Zofia Nehring

---

Życiorys

Łyżwiarstwo figurowe Zofia Nehring rozpoczęła w bardzo młodym wieku, mając zaledwie 15 lat, w Warszawskim Towarzystwie Łyżwiarskim. Jej trenerem był Edward Nehring, którego później poślubiła w 1927 roku. Razem wychowali dwoje dzieci: Halinę, urodzoną w 1928 roku, oraz Jacka, który przyszedł na świat w 1930 roku.

Od 1930 roku, reprezentowała barwy klubu Polonia Warszawa. Zasłynęła jako dwunastokrotna mistrzyni Polski w różnych dyscyplinach łyżwiarstwa. Jej osiągnięcia mistrzowskie obejmowały tytuły w takich latach jak 1931 (500 metrów, 3000 metrów oraz wielobój), 1932 (wielobój), a także w 1935 (500 m, 1500 m, 3000 m, 5000 m oraz wielobój) oraz w 1939 (500 m, 1000 m, 3000 m, 5000 m i wielobój).

Nehring ustanowiła także przełomowe wyniki na dystansach: 500 m (z czasem 1:02,00 dnia 15 lutego 1931), 1000 m (2:16,4 z 26 stycznia 1929), 1500 m (3:28,0 z 27 stycznia 1929), 3000 m (6:52,8 z 8 lutego 1931) oraz 5000 m (11:30,5 z 15 lutego 1931). Decyzją Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej (ISU) wydaną 3 grudnia 1931, wyniki te zostały zaakceptowane jako pierwsze kobiece rekordy świata.

W 1932 roku Zofia wystąpiła poza konkursem w Mistrzostwach Europy w Davos, gdzie brała udział w wieloboju mężczyzn. W trakcie tej imprezy ustanowiła kobiece rekordy świata na dystansie 1500 m (3:10,4 – 10 stycznia 1932) i na 1000 m (2:03,4 – 17 stycznia 1932 w Engelbergu). Te wielkie osiągnięcia przyniosły jej 10. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca Polski w 1932 roku.

W 1935 roku, 9 lutego po raz kolejny pobiła swój własny rekord świata na 3000 m, uzyskując czas 6:22,40 w Warszawie. A już następnego dnia, 10 lutego 1935, osiągnęła wynik 10:54,80 na 5000 m. Dodatkowo, 30 grudnia 1935 w Wiedniu ustanowiła rekord świata na 10 000 m (23:48,5), który pozostaje niepobity, ponieważ w 1953 roku ISU postanowiło nie notować rekordów kobiet na tym dystansie. W ciągu swojej kariery poprawiła sześćnastokrotnie rekordy Polski na dystansach od 500 do 10 000 m.

Zofia Nehring w 1939 roku wzięła udział w I Mistrzostwach Świata kobiet w wielobojach, kończąc zawody na 5. miejscu (na poszczególnych dystansach uplasowała się odpowiednio na 8. (500 m), 4. (3000 m), 7. (1000 m) oraz 3. (10 000 m)). Została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi, który otrzymała 20 września 1936 roku z rąk płk. Władysława Kilińskiego. Zdobyła również najwyższe nagrody przyznawane przez Polski Związek Łyżwiarski.

Po zakończeniu II wojny światowej Zofia po raz drugi wyszła za mąż, podczas gdy Edward Nehring, po podpisaniu volkslisty w czasie wojny, osiedlił się w Niemczech. Zmarła i została pochowana na cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie.

---

Oceń: Zofia Nehring

---