Tadeusz Świerczewski

---

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

Tadeusz Świerczewski zdobył wykształcenie techniczne, kończąc studia na Wydziale Architektury i Budownictwa Politechniki Wrocławskiej w 1964 roku. Po pięciu latach, w 1972 roku, uzyskał dyplom studiów podyplomowych na tej samej uczelni. Długoletnia nauka zakończyła się w 2000 roku, kiedy to ukończył także Papieski Wydział Teologiczny.

Jego kariera zawodowa rozpoczęła się w 1964 roku, gdy podjął pracę w wrocławskim Przedsiębiorstwie Montażu Urządzeń Chłodniczych i Chemicznych „MOSTOSTAL.” Pełnił w nim obowiązki kierownika Działu Produkcji oraz projektanta aż do 1976 roku. Następnie zatrudniono go jako głównego projektanta na Akademii Medycznej, gdzie pracował w Pracowni Projektowej do 1982 roku. W latach 90. był rzeczoznawcą budowlanym oraz prowadził własną pracownię projektową. W 2000 roku, Tadeusz Świerczewski otrzymał tytuł rzeczoznawcy ochrony i konserwacji obiektów zabytkowych, a w 2003 roku założył swoją pracownię projektową.

Działalność opozycyjna w PRL

W latach 1979-1980, Świerczewski stał się częścią podziemnego wydawnictwa „Biuletyn Dolnośląski”, a także współpracował jako kolporter z nielegalnym wydawnictwem NoWa. Jako aktywny działacz, uczestniczył w zakładaniu komitetów strajkowych na Dolnym Śląsku w sierpniu 1980 roku. Dołączył do NSZZ „Solidarność” jako delegat Regionu Dolny Śląsk.

Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku, był współzałożycielem Regionalnego Komitetu Strajkowego NSZZ „Solidarność” i jednym z jego najaktywniejszych działaczy. W 1984 roku był więźniem politycznym, jednak został uniewinniony. Tego samego dnia, w swoim domu zmontował, wspólnie z Kornelem Morawieckim i zespołem redakcyjnym, drukarnię dla wydawnictwa Z Dnia na Dzień. Stosował różne pseudonimy, w tym „Rustejko”, „Orsza”, oraz „Brat”. Był organizatorem sieci wrocławskich zakładów w ramach Regionalnego Komitetu Strajkowego, prowadząc m.in. szkolenia w zakładach takich jak: Hutmen, Fadroma, FAT, Pilmet i Polar. Dodatkowo współpracował z Radiem Solidarność.

Był także jednym z inicjatorów „Grupy radiowców”, tajnej struktury podziemnej pod kontrolą Kornela Morawieckiego, a także uczestniczył w tworzeniu struktury kontrwywiadu SW. Angażował się w ochronę członków redakcji „Z Dnia na Dzień”. Wraz z innymi, był jednym z założycieli organizacji Solidarność Walcząca oraz pomysłodawcą jej nazwy, co przyczyniło się do powołania oddziałów SW w Gdańsku, Warszawie i Poznaniu.

Według decyzji nr 65/05 z dnia 21 kwietnia 2005 roku, Prezes Instytutu Pamięci Narodowej, prof. dr hab. Leon Kieres, potwierdził: „Pan Tadeusz Świerczewski s. Stanisława, ur. 9 września 1942 r. w Warszawie, przebywał bez wyroku: w areszcie śledczym UB we Wrocławiu i w więzieniu we Wrocławiu w okresie od 5 października 1982 r. do 25 lipca 1984 r., w areszcie śledczym UB we Wrocławiu w okresie od 30 sierpnia 1984 r. do 1 września 1984 r., oraz w areszcie śledczym UB we Wrocławiu w okresie od 1 maja 1986 r. do 2 maja 1986 r. za działalność polityczną.”.

Odznaczenia

Oto lista odznaczeń, które otrzymał Tadeusz Świerczewski:

• 1997 Krzyż Semper Fidelis,
• 2007 Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – nadany przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego za „wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej”,
• 2010 Krzyż Solidarności Walczącej,
• 2013 Medal „Pro Patria” – nadany przez Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych,
• 2016 Krzyż Wolności i Solidarności – nadany przez prezydenta Andrzeja Dudę,
• 2016 Medal „Niezłomni” – nadany przez Zarząd Regionu NSZZ „Solidarność” Dolny Śląsk.

---

Oceń: Tadeusz Świerczewski

---