Kazimierz Hildt


Kazimierz Hildt, urodzony w 1853 roku w Warszawie, to postać, która zaznaczyła swoją obecność w historii ruchu socjalistycznego w Polsce. Zmarł 20 sierpnia 1879 roku w Clarens, pozostawiając po sobie znaczący dorobek jako działacz społeczny.

Jego zainteresowania związane z ideami socjalistycznymi sięgają 1875 roku, kiedy to razem z Konradem Prószyńskim oraz Józefem Pławińskim współtworzył Studenckie Koło Biblioteczne. W trakcie nauki na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim Hildt nawiązał bliższe znajomości z Ludwikiem Waryńskim, który dążył do zorganizowania kółka socjalistycznego złożonego z młodych intelektualistów w roku 1877. Oprócz Kazimierza Hildta, w skład tej grupy wchodzili również Kazimierz Dłuski, Szymon Dickstein, Stanisław Mendelson oraz Filipina Płaskowicka.

Hildt był inicjatorem tworzenia kółek socjalistycznych wśród robotników, pełniąc rolę organizatora spotkań, na których omawiano treści socjalistyczne, w tym odezwy i różnorodne publikacje. Jako współautor periodyku socjalistycznego Równość, miał okazję opublikować stworzony przez siebie tzw. program brukselski. Na początku 1878 roku udał się do Lwowa, gdzie był odpowiedzialny za nadzorowanie druku materiałów propagandowych; niestety, władze Galicji nakazały mu opuścić kraj.

W dniu 17 maja 1878 roku wyjechał do Szwajcarii, gdzie zainicjowano powstanie polskiej organizacji socjalistycznej. Po krótkim pobycie w Genewie osiedlił się w Clarens. W tym czasie ożenił się z Marią Gay, młodą kobietą, która podzielała jego zainteresowania socjalistyczne. Choć małżeństwo miało charakter fikcyjny, wydarzenia, które nastąpiły po ślubie, doprowadziły do napięć i oskarżeń, skutkując odsunięciem się od niego innych polskich socjalistów.

W późniejszym okresie Kazimierz Hildt zajmował się tłumaczeniem dzieł uznanego myśliciela socjalistycznego, Ferdynanda Lassalle'a. W ostatnich miesiącach życia jego wysiłki koncentrowały się na zbieraniu materiałów do badania warunków życia polskiego ludu. Niestety, jego zdrowie pogarszało się z powodu choroby, jaką była gruźlica, co wkrótce doprowadziło do jego śmierci.

Kazimierz Hildt został pochowany na cmentarzu w Carouge, w pobliżu Genewy, niedaleko mogiły generała Józefa Hauke-Bosaka. Na jego pogrzebie przemówił przyjaciel, Bolesław Limanowski, a dzięki staraniom jego brata Ludwika, który był malarzem, wzniesiono pomnik z napisem: "Dzielnemu bojownikowi sprawy ludu polskiego".

Przypisy

  1. Irena Koberdowa „Socjalno-Rewolucyjna Partia Proletariat, Książka i Wiedza Warszawa 01.01.1981 r.
  2. a b c Jan Zieliński: Nasza Szwajcaria. Przewodnik śladami Polaków, Oficyna Wydawnicza RYTM, Muzeum Polskie w Rapperswilu, Warszawa 01.01.1999 r.

Oceń: Kazimierz Hildt

Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:12