Nina Terentiew

---

Życiorys

Nina Terentiew jest osobą o bogatym dorobku zawodowym, której życie i kariera zawodowa mają swoje korzenie w pasji do kultury i mediów. Córka Jerzego Arcimowicza, ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1970–1971 zrealizowała staż zawodowy w Polskim Radiu Koszalin, co stanowiło solidny fundament jej przyszłej kariery w mediach.

W 1971 roku ruszyła jej praca w Telewizji Polskiej, gdzie dołączyła do Redakcji Publicystyki Kulturalnej. Jej wkład w program kulturalny Pegaz przyczynił się do rozwoju telewizyjnej oferty kulturalnej. Z biegiem lat, Nina Terentiew stała się także znana z przygotowywania licznych filmów dokumentalnych, reportaży oraz audycji skupiających się na różnych aspektach kultury. W ciągu blisko 30-letniej kariery na wizji prowadziła wiele programów, w tym m.in. cykle takie jak XYZ, Rozmowy z…, Bezludna wyspa, Babskie gadanie oraz Zwierzenia kontrolowane.

Około 1987 roku, na antenie Programu II (TVP2), Nina Terentiew wprowadziła pierwszy w Polsce program poranny – „Telewizja Śniadaniowa”, co stało się przełomowym momentem w historii telewizyjnych śniadaniówek. Jej awanse w Telewizji Polskiej były niezwykle dynamiczne, w 1980 roku została kierownikiem redakcji publicystyki, a sześć lat później objęła stanowisko szefa zespołu artystycznego TVP2. W 1991 roku, jej kompetencje zostały docenione poprzez nominację na zastępcę dyrektora ds. programowych TVP2, a w 1998 roku została dyrektorem programowym tej stacji.

Na początku czerwca 2006 roku zrezygnowała z zajmowanych funkcji, ale pełniła rolę dyrektora programowego telewizyjnej Dwójki do września tego samego roku. Po odejściu z Telewizji Polskiej, przez pół roku (od października 2006 do kwietnia 2007) była doradcą programowym w Telewizji Polsat. Kolejnym ważnym etapem w jej karierze było pełnienie funkcji dyrektora programowego Polsatu, a od kwietnia 2007 aż do stycznia 2023 zajmowała się tymi obowiązkami. W 2023 roku Nina Terentiew została również członkiem rady nadzorczej Polsatu.

Nie można zapomnieć o jej twórczości literackiej – jest autorką zbioru wywiadów zatytułowanego Zwierzenia kontrolowane. Poza tym, Nina aktywnie uczestniczy w życiu publicznym, będąc zaangażowaną w Fundację Jolanty Kwaśniewskiej „Porozumienie bez barier”, oraz należy do klubu „22”, który jest kierowany przez Henrykę Bochniarz. Jej działalność pokazuje, jak zaangażowanie w kulturę i media może kształtować życie społeczne.

Życie prywatne

Pierwszym partnerem Niny Terentiew był Robert Terentiew, który pracował jako dziennikarz oraz publicysta. Z tego związku para ma syna Huberta. Następnie, jej drugim mężem został znany dziennikarz Tadeusz Kraśko, który jest ojcem Piotra Kraśki. Niestety, oba małżeństwa zakończyły się rozwodami.

Media

Telewizja Polska (1971-2006)

Nina Terentiew miała znaczący wpływ na media w Polsce, szczególnie w Telewizji Polskiej. Pełniła różnorodne kluczowe funkcje przez wiele lat. W okresie 1980–1986 pracowała jako kierownik redakcji publicystycznej w TVP, co miało ogromne znaczenie dla kształtowania treści informacyjnych.

Następnie, w latach 1986–1991, zajmowała stanowisko szefa zespołu artystycznego TVP2, co pozwoliło jej na rozwijanie i organizowanie programów rozrywkowych. W kolejnych latach, od 1991 do 1998, pełniła funkcję zastępcy dyrektora ds. programowych w TVP2, co oznaczało odpowiedzialność za planowanie oraz wdrażanie różnych projektów telewizyjnych.

W końcu, w latach 1998–2006, była dyrektorem programowym w TVP2, w tym czasie wprowadzała innowacje, które przyczyniły się do wzrostu oglądalności tej stacji.

Polsat (od 2006)

Po odejściu z Telewizji Polskiej, Nina Terentiew dołączyła do Polsatu. W latach 2006–2007 pełniła rolę doradcy programowego, gdzie jej doświadczenie i wiedza były nieocenione w tworzeniu atrakcyjnych treści. Następnie, od 2007 do 2023, zajmowała stanowisko dyrektora programowego Polsatu, kierując zespołami odpowiedzialnymi za rozwój programów telewizyjnych.

Obecnie, od 2023, jest członkiem rady nadzorczej Polsatu, co świadczy o jej ciągłym zaangażowaniu w rozwój branży medialnej w Polsce.

Odznaczenia i wyróżnienia

W życiu Niny Terentiew szczególne miejsce zajmują odznaczenia, które potwierdzają jej znaczący wkład w rozwój kultury i telewizji w Polsce.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 15 października 2004 roku, na mocy postanowienia prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, w uznaniu wybitnych zasług dla kultury polskiej,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany 12 listopada 1998 roku, również dzięki decyzji prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, za inicjatywy na rzecz rozwoju telewizji polskiej,
• Order „Za zasługi” III stopnia, nadany przez Ukrainę w 2004 roku.

Warto także wyróżnić jej nieważniejsze osiągnięcia w zakresie nagród i wyróżnień.

• Nagroda Superwiktora (Wiktory 1996), przyznana dla osobowości telewizyjnych,
• Trzecie miejsce w kategorii Talk-show w plebiscycie Telekamery 2001,
• Czerwona Kokardka, otrzymana w 2003 roku,
• ArtPrezydent w latach 2014/2015 na Interdyscyplinarnym Festiwalu Sztuk Miasto Gwiazd w Żyrardowie.

---

Oceń: Nina Terentiew

---