Samuel Skierski

---

Życiorys

Samuel Skierski był utalentowanym studentem Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie rozwijał swoje umiejętności w pracowni prowadzonej przez prof. A. Kobzdeja. Skupiał się głównie na grafice, rysunku oraz malarstwie, a wiele jego dzieł inspirowało się tematyką górską. Samuel był przedstawicielem popularnego w tamtych czasach ruchu nowej figuracji i na zakończenie studiów w 1968 roku otrzymał wyróżnienie.

Jego artystyczna kariera rozpoczęła się już przed ukończeniem studiów, kiedy to w 1967 roku miała miejsce pierwsza wystawa jego prac w Łodzi. Po jego śmierci zorganizowano wiele kolejnych wystaw w miastach takich jak Warszawa, Zakopane, Łódź oraz Bielsko-Biała.

Warto również wspomnieć, że Skierski był autorem schematów ścian wspinaczkowych w polskiej wersji książki Waltera Bonattiego „Moje góry” z 1967 roku. Ponadto, przygotował on opracowanie graficzne do książki 500 zagadek o Tatrach, wydanej w 1969 roku, autorstwa Czesława Momatiuka.

W marcu 1968 roku wystąpił w głównej roli w filmie „Odwrót”, który reżyserował Jerzy Surdel. Film ten zdobył uznanie na festiwalu filmów górskich w Trydencie, otrzymując „Złotą Gencjanę” w 1969 roku, a także zdobył Grand Prix na festiwalu w Banff w 2004 roku.

Skierski rozpoczął swoją przygodę ze wspinaczką w 1956 roku w Tatrach i przeszedł wiele dróg, zarówno latem, jak i zimą. Jego imię noszą warianty dróg na Mnichu i Granatach, a najciekawsze przejścia zostały udokumentowane w „Taterniku”. W 1964 roku po raz pierwszy wyjechał w Alpy, co otworzyło przed nim nowe możliwości w wspinaczce.

Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 24 sierpnia 1968 roku, kiedy zginął w lawinie seraków na wschodniej ścianie Mont Blanc podczas pokonywania drogi Poire. Samuel Skierski został pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera E-4-7). Równocześnie z nim zmarł francuski alpinista Jacques Fourier.

Osiągnięcia wspinaczkowe

Samuel Skierski to uznawany wspinacz, którego osiągnięcia w górach, zarówno w Tatrach, jak i Alpach, pozostają niekwestionowane. Jego dokonania w zakresie nowych dróg, a także pierwszych zimowych przejść, są niezwykle znaczące i inspirujące dla wielu miłośników tej dyscypliny.

W Tatrach, Skierski zrealizował szereg ważnych projektów, w tym:

• Kocioł Kazalnicy – prawą częścią północno-wschodniego urwiska, 27-29 lipca 1964,
• Żabi Mnich – drogą Wilczkowskiego, 5-6 kwietnia 1965,
• Dziurawa Czuba – środkiem północno-wschodniej ściany, 15 kwietnia 1965,
• Skrajna Pusta Turnia – północno-zachodnim filarem, 3 września 1965,
• Pośredni Młynarz – północno-wschodnim filarem, 5 września 1965,
• Wielki Młynarz – północno-wschodnim filarem, 16 września 1965,
• Kazalnica – wariant prostujący drogę Momatiuka, 22-24 września 1965,
• Orla Ściana – drogą Popki, 29-31 grudnia 1965,
• Mała Śnieżna Turnia – I polskie przejście zimowe drogi Plška, 14 kwietnia 1966,
• Szpiglasowy Wierch – południowo-wschodnią ścianą drogą Skłodowskiego, 13 lutego 1968,
• Żabia Turnia Mięguszowiecka – prawą częścią północnej ściany, 23-24 kwietnia 1968.

W Alpach, osiągnięcia Skierskiego również zapisały się w historii wspinaczki:

• Wilder Kaiser – południowo-wschodni kant Christaturmu, 1964,
• Wilder Kaiser – wschodnia ściana Fleischbank drogą Dulfera, 1964,
• Wilder Kaiser – południowo-wschodnia ściana, 1966,
• Piz Badile – północna ściana – I polskie przejście drogi Cassina, 1966,
• Piz Roseg – północno-wschodnia ściana, 1966.

Wszystkie te przejścia świadczą o wyjątkowych umiejętnościach oraz determinacji Samuela Skierskiego, czyniąc go jednym z ważniejszych postaci w historii polskiej wspinaczki.

---

Oceń: Samuel Skierski

---