Felicja Kaszowska

Kultura i sztuka

Felicja Kaszowska-Krotowska, znana również jako Felicja Grutzhandler oraz posługująca się pseudonimem Gilbert, była wybitną polską śpiewaczką operową, której talent i umiejętności zdobyły uznanie nie tylko w kraju, ale również na międzynarodowej scenie muzycznej. Urodziła się 12 maja 1867 roku w Warszawie, a swoje życie zakończyła 18 lipca 1951 roku w Bielsku-Białej, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny.

Felicja stała się szczególnie znana dzięki swoim występom w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, gdzie zyskała uznanie jako sopran. Jej wszechstronność jako śpiewaczki przejawiała się w umiejętności wykonywania zarówno partii koloraturowych, jak i dramatycznych. Wspaniale interpretowała role w operach Richarda Wagnera, co przyczyniło się do jej renomy w świecie muzyki klasycznej.

Życiorys

Jej nauczycielem śpiewu był Wilhelm Troschel. W latach 1885–1886 odbywała studia w Konserwatorium Wiedeńskim w klasie prowadzonej przez Johanna Gänsbachera, a następnie kontynuowała naukę w Warszawie u Elżbiety Rzebiczkowej. Debiut sceniczny przypadł na 18 maja 1887, kiedy to zaprezentowała się na deskach Opery Warszawskiej, odgrywając rolę Alicji w operze Roberta Diabła Giacomo Meyerbeera.

W latach 1887–1888 podjęła dalsze nauki w Paryżu, gdzie uczyła się pod okiem Manuela Garcíi oraz Jana Reszke. W tym okresie miała również okazję doskonalić swoje umiejętności w Mediolanie, ucząc się od Giovanniego Battisty Lampertiego i Juliusa Stockhausena. 28 listopada 1888 zadebiutowała w Metropolitan Opera, wcielając się w rolę Urbana w Hugonotach Meyerbeera. W latach 1891–1892 była stałym członkiem zespołu tego prestiżowego teatru.

Rok 1893 przyniósł jej trasę koncertową z Bostońską Orkiestrą Filharmoniczną pod batutą Arthura Nikischa, co przyczyniło się do jej międzynarodowej sławy. W 1916 roku, dzięki współpracy Kaszowskiej, Aleksandra Michałowskiego oraz Stanisława Barcewicza, zainaugurowano działalność Konserwatorium Warszawskiego.

Po zakończeniu kariery koncertowej osiedliła się w Wiedniu, gdzie zaczęła uczyć śpiewu. Wkrótce przed wybuchem II wojny światowej przeniosła się do Bielska-Białej. Podczas okupacji mieszkała w Warszawie, a od 1945 roku ponownie osiedliła się w Bielsku-Białej. Zmarła tam i została pochowana na Cmentarzu Ewangelickim. W 1952 roku jej grobowiec ozdobiła wspaniała płaskorzeźba przedstawiająca jej portret.

Przypisy

  1. Fotografia płaskorzeźby i nagrobka oraz informacja o odznaczeniu
  2. a b red. Dziębowska 1997 r., s. 48.
  3. a b red. Dziębowska 1997 r., s. 47.

Oceń: Felicja Kaszowska

★★★★★
Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:23