Anna Słonczyńska

---

Życiorys

Anna Słonczyńska przyszła na świat w 1893 roku w stolicy Polski, Warszawie, w religijnej rodzinie ziemiańskiej, której członkami byli Władysław i Wanda z domu Jarocka. W 1912 roku podjęła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, wchodząc na Wydział Filozoficzny, jednak w roku akademickim 1913/1914 przerwała naukę.

Poetka zasłynęła przede wszystkim z tworzenia liryki religijnej. Jej debiut literacki miał miejsce w 1914 roku, kiedy to pierwsze wiersze Słonczyńskiej ukazały się na łamach „Sodalis Marianus” oraz „Głosu Narodu”. W 1926 roku jednocześnie opublikowała swoje dwa tomiki poetyckie, zatytułowane Boże gniazdo oraz Muzyka słońca. W recenzji jej czwartego zbioru pt. Barwy i dźwięki, opublikowanej w 1930 roku, Stefan Napierski porównał jej utwory do dzieł Deotymy. Niestety, planowany piąty tom wierszy nie ujrzał światła dziennego z powodu wybuchu II wojny światowej.

W ciągu całego okresu międzywojennego, Anna Słonczyńska współpracowała z „Kurierem Warszawskim”. Jej wiersze oraz artykuły były publikowane również w takich czasopismach jak „Bluszcz”, „Ilustrowany Tygodnik Polski”, „Kobieta Współczesna”, „Kultura”, „Myśl Narodowa”, „Pamiętnik Warszawski”, „Tęcza” oraz „Tygodnik Ilustrowany”. Słonczyńska przez pewien czas była także członkinią zarządu Towarzystwa Dziennikarzy i Literatów Polskich oraz warszawskiego Zrzeszenia Pisarzy Katolickich.

Wchodziła w skład komitetu organizacyjnego ogólnopolskiego Zjednoczenia Polskich Pisarzy Katolickich, a także PEN Clubu. W 1931 roku, wraz z innymi pisarzami, podpisała list protestacyjny dotyczący procesu brzeskiego, który ukazał się na łamach „Robotnika”. Niestety, życie Słonczyńskiej zostało tragicznie przerwane, gdy zginęła od bomby na początku powstania warszawskiego.

Twórczość

W dorobku literackim Anny Słonczyńskiej znajdują się interesujące utwory, które warto wyróżnić.

• Boże gniazdo, 1926,
• Muzyka słońca, 1926,
• Niebieski Gość. Poemat o Chrystusie, 1929,
• Barwy i dźwięki, 1930.

---

Oceń: Anna Słonczyńska

---