Janusz Ślązak

Janusz rozpoczął swoją edukację w Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, a następnie kontynuował naukę w Szkole Głównej Handlowej. Jego sportowa kariera rozpoczęła się od występu na igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku, gdzie niestety odpadł w ćwierćfinałach wyścigu ósemek.

Jednak dominującą rolę w jego osiągnięciach sportowych odegrały igrzyska olimpijskie w Los Angeles w 1932 roku. Wówczas wraz z Jerzym Braunem i Jerzym Skolimowskim wywalczył dwa medale, w tym srebro w dwójce ze sternikiem. Osada polska przegrała o zaledwie 5,4 sekundy w pojedynku z reprezentacją USA. W tym samym roku, w czwórce ze sternikiem, razem z Braunem, Edwardem Kobylińskim, Stanisławem Urbanem i Skolimowskim, zdobył brązowy medal olimpijski.

Ślązak brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku. Niestety, podzielił los z Los Angeles, odpadł w repasażach w dwójce ze sternikiem, gdzie znów startował z Braunem i Skolimowskim. Jego osiągnięcia nie ograniczały się jedynie do igrzysk olimpijskich – na mistrzostwach Europy w Budapeszcie w 1933 roku również zdobył srebrny medal w dwójce ze sternikiem.

W swojej karierze Janusz pięciokrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski: w dwójce ze sternikiem (1933 i 1936), czwórce bez sternika (1936), czwórce ze sternikiem (1933) oraz ósemce (1927). Był również dwukrotnym wicemistrzem (dwójka ze sternikiem w 1937 i czwórka ze sternikiem w 1930) oraz czterokrotnym brązowym medalistą (dwójka ze sternikiem w 1931 i ósemka w 1928, 1930 i 1931).

Janusz Ślązak reprezentował kluby AZS Warszawa oraz Warszawskie Towarzystwo Wioślarskie, gdzie rozwijał swoje umiejętności pod okiem trenerów i w spółpracy z innymi utalentowanymi sportowcami. W czasie II wojny światowej, jako podporucznik rezerwy, walczył w składzie Armii „Modlin”. Po dostaniu się do niewoli trafił do oflagu Woldenberg, co stanowi niezwykle dramatyczny epizod jego życia.

Po wojnie Janusz Ślązak zaangażował się w działalność sportową jako trener, a także pracował w Zjednoczeniu Gospodarki Rybnej. Jego pasja do wioślarstwa nie gaśnęła, a dalsze pokolenia wioślarzy mogą aspirują czerpać inspirację z jego osiągnięć.

Po jego śmierci, Janusz Ślązak został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, w miejscu stanowiącym symbol szacunku dla zmarłych sportowców i ich osiągnięć.