Bolesław Apolinary Kuźmiński, urodzony 9 lutego 1880 roku w Warszawie, był znaną postacią w historii polskiej sztuki i edukacji. Jako malarz i pedagog, wniosło znaczący wkład w rozwój artystyczny swojego pokolenia.
Zmarł 5 czerwca 1976 roku w tym samym mieście, w którym się urodził, pozostawiając po sobie bogaty dorobek twórczy oraz wpływ na życie wielu uczniów.
Również, jako kapitan Wojska Polskiego, jego życie zawodowe łączyło się z różnymi dziedzinami, ukazując jego wszechstronność oraz zaangażowanie w służbę narodową.
Życiorys
Bolesław Kuźmiński był synem Leopolda oraz Elżbiety z Rosołowskich. Ukończył gimnazjum w Warszawie oraz Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie otrzymał medal srebrny za swoje osiągnięcia. Jego edukacja obejmowała również studia w Petersburgu, Wiedniu, Monachium oraz Paryżu.
Przed wybuchem I wojny światowej Kuźmiński pracował jako wykładowca w prywatnym gimnazjum oraz prowadził kursy dla nauczycieli. W październiku 1914 roku wstąpił do Legionów, gdzie do listopada 1915 roku służył jako szeregowy żołnierz. Następnie awansował i został przeniesiony do Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego.
Ukończył Kurs Wyszkolenia Piechoty nr 4 w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty, która mieściła się w Zambrowie, oraz Centralną Szkołę Podoficerów Zawodowych Sanitarnych w Przemyślu. Podczas swojej służby wojskowej osiągnął najwyższy stopień – starszego majora. Po zakończeniu służby w rezerwie założył Szkołę Sztuk Pięknych, którą podczas II wojny światowej prowadził w konspiracji, organizując tajne komplety nauczania.
Twórczość Kuźmińskiego obejmowała malarstwo krajobrazowe, w tym pejzaże oraz portrety. W jego dorobku znajdowała się również seria obrazów zatytułowana „Wybitni Polacy”. Jego życie zakończyło się nacmentarzu Powązkowskim w Warszawie, gdzie spoczywa w kwaterze 292-6-22,23.
Ordery i odznaczenia
Bolesław Kuźmiński, wybitny powstaniec i działacz, został uhonorowany licznymi odznaczeniami za swoje zasługi i działalność. Wśród nich znajdują się:
- Krzyż Niepodległości, nadany 25 lipca 1933,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: ELŻBIETA KUŹMIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 10.12.2019 r.]
- a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 166. [dostęp 05.08.2021 r.]
- M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Jacek Syropolski | Stefan Maresz | Witold Gutkowski | Marek Dziekoński | Władysław Zalewski (konstruktor) | Tadeusz Zieliński (architekt) | Henryk Julian Gay | Adolf Zeligson | Filip Pokutyński | Wojciech Żółtowski (inżynier) | Jacek Marecki | Jan Paweł Lelewel | Maria Saloni-Sadowska | Adam Baryłka | Wacław Fachinetti | Feliks Jasiński | Hanna Kozaczewska-Golasz | Jacek Chyrosz | Jerzy Osiński (inżynier) | Fryderyk SchützOceń: Bolesław Kuźmiński