Stefania Waleria Koelichen, znana także jako Stefania Daab po zamążpójściu, to niezwykła postać w historii edukacji i nauki w Polsce. Urodziła się w 1895 roku w Warszawie, a swoje życie poświęciła studiowaniu i nauczaniu historii.
W ciągu swojej kariery Koelichen miała znaczący wpływ na rozwój pedagogiki oraz przyczyniła się do wzbogacenia wiedzy historycznej w kraju.
Odeszła z tego świata 21 grudnia 1974 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w pamięci tych, którzy mieli przyjemność ją znać i uczyć się z jej doświadczeń.
Życiorys
Stefania Koelichen urodziła się w 1895 roku, jako córka inżyniera Stefana Koelichena oraz Agnieszki z Klausów, którzy byli właścicielami wsi podwarszawskich Włoch. Jej mąż, Leopold Daab, to osoba, z którą związała swoje życie.
Po ukończeniu szkoły średniej, Stefania podjęła pracę jako nauczycielka w warszawskich placówkach edukacyjnych. Ukończyła studia na Wydziale Humanistycznym Towarzystwa Kursów Naukowych oraz obroniła pracę doktorską z historii na Uniwersytecie Warszawskim.
W czasie I wojny światowej pełniła funkcję łączniczki poczty polowej Legionów, co pokazuje jej zaangażowanie oraz patriotyzm. W tym samym okresie, w Towarzystwie Opieki nad Więźniami „Patronat”, prowadziła działania oświatowe skierowane do osadzonych, umożliwiając im dostęp do wiedzy i kultury. Była również aktywnym członkiem Towarzystwa Krajoznawczego.
Przez 45 lat pracy zawodowej, nauczała historii w różnych szkołach, takich jak W. Jędryczkowskiej, im. Królowej Jadwigi, im. Emilii Plater oraz Technikum Odzieżowym, a także w wieczorowych szkołach przeznaczonych dla dorosłych. Jej pasja do edukacji oraz determinacja w kształtowaniu młodych umysłów były wkładem w rozwój polskiej edukacji.
W trakcie okupacji niemieckiej, Stefania zaangażowała się w tajne nauczanie. Prowadziła wykłady dotyczące stosunków polsko-niemieckich, przygotowując grupy do działań dywersyjnych na terenie Niemiec. Jej odwaga w czasie trudnych lat nie przeszła niezauważona, co zaowocowało przyznaniem jej złotej odznaki „Za zasługi dla Warszawy”.
Stefania Koelichen została pochowana na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim, w alei F, grób 76, co stanowi ostateczny znak pamięci o jej życiu i pracy na rzecz edukacji oraz społeczeństwa.
Przypisy
- Drzewo genealogiczne rodziny Bochwiców. Stefania Koelichen.. [dostęp 05.05.2021 r.]
- Tadeusz WładysławT.W. Świątek Tadeusz WładysławT.W., RafałR. Chwiszczuk RafałR., Od Sawy do Kamy, czyli kobiecy ruch społecznikowski, Fundacja Cultus Warszawa, 2011 r., s. 46.
- śp. WALERIA STEFANIA KOELICHEN.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Tadeusz Malinowski (pedagog) | Alex Dancyg | Tomasz Ważny | Jerzy Plebański | Andrzej Buras | Jacek Baranowski (fizyk) | Jerzy Pysiak | Agnieszka Fihel | Zbigniew Wójcik (historyk) | Robert Rządca | Jacek Olędzki | Bolesław Kacewicz | Jan Kozubowski | Lech Szczucki | Sławomir Wycech | Paweł Gancarczyk | Stanisław Piotrowski (1849–1919) | Konstanty Moldenhawer | Andrzej Nowak (psycholog) | Witold StrausOceń: Stefania Koelichen