Eustachy Chronowski

Chronowski był synem Alojzego Chronowskiego, a jego młodzieńcze lata upłynęły pod znakiem walki o wolność. Jako student warszawskiej Szkoły Głównej, postanowił wziąć udział w powstaniu. Brał udział w działaniach zbrojnych w oddziałach Łapińskiego, Lipińskiego i Michała Zielińskiego. Niestety, ranny w bitwie pod Parszowem, zmuszony był emigrować do Paryża, gdzie wstąpił jako ochotnik do armii i zdobył stopień oficerski.

W 1871 roku, Chronowski z armią gen. Bourbakiego przeszedł do Szwajcarii, co wyznaczyło kierunek jego dalszego życia. Później osiedlił się w Krakowie, gdzie przyczynił się do znacznych zmian w przemyśle hotelarskim, wypożyczając hotel "Saski", a w 1886 roku zakładając na wzór francuski hotel "Grand". Jego starania w znacznym stopniu zreformowały branżę hotelarską i przyczyniły się do rozwoju turystyki w tym regionie.

Nie ograniczał się jedynie do działalności biznesowej. Chronowski był również aktywnym działaczem społecznym, szczególnie zauważalnym jako prezes Towarzystwa "Przytuliska" dla Uczestników Powstania 1863/1864 roku. Przez całe swoje życie gromadził cenne zbiory sztuki oraz dawnego rzemiosła, które po swojej śmierci przekazał Muzeum Narodowemu. Majątek przekazał natomiast Arcybractwu Miłosierdzia oraz gminie Kraków, a fundacja jego imienia wspiera młodzież rzemieślniczą.

Warto także wspomnieć, że jego żoną była Kazimiera Kotnowska, córka powstańca z 1863 roku, który emigrował do Ameryki. Eustachy Chronowski został pochowany na Cmentarzu Rakowickim, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii Polski i Krakowa.