Zdzisław Umiński


Zdzisław Umiński to postać, która znacząco wpisała się w historię literatury polskiej. Urodził się 14 września 1924 roku w Warszawie, gdzie również spędził swoje ostatnie chwile, przechodząc na niebiańską stronę 2 lutego 2004 roku.

W swojej karierze był wieloaspektowym twórcą – prozaikiem, publicystą, a także krytykiem literackim. Jego działalność obejmowała również dziedziny związane z dziennikarstwem. Dodatkowo, warto podkreślić, że Zdzisław Umiński był oficerem Armii Krajowej, co nadaje jego biografii historycznego wymiaru.

Życie

W czasie II wojny światowej Zdzisław Umiński, będąc jeszcze młodym człowiekiem, zaliczył niezwykle trudny okres w swoim życiu. Podczas okupacji wykazał się odwagą oraz determinacją, kończąc tajne komplety i uzyskując dyplom Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie. W 1945 roku, po ucieczce na Zachód, powrócił do rodzinnego kraju z Anglii. Umiński ukończył Szkołę Główną Służby Zagranicznej w Warszawie w 1951 roku, a w latach 1946–1953 pracował w obszarze handlu zagranicznego.

Okupacja

Od 1 stycznia 1940 roku Zdzisław wstąpił do ZWZ, a później w strukturę Armii Krajowej. W latach 1942-1943 spędził czas w więzieniu w Sieradzu, jednak po uwolnieniu powrócił do działalności konspiracyjnej. W tym czasie zakończył kurs podchorążych, a od początku 1944 roku aktywnie brał udział w dywersyjnych akcjach. Jako żołnierz Powstańców Warszawskich, Zdzisław walczył w batalionie „Parasol”, pełniąc funkcję dowódcy w kompanii 6, batalionu II, III Rejonu – Rembertów. Po zakończeniu walk zakończył powstanie w stopniu podporucznika.

Po kapitulacji, w latach 1944-1945, Umiński znalazł się w obozie pracy, skąd udało mu się uciec i dotrzeć na Zachód. Po powrocie do Polski został przesłuchany przez służby bezpieczeństwa, co potwierdza jego skomplikowaną drogę życiową i zaangażowanie w walkę o wolność.

Twórczość

W kolejnych latach Zdzisław Umiński zajął się pracą redaktorską, przyczyniając się swoimi tekstami do dwóch tygodników, a mianowicie „Dziś i Jutro” oraz „Kierunki”, gdzie pisał młodzieżowe felietony oraz artykuły o charakterze krytycznym. Debiut literacki zaliczył w roku 1956, publikując swoje pierwsze teksty w tygodniku „Kierunki”.

W dużej mierze tematyka jego książek jest osadzona w czasie okupacji, przy czym Umiński czerpie inspiracje z własnych doświadczeń oraz z licznych notatek, które sporządził w tamtym okresie. Warto zaznaczyć, że swoje utwory ukazał w takich wydawnictwach jak Czytelnik, PAX, KAW oraz Nasza Księgarnia. Co ciekawe, niektóre z jego książek zostały również przetłumaczone na inne języki, co świadczy o ich szerszym zasięgu i zainteresowaniu poza granicami Polski.

Nagrody

W 1964 roku Zdzisław Umiński został uhonorowany nagrodą im. Włodzimierza Pietrzaka za swój utwór pt. „Na północ od Alp”.

Publikacje

W dorobku literackim Zdzisława Umińskiego znajduje się wiele interesujących tytułów, które ukazują jego wszechstronność oraz umiejętność tworzenia zarówno opowiadań, jak i powieści. Oto pełna lista publikacji autora, które można podzielić na różne kategorie:

  • Jolanta umiera od wczoraj (opowiadania – 1958),
  • Sprawozdanie konfidenta (opowiadania – 1959),
  • Rue de Linee (powieść – 1962),
  • Wielka Warszawska (opowiadania – 1963),
  • Na północ od Alp (powieść – 1964) – nagroda im. Włodzimierza Pietrzaka,
  • Czy musisz śnić (powieść – 1966),
  • Polowanie na dzikie kaczki (opowiadania – 1967),
  • Pułapka (powieść – 1967),
  • Dziennik urzędnika (powieść – 1970),
  • Lasso (powieść – 1973),
  • Kariera (powieść – 1974),
  • Stawka na pechowego konia (powieść – 1975),
  • Hazardzista (powieść – 1976),
  • Karabin i granat (powieść dla młodzieży – 1978),
  • Nocny ptak guacharo (powieść – 1979),
  • Przepłynąć białym promem (powieść – 1982),
  • Zaprzęg, Już zaraz, za chwilę… (dwie mini powieści – 1982),
  • Album z rewolwerem (powieść – 1984),
  • Pod znakiem panny (opowiadania),
  • Powstańcze rozstania (wspomnienia – 1984),
  • Powiedz, kim jestem (powieść – 1985),
  • Żegnaj, Scypio (opowiadania – 1987),
  • Z pamiętnika warszawianki (powieść – 1989),
  • Za późno, za daleko (powieść – 1989),
  • W ruinach Warszawy (powieść – 1991),
  • Dwa kroki w szaleństwo (powieść – 1999).

Każdy z tych tytułów przyczynia się do bogatego obrazu twórczości Umińskiego, który z pasją ukazywał swoje obserwacje i refleksje poprzez literaturę.


Oceń: Zdzisław Umiński

Średnia ocena:4.7 Liczba ocen:6