August Fryderyk Duranowski, szerzej znany jako August Durand, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej muzyki. Urodził się w 1770 roku w Warszawie, gdzie z pewnością już od najmłodszych lat zafascynował się sztuką muzyczną. Jego drogę twórczą i artystyczną przerwała tragicznie dopiero w 1834 roku, kiedy to zmarł w Strasburgu.
Jako wybitny skrzypek i kompozytor, Duranowski pozostawił po sobie dorobek, który do dziś inspiruje wielu muzyków zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Życiorys
August Fryderyk Duranowski, dziecię Polki oraz francuskiego emigranta o nazwisku Durand, był jednym z znaczących muzyków swojego czasu. Jego ojciec, Michał Kazimierz Ogiński, był koncertmistrzem orkiestry dworskiej w Słonimiu, co niewątpliwie miało wpływ na rozwój muzyczny Duranowskiego. Nauki gry na skrzypcach rozpoczął pod okiem swojego ojca, a następnie kontynuował je w Paryżu, gdzie w 1787 roku stał się uczniem wybitnego pedagoga Giovanniego Battisty Viottiego.
W roku 1790 objął prowadzenie orkiestry opery w Brukseli, co otworzyło przed nim nowe perspektywy kariery muzycznej. Od 1794 do 1795 koncertował we Włoszech oraz Niemczech, zdobywając uznanie i popularność wśród publiczności. W 1796 roku zaciągnął się do francuskiej armii, a jego losy na krótko zaprowadziły go do więzienia w Mediolanie. Po uwolnieniu, w latach 1809–1810, Duranowski występował jako solista w Warszawie, w której osiedlił się na stałe.
W kolejnych latach jego działalności artystycznej koncertował w miastach takich jak Lipsk, Drezno, Kassel, Frankfurt, Moguncja, Darmstadt, Praga, a także być może w Petersburgu. Po krótkim okresie pełnienia roli kapelmistrza orkiestr dworskich w Kassel i Aschaffenburgu w 1812 roku, Duranowski osiedlił się na stałe w Strasburgu jako lider orkiestry teatralnej.
Jednym z kluczowych aspektów kariery Duranowskiego była jego niespotykana technika gry na skrzypcach, zwłaszcza umiejętność prowadzenia melodii z wykorzystaniem pizzicata lewej ręki. To właśnie ta technika zwróciła uwagę młodego Paganiniego, który podkreślał, iż to Duranowski ukazał mu nowe możliwości w doskonaleniu gry na tym instrumencie.
W twórczości Duranowskiego dominowały utwory przeznaczone przede wszystkim na skrzypce, które były wykonywane przez innych współczesnych mu artystów, w tym przez Stanisława Serwaczyńskiego w Polsce. Jego kompozycje były publikowane w miastach takich jak Lipsk, Offenbach i Paryż, często również w aranżacjach przeznaczonych na inne instrumenty.
Do najważniejszych dzieł Duranowskiego należą Koncert skrzypcowy A-dur (op. 8), Wariacje na skrzypce i orkiestrę, a także różnorodne fantazje, duety i etiudy.
Przypisy
- a b c d e f g h i j k l Chmara-Żaczkiewicz 2004 r.
- a b c d e f Chodkowski 1995 r., s. 212.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Jan Antoni Biernacki | Justyna Holm | Tadeusz Kwieciński | Piotr Bratkowski | Eugeniusz Haneman | Tomasz Szukalski | Zdzisław Jasiński | Elwira Korotyńska | Joanna Ładyńska | Justyna Bednarek | Piotr Pręgowski (aktor) | Aleksander Regulski | Jerzy Boniński | Artur Sikorski | Malwina Buss | Feliks Frydman | Elżbieta Chojnacka | Andrzej Łukasik (kontrabasista) | Andrzej Głoskowski | Stanisław BelskiOceń: August Fryderyk Duranowski