Helena Jaworska

Polityka i administracja

Helena Aleksandra Jaworska-Werner, urodzona 26 lutego 1922 roku w Warszawie, była osobą, która wniosła znaczący wkład w polski system polityczny. Zmarła 27 stycznia 2006 roku, pozostawiając po sobie istotny ślad w historii kraju.

Jako członkini Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (KC PZPR), a także przewodnicząca Zarządu Głównego Związku Młodzieży Polskiej w latach 1954–1957, pełniła kluczowe role w kształtowaniu młodzieżowych struktur politycznych w Polsce. Jej działalność zaowocowała również mandatem posła w Krajowej Radzie Narodowej, a także w Sejmie Ustawodawczym oraz w Sejmie PRL w I, II i III kadencji.

Helena Jaworska była uważana za budowniczkę Polski Ludowej, co odzwierciedla jej zaangażowanie w tworzenie i stabilizację systemu politycznego w powojennej Polsce.

Życiorys

Helena Jaworska przyszła na świat w rodzinie Leona Jaworskiego oraz Janiny Pakuły. Z wykształcenia była osobą z średnim wykształceniem. W roku 1943 podjęła decyzję o przystąpieniu do Polskiej Partii Robotniczej, a także wstąpiła do Gwardii Ludowej oraz Związku Walki Młodych. W trakcie powstania warszawskiego pełniła funkcję łączniczki w Sztabie Głównym Armii Ludowej.

W latach 1944–1948 pracowała jako redaktor w „Walki Młodych” w Warszawie. Następnie, w okresie od 1945 do 1946, pełniła rolę instruktora w Centralnej Szkole ZWM w stolicy. Od 1948 roku była członkiem Związku Młodzieży Polskiej, a między 21 października 1954 a 11 stycznia 1957 sprawowała funkcję przewodniczącej Zarządu Głównego ZMP.

W 1948 roku przystąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, biorąc aktywny udział w zjeździe zjednoczeniowym. W obrębie partii, w latach 1954–1956 oraz 1959–1964, była zastępcą członka, a w okresie od lipca 1956 do marca 1959 zasiadała w Komitecie Centralnym, będąc także delegatem na II, III i IV Zjazd PZPR. Od 1943 roku posiadała mandat posłanki do Krajowej Rady Narodowej, Sejmu Ustawodawczego oraz Sejmu PRL w I, II i III kadencji.

W latach 1948–1950 pełniła obowiązki redaktor naczelnej tygodnika „Pokolenie”, a w okresie 1950–1954 była zastępcą redaktora naczelnego „Sztandaru Młodych”. Ponadto, była sekretarzem w redakcji „Trybuny Ludu”. Od 20 listopada 1954 do 30 listopada 1956 była członkinią prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego, a jej działalność była związana z grupą nazywaną „puławianami” w kontekście walki o wpływy we władzach PZPR w latach 50. XX wieku. Od 1957 roku była redaktorką „Nowych Dróg”.

W życiu osobistym była żoną Henryka Wernera (1908–1983). Zmarła, a jej miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B18-7-22).

Ordery i odznaczenia

Helena Jaworska była osobą o wyjątkowych osiągnięciach, co potwierdzają liczne odznaczenia i ordery, które jej przyznano w ciągu życia.

  • Order Budowniczych Polski Ludowej, 1954,
  • Order Krzyża Grunwaldu III klasy,
  • Warszawski Krzyż Powstańczy,
  • Medal im. Ludwika Waryńskiego, 1986,
  • Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej, 1983,
  • Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”, 1985.

Przypisy

  1. a b Helena Aleksandra Jaworska [online], 1944.pl [dostęp 30.08.2024 r.]
  2. Lista odznaczonych Warszawskim Krzyżem Powstańczym. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 20 (1793), s. 15, 01.08.1982 r. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. [dostęp 30.08.2024 r.]
  3. Uhonorowani pamiątkowymi medalami, „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30.12.1983 r., s. 3.
  4. „Życie Partii”, styczeń–marzec 1987 r., s. 55.
  5. Październik i „Mała stabilizacja”. W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW”, 1992, s. 61–62. ISBN 83-7066-208-0.
  6. „Dziennik Polski”, r. X nr 172 (3257), s. 2.
  7. Aleksander Mazur, Order Krzyża Grunwaldu 1943–1985, Warszawa 1988.
  8. Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 17.10.2020 r.]
  9. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 17.10.2020 r.]

Oceń: Helena Jaworska

★★★★★
Średnia ocena:4.57 Liczba ocen:17