Zbigniew Lachowicz


Zbigniew Lachowicz to postać, która pozostawiła znaczący ślad w polskiej kulturze.

Urodził się w 1916 roku, a swoje życie poświęcił zarówno medycynie, jak i muzyce. Jako lekarz oddany był pomocy innym, zdobywając szacunek w swoim zawodzie.

Równocześnie, jego pasja do muzyki zaowocowała twórczością jako kompozytor popularnych piosenek, z których wiele jest poświęconych Bydgoszczy, jego rodzinnemu miastu.

Doświadczenia Lachowicza w obu tych dziedzinach ukazują nie tylko jego wszechstronność, ale też głęboką miłość do kultury i współczesnych mu czasów.

Życiorys

Zbigniew Lachowicz, wybitny muzyk i kompozytor, przyszedł na świat w 1916 roku w Warszawie. Od najmłodszych lat przejawiał pasję do muzyki, którą rozwijał dzięki rodzicom, zwłaszcza ojcu, grającemu na skrzypcach. W okresie przed II wojną światową rozpoczął studia medyczne, jednak z chwilą wybuchu konfliktu zbrojnego zrezygnował z nauki, by wziąć udział w obronie Warszawy jako adiutant. Jego poświęcenie zostało nagrodzone medalem za odwagę. Po tragicznym zakończeniu powstania warszawskiego trafił do obozu przejściowego w Żyrardowie.

W 1945 roku, po wojennych zawirowaniach, osiedlił się z żoną Jadwigą oraz synem w Bydgoszczy. Zamieszkali w przestronnym lokum przy ul. Królowej Jadwigi 21, w rodzinnej kamienicy małżonki. Dom szybko stał się miejscem artystycznych spotkań, gdzie gromadzili się przedstawiciele radia i estrady wojskowej, przyjaciele oraz miłośnicy muzyki. To właśnie w tym twórczym środowisku Zbigniew poznał Olę Obarską, utalentowaną aktorkę i śpiewaczkę, która stała się jego współpracowniczką w komponowaniu piosenek. Ich wspólna twórczość zaowocowała powstaniem wielu popularnych utworów, które cieszyły się dużą sympatią bydgoszczan.

Jedna z ich pierwszych piosenek, „Jedno z miast”, zdobyła pierwsze miejsce w plebiscycie bydgoskiej audycji radiowej na „Piosenkę miesiąca” w 1963 roku. Następnymi utworami, które także zyskały uznanie w bydgoskim radiu, były m.in. „Zielono jest w naszej Bydgoszczy”, „Zaś ale” oraz „Bydgoszcz jedyne miasto”. Piosenki zostały wydane na płycie przez Polskie Nagrania, a ich wykonania prowadził Edward Czerny przy udziale solistki Ireny Santor.

Zbigniew Lachowicz zyskał uznanie nie tylko jako autor, ale i kompozytor. Jego piosenki były wykonywane przez takie gwiazdy jak Jolanta Kubicka, Ewa Sadowska, Lucyna Adamczyk, oraz Tadeusza Woźniakowskiego, znanego z utworu „Morze Czarne nie jest czarne”, a także Zbigniewa Morissona. Oprócz Olą Obarską, teksty do jego utworów tworzyli również Jerzy Bekker, Leonard Milczyński oraz Krzysztof Rogoziński. Jego dorobek artystyczny obejmował również wiele kompozycji instrumentalnych, jak marsze oraz piosenki wojskowe, które były dedykowane dla Orkiestry Reprezentacyjnej Pomorskiego Okręgu Wojskowego.

Pomimo prowadzenia specjalistycznego warsztatu ortopedycznego na rogu ulic Królowej Jadwigi i Łokietka, nie dysponował profesjonalnym zapleczem do aranżacji muzycznych. W pracach nad swoimi projektami wspierał go szereg profesjonalnych muzyków, takich jak Stefan Rachoń, Kazimierz Hilla, Grzegorz Kardaś, Andrzej Mroczyński, Bogdan Ciesielski, Eugeniusz Mik oraz Paweł Billert, który był długoletnim szefem redakcji muzycznej bydgoskiego Radia.

Niestety, Zbigniew Lachowicz zmarł w 1987 roku w Bydgoszczy, zostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny i niezatarte ślady w sercach wielu słuchaczy.


Oceń: Zbigniew Lachowicz

Średnia ocena:4.84 Liczba ocen:24