Albert Krystyniak

W latach 1973–1976 Krystyniak wielokrotnie powracał na Pragę z aparatem Pentacon Six, aby dokumentować niszczejącą architekturę, zaniedbane podwórza oraz lokalną społeczność. Część z tych fotografii mogła być podziwiana w czerwcu 1979 roku na wystawie zatytułowanej Stara Praga, zorganizowanej w Warszawskim Ośrodku Kultury. Wspólnie z jego zainteresowaniem fotografią, warto zaznaczyć, że Krystyniak był również autorem zdjęć z opuszczonego pałacu w Korczewie.

W owym czasie artysta należał do warszawskiej grupy fotografików o nazwie Fakt, założonej przez Mieczysława Cybulskiego, która działała pod patronatem Dzielnicowego Domu Kultury znajdującego się na Ochocie. Krystyniak pracował również jako fotoreporter dla czasopisma „Zielony Sztandar” w latach 70. XX wieku.

W 1979 roku artysta postanowił eksplorować nowe formy ekspresji i skupił się na ceramice, wykorzystując swoje doświadczenie w fotografii do tworzenia dzieł, które balansują na pograniczu różnych technik. W tym okresie powstały cykle takie jak Portrety oraz Memento. Albert Krystyniak był także członkiem Stowarzyszenia Artystów Ceramików "Keramos", a swoje prace prezentował wspólnie z żoną, Polą Kurcewicz-Krystyniak, będącą także artystką ceramikiem. Ich twórczość była widoczna na licznych wystawach, zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych w Polsce i za granicą.

Za swoją pracę w dziedzinie ceramiki, Krystyniak otrzymał w 1985 roku Nagrodę Stowarzyszenia PAX podczas IV Biennale Ceramiki Polskiej w Wałbrzychu.

W 2021 roku, w Muzeum Pragi, odbyła się wystawa prasowa Praga lat 70, gdzie można było zobaczyć fotografie Alberta Krystyniaka. Wystawa uzupełniona była albumem wydanym pod tym samym tytułem, co stanowiło piękne zwieńczenie jego artystycznej podróży.