Ernest Zozuń

---

Kariera

Radio

Ernest Zozuń rozpoczął swoją karierę w redakcji programów dla szkół i przedszkoli Programu IV Polskiego Radia, która później przekształciła się w Bis/Euro. Warto również wspomnieć, że pracował w Programie III, gdzie pełnił obowiązki w redakcji aktualności.

Jako autor wielu kreatywnych słuchowisk edukacyjnych oraz programów dla dzieci, zyskał uznanie zarówno w Polsce, jak i na świecie dzięki swojej twórczości reportażowej, która była nagradzana. Zozuń wydał także bloki programowe, takie jak „Zapraszamy do Trójki” oraz „Radioaktywny Magazyn Reporterów”.

W swojej działalności jako reportażysta i dziennikarz śledczy, Zozuń pracował w Studiu Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia od 2003 roku aż do momentu odejścia z tej instytucji. Wspólnie z Hanną Bogoryja-Zakrzewską jest autorem wielu istotnych reportaży radiowych, takich jak kampanie „Jesteśmy przeciw” dotycząca walki z nieuczciwymi urzędnikami oraz „Stop Korupcja”, które przyczyniły się do ujawnienia nieprawidłowości w instytucjach publicznych. Te projekty zostały docenione przez KRRiT oraz Fundację im. Stefana Batorego, a także Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, a nawet były nominowane do nagród Transparency International w 2003 roku oraz Prix Europa w 2002 roku.

W latach 2003-2005 Zozuń pełnił rolę korespondenta Polskiego Radia w Iraku, gdzie dostarczał codzienne raporty oraz wywiady. Oprócz tego relacjonował życie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w tym regionie za pomocą felietonów oraz reportaży. W 2004 roku otrzymał srebrny medal za „Zasługi dla obronności kraju”, a osiem lat później został odznaczony złotym medalem za podobne zasługi.

W okresie od 2006 do 2007 roku Zozuń był korespondentem w Moskwie. Od 2008 roku był współautorem codziennych audycji „Zapraszamy do Trójki” oraz autorem programu o tematyce międzynarodowej w Programie III PR, nazwanego „3 strony świata”.

W sierpniu 2020 roku, w wyniku restrukturyzacji, kierownictwo Polskiego Radia ogłosiło, że audycje prowadzone przez Zozunia na antenie Trójki nie będą kontynuowane. Mimo zaproponowanego przejścia do Informacyjnej Agencji Radiowej, Zozuń sprzeciwił się tej decyzji. W listopadzie 2020 roku został dyscyplinarnie zwolniony z pracy w Polskim Radiu. Dopiero w sierpniu 2024 roku powrócił do stacji, a od listopada 2024 roku współpracuje z Polskim Radiem 24.

W grudniu 2020 dołączył do zespołu Radia 357, gdzie aktywnie prowadził audycje popołudniowe. Jego przygoda z tą rozgłośnią zakończyła się na koniec stycznia 2024 roku.

Telewizja

Debiut telewizyjny Zozunia przypadł na 1992 rok, gdy prowadził program dla dzieci o nazwie Teleranek w TVP. Następnie zwrócił na siebie uwagę jako reżyser oraz autor programów dla najmłodszej widowni, takich jak Małe Wiadomości DD w TVP (1993–1995) oraz DD Reporter w TVN (1997). Od stycznia 2024 roku pełni rolę prowadzącego magazynu o tematyce międzynarodowej, zatytułowanego Oko na świat, na antenie TVP Info.

Nagrody i nominacje

Ernest Zozuń jest uznawanym laureatem wielu prestiżowych nagród, które przyznawane są za jego osiągnięcia w dziedzinie reportażu radiowego. W 1995 roku zdobył Grand Prix na międzynarodowym konkursie twórczości radiowej Prix Bohemia, wyróżniony za reportaż dotyczący wojny w Czeczenii.

Jego sukcesy nie kończą się na tym. W 1996 roku otrzymał nagrodę główną w kategorii radiowej na Festiwalu Mediów w Łodzi oraz Tęczowy Laur za Radioaktywny Magazyn Reporterów w Programie III Polskiego Radia. Rok 2002 przyniósł mu nagrodę Grand Press w kategorii Reportaż Radiowy za dwa wyróżniające się reportaże: „Tajna rzecz publiczna” oraz serial radiowy „Emilia – niewolnica tajemnicy”.

Warto również zauważyć, że był nominowany do nagrody „Melchiory 2004” w kategorii Reportażysta Roku. W ciągu swojej kariery wielokrotnie ubiegał się o nagrodę Grand Press, w szczególności w 2005 roku, gdy jego reportaż „Radni na swoich dróżkach” również znalazł się wśród nominacji.

W 2012 roku, jego wyjątkowa praca została uhonorowana prestiżowym „Złotym Mikrofonem”, co podkreśla jego pasję, odwagę oraz umiejętność łączenia publicystycznego zaangażowania z artystyczną formą reportażu.

---

Oceń: Ernest Zozuń

---