Wanda Nittman

Nauka i edukacja

Wanda Alina Apolonia Nittman, znana również pod pseudonimem „Wanda Charlemont”, to postać, która na stałe wpisała się w dzieje polskiego teatru. Urodziła się w 1867 roku w Warszawie, a swoje życie zakończyła 23 sierpnia 1931 roku we Lwowie.

Nittman, herbu Bożawola, była utalentowaną aktorką teatralną oraz nauczycielką, co podkreśla jej wszechstronność i zaangażowanie w rozwój kultury i edukacji w Polsce. Niezwykłe zdolności artystyczne i pasja do sztuki sprawiły, że na trwałe zagościła w sercach widzów.

Życiorys

W 1867 roku na świat w Warszawie przyszła Wanda Nittman, pochodząca z rodziny Poznańskich, noszących herb Bożawola. Była córką Damiana oraz Anieli z Putornickich. Już w młodości wykazała talent aktorski, kształcąc się pod opieką Wincentego Rapackiego.

Początkowo występowała w teatrach amatorskich, jednak jej talent szybko został dostrzegany. Na profesjonalnej scenie zadebiutowała 1 października 1888 roku w Teatrze we Lwowie, wcielając się w postać Jadwigi Karłowieckiej w jednoaktowym dramacie Henryka Sienkiewicza. Wkrótce potem, jeszcze w tym samym miesiącu, zagrała Klarę w „Ślubach panieńskich” Aleksandra Fredry, a następnie Paulinę w innym dramacie Fredry zatytułowanym „Pan Benet”. Na scenie posługiwała się pseudonimem scenicznym „Wanda Charlemont”. Pracowała w teatrze przez sezon 1888/1889, po czym postanowiła zakończyć swoją karierę aktorską.

Pierwszym mężem Wandy był bankier, Liberman. Z kolei od 21 stycznia 1891 roku była żoną Karola Nittmana (1863-1929), profesora gimnazjalnego oraz historyka, z którym doczekała się syna Tadeusza (1896-1942), oficera i literata, oraz córki.

W 1899 roku, 18 marca, wystąpiła w dzienniku mówionym „Nenufary” we Lwowie. Z kolei w 1900 roku aktywnie uczestniczyła w pracy w zarządzie czytelni dla szwaczek, założonej przez koło TSL w tym samym mieście.

Około 1923 roku Wanda nauczała języka francuskiego w oddziałach równorzędnych Państwowego Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego we Lwowie, mieszczącego się przy ulicy Słodowej 6. Jej mąż, Karol Nittman, był dyrektorem w głównym zakładzie PSNŻ przy ulicy Sakramentek 7. Niestety, jej praca w seminarium nie trwała długo, gdyż w spisie z 1926 roku nie była już wymieniana.

Wanda Nittman odeszła z tego świata 23 sierpnia 1931 roku we Lwowie, w wieku 65 lat. Została pochowana na Cmentarzu Łyczakowskim, a ceremonia miała miejsce 25 sierpnia 1931.

Przypisy

  1. a b c d e Wanda Nittman. Nekrolog. „Słowo Polskie”. Nr 233, s. 4, 26.08.1931 r.
  2. Podziękowanie. „Kurier Warszawski”. Nr 246, s. 3, 09.09.1931 r.
  3. Ś. p. Karol Nittman. „Gazeta Lwowska”. Nr 64, s. 3, 17.03.1929 r.
  4. a b Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Lwów/Warszawa: Książnica Polska, 1924, s. 382.
  5. Dziennik mówiony. „Gazeta Lwowska”. Nr 60, s. 4, 15.03.1899 r.
  6. Kronika miejscowa. „Nenufary”. „Słowo Polskie”. Nr 64, s. 3, 16.03.1899 r.
  7. Kronika miejscowa. Czytelnia dla szwaczek. „Słowo Polskie”. Nr 352, s. 4, 31.07.1900 r.
  8. Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 523.
  9. a b c d e f g h i j k l Wanda Charlemont, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 13.05.2020 r.] .
  10. a b Wanda Alina Apolonia Poznańska h. Bożawola. sejm-wielki.pl. [dostęp 13.05.2020 r.] .
  11. Tadeusz Michał Nittman. sejm-wielki.pl. [dostęp 13.05.2020 r.] .
  12. Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Rocznik II. Warszawa-Lwów: Książnica-Atlas, 1926, s. 368, 607.

Oceń: Wanda Nittman

★★★★★
Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:19