejmowały nie tylko standardowe mecze, ale również kompozycję szachową, czyli tworzenie oryginalnych zadań szachowych, które stanowią wyzwanie dla graczy.

Tadeusz szczególnie specjalizował się w szachach bajkowych, które wyróżniają się unikalnymi zasadami. W tej odmianie szachów, hetman zyskuje wyjątkową zdolność poruszania się tak jak skoczek, co wprowadza dodatkowy element strategii i kreatywności do gry.

Konkursy na Skrzypce Solo im. Tadeusza Wrońskiego

Od 1990 roku w Warszawie organizowane są Konkursy na Skrzypce Solo, upamiętniające Tadeusza Wrońskiego. Rozpoczęły się one jako konkursy krajowe, jednak od 1995 roku zyskały rangę międzynarodową.

Lista dotychczasowych edycji Konkursów na Skrzypce Solo Tadeusza Wrońskiego prezentuje się następująco:

• 1990 – Pierwszy Konkurs na Skrzypce Solo Tadeusza Wrońskiego,
• 1992 – Drugi Konkurs na Skrzypce Solo Tadeusza Wrońskiego,
• 1995 – Trzeci Konkurs na Skrzypce Solo Tadeusza Wrońskiego (I międzynarodowy),
• 1997 – Czwarty Konkurs na Skrzypce Solo Tadeusza Wrońskiego (II międzynarodowy),
• 2000 – Piąty Konkurs na Skrzypce Solo Tadeusza Wrońskiego (III międzynarodowy),
• 2004 – Szósty Konkurs na Skrzypce Solo Tadeusza Wrońskiego,
• 2009 – Siódmy Konkurs na Skrzypce Solo Tadeusza Wrońskiego.

W Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. prof. Tadeusza Wrońskiego w Tomaszowie Mazowieckim, od 2006 roku co dwa lata, odbywają się również Młodzieżowe Konkursy na Skrzypce Solo. Przewodniczącym jury jest Krzysztof Jakowicz. W 2012 roku miała miejsce czwarta edycja tego Konkursu.

Fundacja SKRZYPCE im. Tadeusza Wrońskiego

Fundacja SKRZYPCE im. Tadeusza Wrońskiego, która funkcjonuje od 2007 roku, ma na celu wspieranie młodych skrzypków oraz promowanie muzyki poważnej zarówno w Polsce, jak i za granicą.

---

Oceń: Tadeusz Wroński

---