Maciej Stawowiak

---

Życiorys

Maciej Stawowiak zdobył swoje pierwsze prawo jazdy w wieku zaledwie 16 lat. Jego kariera rajdowa rozpoczęła się pod koniec lat 60., kiedy to odniósł pierwsze zwycięstwo w Rajdzie Monte Calvaria, prowadząc Zastawę. W 1969 roku pełnił rolę pilota rajdowego, a już od 1970 roku występował zarówno jako kierowca, jak i pilot. Wśród jego pilotów znaleźli się znani zawodnicy, tacy jak Marek Trzaskowski, Marek Szramowski oraz Marek Varisella, z którym w 1974 roku brał udział w prestiżowym Rajdzie Safari.

W roli kierowcy, Stawowiak zapisał się złotymi literami w historii polskiego motorsportu, zdobywając w 1971 roku pierwsze miejsce w Rajdzie Warszawskim, prowadząc Polskiego Fiata 125p. Następny rok przyniósł mu awans na fabrycznego kierowcę FSO. W 1973 roku, wraz z pilotem Janem Czyżykiem, odniósł sukces zajmując trzecie miejsce w rajdzie wymienianym w Rajdowych Mistrzostwach Świata – Rajdzie Polski. Rok 1973 był dla niego również owocny, gdy zajął drugą lokatę w Rajdowym Pucharze Pokoju i Przyjaźni, dedykowanym krajom socjalistycznym, a w 1974 roku stał się mistrzem tej samej imprezy.

Kolejne lata również były pomyślne dla Stawowiaka. W 1974 roku zyskał ósme miejsce w generalnej klasyfikacji Rajdowych Mistrzostw Europy, a w 1975 roku uplasował się na dwunastej pozycji w Rajdzie Monte Carlo. Rok później Fiat 124 Abarth przyniósł mu drugie miejsce w Rajdzie Złote Piaski oraz trzecie w Rajdzie Volán i Rajdzie Tatry. W sezonie 1977 zajął czwarte miejsce w krajowym czempionacie, osiągając sukcesy w Rajdzie Kormoran, Rajdzie Wisły i Rajdzie Krakowskim.

Stawowiak nie zwalniał tempa, bowiem w 1978 roku ponownie zajął czwarte miejsce, triumfując w Rajdzie Warszawskim oraz w Rajdzie Elmot. Od 1979 roku regularnie uczestniczył w zawodach na Polonezie 2000. Po zwycięstwach w Rajdzie Warszawskim i Rajdzie Stomil zdobył tytuł wicemistrza RSMP. Od sezonu 1980 jego pilotem został Ryszard Żyszkowski, co okazało się kluczowe, gdyż Stawowiak poprzez sukcesy w Rajdach Elmot, Wisły oraz Krakowskim zdobył mistrzostwo Polski. W Rajdzie Portugalii zajął dziesiąte miejsce, co pozwoliło mu na zdobycie punktów i sklasyfikowanie się na 68 miejscu w Mistrzostwach Świata.

W 1981 roku Maciej Stawowiak skupił swoje wysiłki wyłącznie na zagranicznych trasach rajdowych, gdzie udało mu się zdobyć czwarte miejsce w Rajdowym Pucharze Pokoju i Przyjaźni. W 1982 roku, po wielu latach intensywnych startów, postanowił zakończyć swoją karierę w rajdach. W swojej bogatej karierze w mistrzostwach Polski wygrał łącznie **siedem rajdów** oraz **28 odcinków specjalnych**.

Wyniki w rajdach WRC

Wyniki osiągnięte przez Macieja Stawowiaka w rajdach WRC są pełne intrygujących danych, które można prześledzić w poniższych tabelach. Każda tabela dostarcza cennych informacji dotyczących jego kariery oraz osiągnięć w tym prestiżowym cyklu wyścigowym.

Objaśnienia symboli w tabelach dotyczących wyników
Symbol	Opis
Złoty	Najlepszy wynik
Srebrny	Drugie miejsce
Brązowy	Trzecie miejsce
Zielony	Ukończono, zdobyto punkty (w klasyfikacji ogólnej, gdy kierowca był sklasyfikowany oznacza zdobycie punktów w rajdzie poza trzema wymienionymi wcześniej)
Niebieski	Ukończono, punkty nie zostały zdobyte
Różowy	Nie ukończono (NU)
Czarny	Wykluczony (DK)
Biały	Nie zgłoszono (-)

Sezon	Zespół	Model Samochodu	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	Punkty	Miejsce
1973	FSO	Polski Fiat 125p 1500	MCO NU	SWE –	POR –	KEN –	MAR –	GRE –	POL 3	FIN –	AUT –	ITA –	USA –	GBR –	FRA –	_			0	–
1975	OBR FSO	Polski Fiat 125p 1600 Monte Carlo	MCO 12	SWE –	KEN –	GRE –	MAR –	POR –	FIN –	ITA –	FRA –	GBR –	_						0	–
1976	OBR FSO	Polski Fiat 125p 1600 Monte Carlo	MCO DK	SWE –	POR –	KEN –	GRE –	MAR –	FIN –	ITA –	FRA –	GBR –	_						0	–
1977	OBR FSO	Polski Fiat 125p 1600 Monte Carlo	MCO NU	SWE –	POR –	KEN –	NZL –	GRE 14	FIN –	CAN –	ITA –	FRA –	GBR NU	_					0	–
1979	OBR FSO	FSO Polonez 2000	MCO –	SWE –	POR –	KEN –	GRE NU	NZL –	FIN 41	CAN –	ITA –	FRA –	GBR –	CIV –	_				0	–
1980	OBR FSO	FSO Polonez 2000	MCO –	SWE –	POR 10	KEN –	GRE 17	ARG –	FIN –	NZL –	ITA –	FRA –	GBR NU	CIV –	_				1	68
1981	OBR FSO	FSO Polonez 2000	MCO –	SWE –	POR –	KEN –	FRA –	GRE –	ARG –	BRA –	FIN 29	ITA –	CIV –	GBR 25	_				0	–

---

Oceń: Maciej Stawowiak

---