Józef Urstein

---

Życiorys

Józef Urstein przyszedł na świat w 1884 roku (niektóre źródła wskazują datę 19 marca 1886) w stolicy Polski, Warszawie, w rodzinie żydowskiej. Jego rodzicami byli Stanisław (1832–1914) oraz Balbina z Przedborskich (1851–1934). Urstein mógł cieszyć się towarzystwem dziewięciorga rodzeństwa, w tym starszych braci: warszawskiego psychiatry Maurycego (1872–1940) oraz pianisty Ludwika (1870–1939).

Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnym mieście, Józef udał się na studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Już w czasie studiów zaczął występować w teatrach i kabaretach, co zaowocowało jego karierą artystyczną. W 1913 roku występował w łódzkim teatrze Bi-Ba-Bo, a także w 1914 roku w Galicji. Jego szanse na rozwój kariery dramatycznej zostały jednak przerwane aresztowaniem podczas występów w Zakopanem, co zmusiło go do przeprowadzki do Wiednia.

W stolicy Austrii ukończył kursy handlowe, a także zainicjował działalność teatru dla polskich uchodźców, w którym występował pod pseudonimem Pipman. Po powrocie do Warszawy w 1917 roku, znów zaczął toczyć artystyczne życie, grając na scenie teatru Miraż. W 1919 roku odwiedzał takie miasta jak Włocławek, Płock oraz Krynica, gdzie również dał występy. Kiedy swoją karierę związał z warszawskim teatrem Qui Pro Quo, rozpoczął współpracę z wieloma cenionymi artystami m.in. z Andrzejem Włastem oraz Zulą Pogorzelską.

Urstein był twórcą, który wprowadził żydowski humor do kabaretu, zapewniając swojemu rodzajowi sztuki nową jakość. Jego inspirację czerpał przede wszystkim z twórczości Fritza Grünbauma z Wiednia. Wśród jego popisowych numerów szczególne uznanie zdobyły telefony Pikusia do narzeczonej Mici Titipulki, które prezentował na scenie.

Józef Urstein zmarł tragicznie na serce podczas występu w Qui Pro Quo, w trakcie przerwy przedstawienia „Będzie lepiej”. Został pochowany na cmentarzu żydowskim znajdującym się przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 44, rząd 2).

---

Oceń: Józef Urstein

---